Τα θηλαστικά έχουν έναν εσωτερικό μηχανισμό : τη θερμορύθμιση που επιτρέπει στον εγκέφαλο να ρυθμίζει τη θερμοκρασία του σώματος
Οταν ιδρώνουμε, τα εσωτερικά μας όργανα κρυώνουν. Αλλά για να κάνει τη δουλειά του ο ιδρώτας και να μας δροσίσει, οι τρίχες δεν μπορούν να είναι πολύ πυκνές.
Αυτός είναι ο λόγος που έχουμε λεπτές τρίχες που κάνουν τέλεια τη δουλειά.
Οι πρόγονοί μας ήταν καλυμμένοι με πυκνές τρίχες αλλά οι σύγχρονοι άνθρωποι τα έχασαν πριν από περίπου 2 εκατομμύρια χρόνια.
Η εσωτερική και εξωτερική δομή της επιδερμίδας των θηλαστικών αποτελείται από νεκρά κύτταρα, ιδρωτοποιούς αδένες και νευρικές απολήξεις.
Οι ιδρωτοποιοί αδένες παράγουν το λίπος που διατηρεί τις τρίχες υγιείς και ο ανορθωτής μυς μπορεί να κάνει τις τρίχες να σηκωθούν.
Η τρίχα που αποτελείται από κερατίνη μεγαλώνει από το θύλακα που είναι προσαρτημένο σε κάθε τρίχα στο δέρμα.
Οι τρίχες είναι ένας εξαιρετικός αγωγός θερμότητας που αφήνει τη θερμότητα μέσα και έξω και προστατεύουν το δέρμα από πολλά κακά πράγματα.
Αλλά μέσω της εξέλιξης, το τρίχωμα έχει γίνει λεπτό και το ανθρώπινο σώμα έχει αλλάξει λόγω του ζεστού κλίματος και του ενεργού τρόπου ζωής.
Η διατήρηση της θερμότητας έχει γίνει λιγότερο σημαντική από την προστασία από τα παράσιτα.
Οι σύγχρονοι άνθρωποι έχουν περίπου 5 εκατομμύρια τριχοθυλάκια σε ολόκληρο το σώμα.
Η θέση και η κατασκευή των τρίχων μπορεί να διαφέρει ανάλογα με την ηλικία και τις ορμόνες.
Χρειαζόμαστε ακόμα τρίχες γιατί έχουν μια σημαντική λειτουργία.
Οι τρίχες στο κεφάλι ρυθμίζουν τη θερμοκρασία του εγκεφάλου. Παρεμπιπτόντως, οι σγουρές τρίχες είναι απίστευτα αποτελεσματικές στην προστασία του τριχωτού της κεφαλής και του εγκεφάλου από την υπερθέρμανση και είναι πολύ καλές στην εξάτμιση του ιδρώτα.
Οι πιο πυκνες τρίχες κοντά στα γεννητικά όργανα και τις μασχάλες συνδέονται πιθανότατα με τη σεξουαλική επιλογή.
Οι οσμές είναι μοναδικές σε κάθε άτομο και βοηθούν στην προσέλκυση του αντίθετου φύλου, όπως οι φερομόνες στα ζώα.
Αν οι τρίχες μας είναι τόσο απαραίτητες, γιατί θέλουμε να τις ξεφορτωθούμε
Θα πρέπει να αναζητήσουμε την απάντηση σε αυτό το ερώτημα στην αρχαιότητα.
Η αποτρίχωση έχει χρησιμοποιηθεί για να υποδείξει την κοινωνική θέση και να καθορίσει την ιδέα της θηλυκότητας.
Στα πρώτα στάδια της ανθρώπινης ιστορίας, οι άνθρωποι αφαιρούσαν τρίχες μόνο και μόνο για να διατηρήσουν το σώμα τους καθαρό. Όμως τα πρώτα χάλκινα ξυράφια χρησιμοποιήθηκαν στην Αίγυπτο και την Ινδία.
Την εποχή της Κλεοπάτρας, οι άνθρωποι χρησιμοποιούσαν ένα μείγμα ζάχαρης για να αφαιρέσουν τις τρίχες.
Και οι Ρωμαίες χρησιμοποιούσαν μεταξύ άλλων τσιμπιδάκια.
Μία από τις θεωρίες για το γιατί οι άνθρωποι θέλουν να αφαιρέσουν τις τρίχες εμφανίστηκε μετά τη δημοσίευση του βιβλίου
The Descent of Man του Δαρβίνου το 1871.
Σύμφωνα με τη θεωρία της φυσικής επιλογής, οι άνθρωποι απαλλάσσονται από όλα τα άχρηστα πράγματα και οι πυκνες τρίχες δεν είναι απλά απαραίτητες.
Η αποτρίχωση ενθαρρύνθηκε επειδή η βιομηχανία της μόδας, τα περιοδικά οι εταιρείες που κατασκεύαζαν ξυραφάκια και άλλα αποτριχωτικά προϊόντα έβγαζαν χρήματα.
Μετά την εμφάνιση της αποτρίχωσης με κερί στις ΗΠΑ το 1987, οι τρίχες στο σώμα των γυναικών έγιναν ταμπού.
Όταν ήταν πιο δύσκολο να διατηρήσετε το σώμα καθαρό, το ξύρισμα ήταν ο μόνος τρόπος για να απαλλαγείτε από την κακοσμία και τα παράσιτα.
Στον εικοστό πρώτο αιώνα, είναι διαφορετικά, οπότε αν θέλετε να ξυρίσετε τις τρίχες ή όχι είναι απλώς θέμα γούστου. Αλλά θα πρέπει να λάβετε υπόψη αυτόν τον παράγοντα:
Το ξύρισμα μπορεί να προκαλέσει τριχοφυΐα, ερεθισμό του δέρματος, λοιμώξεις και τραύματα.
