ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΙΣΟΙ ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ¨ΒΗΜΑΤΟΣ¨

 

Η ευχή που ακούς κάθε στιγμή, είναι υγεία.

Πρώτα απ όλα υγεία.Λες και η υγεία είναι το ύψιστο ζητούμενο.Αλλά είναι άραγε;Τί να την κάνουμε αν δεν μπορούμε να την αξιοποιήσουμε πρώτα για το δικό μας το καλό, και επειτα και για το καλό των άλλων.

Υγεία χωρίς αγάπη, είναι όπλο που προκαλεί μεγάλη ζημιά στον περίγυρό μας, όπως μια καλλονή μπορεί με την ομορφιά της να βοηθήσει στο καλό, όπως και μπορεί να καταστρέψει ψυχές και συνειδήσεις.

Η υγεία χωρίς φρόνηση και ευγνωμοσύνη, είναι γενέτειρα μεγάλων συμφορών στον υγιαίνοντα και τους δικούς του.

Ολοι μας έχουμε γίνει μάρτυρες κάποιας μικρής ή μεγάλης αρρώστιας.

Ολοι γνωρίζουμε τί πόνο ψυχής προκαλεί η ανικανότητα, η ξαφνική, αυτοεξυπηρέτησης.

Δεν λέμε να πονάς. Γιατί τότε, ιδίως εμείς οι άνδρες, αποσυντονιζόμαστε εντελώς. Μας φεύγει η¨μαγκιά¨. 

Γινόμαστε πράοι και συγκαταβατικοί.

Η αδυναμία, είτε διορθώνει, είτε καταστρέφει το ψυχισμό. Νομίζουμε, τελικά, οτι κάτι είμαστε, ενώ είμαστε εντελώς ανίσχυροι, και υποχείριοι των ορμονών μας, Αν δεν έχουμε κάπου να στηριχτούμε . Κάπου να ελπίζουμε. Κάπου να αναφερόμαστε.

Δεν υπάρχει αθλητής χωρίς προπονητή.

Δεν υπάρχει πρωταθλητής χωρίς αυστηρή πειθαρχία.

Δεν υπάρχει υγιής, χωρίς υπακοή στους φυσικούς νόμους.

Βλέποντας τα βίντεο που σας επισυνάπτω,  δάκρυσα και έκλαψα, όχι για τα παιδιά που έβλεπα να προσπαθούν να δείξουν, με τον τρόπο τους, οτι δεν είναι τα απόβλητα της σφυζούσης απο υγεία, ψεύτικης κοινωνίας μας, αλλά άνθρωποι με καρδιά φτιαγμένη από πόνο και αλληλέγγυα  καυτή αγάπη για τον όμοιο που υποφέρει πιό πολύ απ τους ίδιους.

Κάθε 4 χρόνια, περιμένω τους παρα-ολυμπιακούς,  να ¨τρέξω και μαλακώσω¨ την καρδιά μου, βλέποντας συνανθρώπους μου με ένα πόδι, χωρίς χέρια, χωρίς το δώρο της όρασης, να τρέχουν γεμάτοι χάρη, και χαμόγελο, και πάνω απ όλα χαρά, γιατί δεν είναι τα σκουπίδια που ο κόσμος  νομίζει, αλλά άνθρωποι  πλημμυρισμένοι απο λαχτάρα, όχι για μετάλλια, αλλά δίψα για ζωή. Και δεν νομίζω οτι σ αυτούς υπάρχει θέμα ντοπινγκ.Δεν χρειάζονται το λούστρο των εταιρειών  που κερδίζουν απ το εμπόριο των ολυμπιακών.  Αυτοι ζούν και δημιουργούν στη σκιά των μεγάλων (;)  πρωταθλητών .Ηρεμοι και πραγματικά υγιείς.

Τί κι αν τους λειπουν τα ποδια, ή τα ματια.

Χαιρετε.

ΠΟΣΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ

 

¨Όσα πραγματικά πρέπει να ξέρω, για το πώς να ζω, τι να κάνω και πώς να είμαι,τα έμαθα στο.. Νηπιαγωγείο¨.

Η σοφία δε βρισκόταν στην κορυφή του σχολικού βουνού,αλλά εκεί, στα βουναλάκια από άμμο, στο νηπιαγωγείο.

Αυτά είναι τα πράγματα που έμαθα: 

Να μοιράζεσαι τα πάντα

Να παίζεις τίμια.

Να μη χτυπάς τους άλλους.

Να βάζεις τα πράγματα πάλι εκεί που τα βρήκες.

Να καθαρίζεις τις τσαπατσουλιές σου.

Να μην παίρνεις τα πράγματα που δεν είναι δικά σου.

Να λες συγγνώμη, όταν πληγώνεις κάποιον.

Να πλένεις τα χέρια σου πριν από το φαγητό.

Να κοκκινίζεις.

Να ζεις μια ισορροπημένη ζωή,να μαθαίνεις λίγο, να σκέπτεσαι λίγο, να σχεδιάζεις, να ζωγραφίζεις,να τραγουδάς, να χορεύεις, να παίζεις και να εργάζεσαι κάθε μέρα από λίγο

Να παίρνεις έναν υπνάκο το απόγευμα.

Όταν βγαίνεις έξω στον κόσμο, να προσέχεις την κίνηση,να κρατιέσαι από το χέρι και να μένεις μαζί με τους άλλους.

Να αντιλαμβάνεσαι τα θαύματα.

Να θυμάσαι το μικρό σπόρο μέσα στο δοχείο από φελιζόλ.

Οι ρίζες πάνε προς τα κάτω και το φυτό προς τα πάνω.

Κανείς πραγματικά δεν ξέρει πώς και γιατί, αλλά όλοι μας μοιάζουμε σ’ αυτό.

Τα χρυσόψαρα, τα χάμστερς, τα άσπρα ποντίκια,ακόμη κι ο μικρός σπόρος μέσα στο πλαστικό δοχείο,

ό λ α   π ε θ α ί ν ο υ ν  .

Το ίδιο κι εμείς.

Να θυμάσαι τελικά τα βιβλία και την πρώτη λέξη που έμαθες την πιο μεγάλη απ’ όλες:

τη λέξη κ ο ι τ α !

  

 

¨ΜΕ ΘΥΜΑΜΑΙ¨..ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΙ ΕΝΑΝ ΚΑΙΡΟ

 

 

 

 

Με ¨θυμάμαι¨ να παίζω στους δρόμους και τους κλέφτες και τους αστυνόμους.Το κρυφτό στα στενά τα σοκάκια,τον κουτσό στ'ασπρα μαύρα πλακάκια.

 

 

 

 

Με ¨θυμάμαι¨ να μαζεύω κοχύλια και να κλέβω τα βράδια της Φιλιώς τα σταφύλια.

 

 

 

Με ¨θυμάμαι¨εικόνες να φτιάχνω στο χώμα,με σπασμένα γιαλια και κουρέλια με χρώμα,να ¨μου γράφω¨  μηνύματα στη βρεγμένη την άμμο, να τα σβήνουν τα κύματα και καινούργια να κάμω.

 

 

 

Σε θυμάμαι κοντά μου να στέκεις να γελάς και τα χέρια να πλέκεις, σαν κισσός στο κορμί μου επάνω,να μιλάς, τη μιλιά μου να χάνω.

 

 

 

Και θυμάμαι και δεν το ξεχνάω όταν σ'ακουσα να λες 

" σ'  α γ α π ά ω ". 

Νικη Βουρβουλη

 

 

 

ΠΑΤΗΜΑΣΙΈΣ ΣΤΗΝ ΑΜΜΟ..

 

 

 

 

Μάζεψε και σήμερα κόσμο η παραλία.

 

 

Μαμάδες με παιδιά που φτιάχνουν όνειρα στην άμμο,ομπρέλες που ταλαιπωρουνται απ'τον αέρα, παρέες σε λογικές αποστάσεις ανάμεσα τους και περιστέρια και σπουργίτια που ψάχνουν για ψιχουλακια - το πρωί που δεν είχε τόσο κόσμο διέκρινα πάνω στην άμμο ίχνη από τα περπατήματα τους.

 

 

 

Κι όμως, ότι και να λέω, φεύγει σιγά - σιγά το καλοκαίρι, κάτι τελευταίες αναλαμπές θαρρώ πως είναι.

ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΤΗ..ΣΑΡΔΕΛΛΑ

 

 

 

 

 

 

 

 

Στα λιπαρά ψάρια ανήκουν και οι παρεξηγημένες σαρδέλες, οι οποίες μάλιστα βρίσκονται στην εντεκάδα των ψαριών με τη μεγαλύτερη περιεκτικότητα Σε Ω-3 Λιπαρά Οξέα. Μπορείτε να βρείτε σαρδέλα σε διάφορες μορφές: 

παστή, φρέσκια και κονσέρβα

Καταναλώνονται με διάφορους τρόπους:  

 

 

 

 

 

 

 

Ωμές μαριναρισμένες με λεμόνι ψητές στη σχάρα ή στο φούρνο, λαδορίγανη ή με τομάτα, τηγανητές ή στην κατσαρόλα. 

 

 

 

 

Ιδιαίτερα αγαπητή είναι και η συνταγή της ¨παντρεμένης σαρδέλας¨.

Σας παραθέτω τη δική μου. 

 

 

 

 

 

Μισό κιλό είναι περίπου 14 σαρδέλες μεσαίου μεγέθους 

 

 

 

 

 

 

 

 

1 λεμόνι.Αρκετό  μαϊντανό 2-3 σκελίδες σκόρδο λιωμένο με την πλατιά πλευρά του μαχαιριού λάδι, ρίγανη, και Αλάτι , Ανεπεξέργαστο Θαλασσινό.

Θέλει εξοικείωση ο καθαρισμός, όμως με λίγη εξάσκηση, και 2-3 σαρδέλλες στράφι, βρίσκετε τον τρόπο. Εγώ κόβω το κεφάλι, χειρουργώ την κοιλιά και βγάζω τα εντόσθια και τη ραχο κοκκαλια . 

Εδώ να προσέξουμε λίγο, αφήνουμε τη μια πλευρά ενωμένη.

Στη συνέχεια πλύσιμο να φύγουν τα λέπια στέγνωμα σε απορροφητικό χαρτί και στο χοντρό αλάτι  μας για 1-2 ώρες. 

Αυτή η ¨ανάπαυση¨έχει αξία, μια και τα πολύτιμα συστατικά του αλατιού  που δεν είναι απλά το χλώριο και το καταστροφικό νάτριο, αλλά κι άλλα 90 ιχνοστοιχεία, απορροφωνται απ τη σαρδελλα. 

Διάβασε εδώ σχετικά:  

https://ihthielaio.wordpress.com/2013/03/23/

 

 

 

 

 

 

 

 

Κοβουμε το μαϊντανό και μαζί με το σκόρδο, τα ριχνουμε στο λάδι.Προσθετουμε το πιπέρι και τη ρίγανηΣτη συνέχεια βάζουμε τις σαρδέλες με τη πλάτη στο ταψί, μία κουταλιά από τη¨σάλτσα¨μας σε κάθε μία και σκεπάζουμε με άλλη μία σαρδέλα με τη κοιλιά επάνω στη κοιλιά της άλλης, εξ ου και το ¨πάντρεμα¨.Μία κουταλιά από την ίδια σάλτσα σε κάθε μία, ίσως λίγο νερό και στο ¨ρομπότ¨για 5-7 λεπτά.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Οσοι τωρα μπορούν και την τρώνε  με το κόκαλο, αποτελεί εξαιρετική πηγή ασβεστίου, φωσφόρου και βιταμίνης D. Η προσφορά της σαρδέλας δεν τελειώνει εδώ: περιέχει αρκετή , πολύτιμη και δυσεύρετη βιταμίνη Β12, σελήνιο και σίδηρο.

Η κατανάλωση σαρδέλας από  θηλάζουσες συνειδητοποιημένες μητέρες, 2-3 φορές την εβδομάδα, οδήγησαν σε σημαντική  αύξηση της περιεκτικότητας του μητρικού γάλατος σε 

Ω-3 Λιπαρά Οξέα.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Η σαρδέλλα, ζει μικρότερο χρονό σε σύγκριση  με τα περισσότερα ψάρια. 

Το μικρό διάστημα ζωής της, την κανει πιο ασφαλή, αφού δεν προλαβαίνει να συγκεντρώσει  μεγάλες ποσότητες  υδραργύρου.

 

 

 

 

 

 

Δεν έχει και μεγάλη σημασία η προέλευσή της, όμως αν έστω μία φορά δοκιμάσετε εκείνη της Καλλονής Λέσβου,δεν πρόκειται να την ξεχάστε ποτέ.

Είναι  η πιο νόστιμη σαρδέλα, παγκόσμια

 

Χαίρετε.

 

 

 

 

ΘΕΕ ΜΟΥ ΓΙΑΤΙ ΜΟΥ ΤΑ ΔΙΝΕΙΣ ΟΛΑ ΑΥΤΑ..ΤΑ ΑΞΙΖΩ;

 

 

 

 

 

 

 

 

Υπαρχουν στιγμες που λες, τιποτα δεν χαθηκε οριστικα. Εχουμε ελπιδα, μια και υπαρχουν παιδια που βγαζουν απ την καρδια τους τετοια λογια.

 

 

 

 

Δασκαλος  σε Σχολειο της Θεσπρωτίας, ρώτησε μαθητές του:

Τι θα λέγατε στο Χριστό, αν τον βλέπατε μπροστά σας.

Οι απαντήσεις πάμπολλες, ποικίλες, τε­λείως ξεχωριστές από παιδί σε παιδί, ανάλογα με τον χαρακτήρα, τον ψυ­χισμό του, τις επιθυμίες του, τα προβλήματα που συναντά στο περιβάλλον που ζει.

Στεκομαστε σε  Μιαν από αυτές που είναι οντως συγκλονιστική:

Ειπε ο μαθητης.

 

 

Αρχικά, τον βλέπω καθημερινά το Χριστό, γιατί Τον έχω στην καρδιά μου. Είναι μέσα μου και Τον νιώθω. Θα του έλεγα, αυτά, που του λέω στην προσευχή μου:

Τον ευχαριστώ για ό,τι μου χαρίζει και για το ότι οι γονείς μου είναι καλά.

Τον ευχαριστώ, που δεν με αφήνει να περπατάω μόνος μου, αλλά με ακολουθεί, όπου και αν πάω. 

Με ακολουθεί, για να με προστατεύει.

Τον ευχαριστώ, που Τον έχω μαζί μου και μου φέρνει τη χαρά Του, Τον ευχαριστώ, που με αγαπάει. Του ζητώ να μου συγχωρέσει τα λάθη. Και στο τέ­λος τον ρωτώ:

Γιατί μου τα δίνεις όλα αυτά Θεέ μου, Τα αξίζω;

 

 

 

Επαναλαμβανω, δεν χρειαζομαστε πολλους. Συνηθως ο κοσμος συντηρειται με 2-3 παρομοιους μικρους ¨απιστευτους¨Χριστιανους.

Χαιρετε

ΟΚΤΏΒΡΗΣ ..ΚΑΠΟΙΟΣ ΓΙΟΡΤΑΖΕΙ

 

Το πρωί βγήκα στο μπαλκόνι να σε δω να περνάς.

Αφού έτσι μου λες :

"Βγες στο μπαλκόνι να σε δω".

Και εγώ πάω και στολίζομαι,ετοιμάζω ένα όμορφο πρωινό χαμόγελο, δροσίζω τις γλάστρες μου,και μιλώ στο μικρό,κόκκινο τριανταφυλλακι  που ετοιμάζεται σαν ντεμπιταντ ανατριχιαζοντας από την χαρά του.

Είναι πρώτη του μήνα.

Κάποιος γεννήθηκε σαν σήμερα.

Ας είναι δυνατός και καλότυχος.

Χρειαζουμενη η καλή τύχη και η υγεία.

 

Νικη Βουρβουλη