Μανώλης Αναγνωστάκης
Έφυγε από τη ζωή σαν σημερα , ξημερώματα της 23ης Ιουνίου 2005
Φ ο β ά μ α ι τους ανθρώπους που εφτά χρόνια έκαναν πως δεν είχαν πάρει χαμπάρι και μια ωραία πρωία -μεσούντος κάποιου Ιουλίου-βγήκαν στις πλατείες με σημαιάκια κραυγάζοντας
«δώστε τη χούντα στο λαό».
Φ ο β ά μ α ι τους ανθρώπους που με καταλερωμένη τη φωλιά πασχίζουν τώρα να βρούν λεκέδες στη δική σου.
Φ ο β ά μ α ι τους ανθρώπους που σου κλείναν την πόρτα μην τυχόν και τους δώσεις κουπόνια και τώρα τους βλέπεις στο Πολυτεχνείο να καταθέτουν γαρυφαλα και να δακρύζουν.
Φ ο β ά μ α ι τους ανθρώπους που γέμιζαν τις ταβέρνες και τα σπάζαν στα μπουζούκια κάθε βράδυ και τώρα τα ξανασπάζουν όταν τους πιάνει το μεράκι της Φαραντούρη και εχουν και απόψεις.
Φ ο β ά μ α ι τους ανθρώπους που άλλαζαν πεζοδρόμιο όταν σε συναντούσαν και τώρα σε λοιδορούν γιατί, λέει, δεν βαδίζεις ίσιο δρόµο.
Φ ο β ά μ α ι, φοβάμαι πολλούς ανθρώπους.
Φέτος φοβήθηκα ακόμη περισσότερο.
σ.σ. περασαν τοσα χρονια. Εχει αλλαξει κατι; Ισως. Εχουν πεσει πλεον οι μασκες, κι η αληθεια σου ξεσκιζει την μακαριοτητα.
Καλη μερα.
