Προσωπικα περιμένω μέχρι την τελευταία στιγμή για να ολοκληρώσω μιαν εργασία, και δεν ειμαι ο μόνος.
Σύμφωνα με έρευνες, το 20% των ενηλίκων στις ΗΠΑ είναι
χρόνια αναβλητικοί, που σημαίνει
ότι αναβάλλουν να εκπληρώσουν τα tasks τους στο σπίτι, στη δουλειά, στις σχέσεις και σε πολλά άλλα.
Αλλη έρευνα διαπίστωσε ότι το 88% των ανθρώπων χρονοτριβούν τουλάχιστον μία ώρα την ημέρα.
Αλλά γιατί; Όπως αποδεικνύεται, αν αισθάνεστε αγχωμένοι, μπορεί να είναι πιο πιθανό να αναβάλλετε πράγματα, λέει η Alicia Walf, νευροεπιστήμονας και ανώτερη λέκτορας στο Rensselaer Polytechnic Institute στη Νέα Υόρκη.
Όταν είμαστε στρεσαρισμένοι, είναι πιο πιθανό να θέλουμε να αποφύγουμε όχι μόνο την εργασία που έχουμε αναλάβει, αλλά και τα αρνητικά συναισθήματα που νιώθουμε γύρω από την εργασία αυτή, εξηγεί η ίδια.
Αυτό συμβαίνει επειδή σ ένα βασικό νευροεπιστημονικό επίπεδο, έχουμε μια μεροληψία υπέρ του παρόντος και προτιμούμε την άμεση ανταμοιβή του να αισθανόμαστε καλά όταν ο εγκέφαλος απελευθερώνει τη νευροχημική ουσία ντοπαμίνη.
Ουσιαστικά, ο εγκέφαλός μας είναι προγραμματισμένος να προσεγγίζει τις εργασίες που θεωρούμε ευχάριστες και να αποφεύγει εκείνες που προκαλούν αρνητικά συναισθήματα.
Ο μεταιχμιακός μας εγκέφαλος, το συναισθηματικό τμήμα του εγκεφάλου μας, λέει:
Ας κάνουμε αυτό το πράγμα και
Ας αποφύγουμε το άλλο αγχωτικό πράγμα,
ενώ ο προμετωπιαίος φλοιός μας είναι ο διευθύνων σύμβουλος του εγκεφάλου μας, σημειώνει η Walf.
Φτιάχνει ένα σχέδιο, θέτει τους στόχους και φροντίζει να παραμείνουμε στην πορεία.
Αλλά μπορεί να υπάρξει μια αποσύνδεση όταν ο μεταιχμιακός μας εγκέφαλος παρακάμπτει αυτό το μήνυμα του προμετωπιαίου φλοιού.
Στη συνέχεια, υπάρχει η έκρηξη ενέργειας που συχνά έχουμε
όταν είμαστε αντιμέτωποι με μια προθεσμία, η οποία οδηγεί σ ένα μονοπάτι ανταμοιβής μέσα στον εγκέφαλό μας και θέτει τα θεμέλια για την αναβλητικότητα ως συνήθεια.
Όταν σπριντάρεις προς το τέλος και φτάνεις στο στόχο,
είναι τόσο ικανοποιητικό…
σχεδόν μπαίνουμε σ αυτό το μοτίβο του
Λοιπόν, το έκανα και ένιωσα καλά, λέει η Walf.
Μηπως να επανεκπαιδεύσουμε τον εγκέφαλό μας...
