ΛΕΜΕ Ε Ν Τ Ρ Ο Π Ι Α ..ΤΙ ΞΕΡΟΥΜΕ.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Η εντροπία  μετρά την α τ α ξ ί α, η οποία οδηγει  στην πλήρη αποδιοργάνωση  τερματιζοντας την ζωη. 

  

Ο Αδάμ και η Εύα μετά την ανυπακοή, υπέστησαν εντροπή-εντροπία  δηλαδή  φθορά-θάνατο. 

Η  γύμνια που ενοιωσαν είναι ψυχική. 

Πρόκειται για απώλεια ψυχικής ενέργειας 

Οταν κάποιος χάνει ψυχική ενέργεια, μαζεύεται, κρυώνει τρέμει .Μπορεί το περιβάλλον να είναι ζεστό αλλά εκείνος κρυώνει.

Οι πρωτόπλαστοι ήσαν μεν υλικοί, αλλά χωρίς  σαρκικό σώμα μας λεει ο αγιος Γρηγοριος  ο Θεολογος . 

Σαρκα-χιτωνα απέκτησαν κατά την έξωσή τους από τον Παράδεισο, όταν ο Θεός  εποίησεν χιτώνας δερματίνους και ενέδυσεν αυτούς προφανως για να τους προφυλάξει, από την έντονη ¨εντροπία της ψυχής¨ αποτέλεσμα της πράξεως της παρακοής. 

Διότι οι άνθρωποι ,προ της πτώσεως, ήσαν μεν ζώσες υπάρξεις, αλλά όχι έμβιες.

Και για να γίνει πιο κατανοητό:

Ο ¨τελειωμένος¨ άνθρωπος, ο νεκρος μετά τον θάνατο του δεν έχει  βίο  αλλά οπωσδήποτε, για εμας τους Ορθοδοξους έχει Ζωή .

Η ζωή ταυτίζεται με την κίνηση και η κίνηση με τη ζωή, ενώ ο θάνατος με την ακινησία.

Στην ιατρική δεοντολογια, τα  ζωτικά σημεία, είναι αποτέλεσμα κίνησης, οπως ο  σφυγμός που μας δειχνει  την συστολο-διαστολική κίνηση της καρδιάς και των αρτηριών.

Το θάμπωμα του καθρέφτη στο στόμα, σημαίνει την κίνηση των πνευμόνων, οι οποίοι εξωθούν τον υγρό-ζεστό αέρα.οπως και το αντανακλαστικό της κόρης του ματιού στο φώς αποκαλύπτει την συσπάση των μυων της.

 

 

 

 

 

 

 

 

Ο  βίος μας, ειναι μία παρένθεση της Ζωής. 

Την εντροπία της ψυχής την κατανοουμε καλύτερα, συσχετίζοντάς την με την εντροπία του σώματος η οποία μας αναγκάζει στην τροποποίηση της ενδυμασίας μας, κατά τις διάφορες εποχές του έτους  ντυνόμαστε για να μην (ε) ντρεπόμαστε.

 

 

 

 

 

 

Αν (ω)-τρωπ (α) ος = αν-τρωπ-ος = άνθρωπος.

 

 

 

Άνθρωπος ειναι, αυτός που επιστρέφει στα άνω απ’ όπου εξέπεσε. 

Νοσταλγει παντα  τη χαμένη πατρίδα, κι η  εντροπία του, ως συνέπεια της παρακοής του  τον υποχρεώνει πλέον να ζεί εμπαθώς έρμαιο της ενστικτώδους φύσεως του 

Μοναδική δι-έξοδος , η δύναμη της νοσταλγίας του, η ανω-τρωπία-ανθρωπία, η οποία παλεύοντας με τη δύναμη της εντροπίας στη διαδικασία της επιγνώσεως  τον οδηγεί στην διαβίωση την κατάκτηση των αρετών με κορωνίδα την Αγάπη.

Δυσκολοι καιροι. 

Οι φωτιες ξαφνικα  αναστατωσαν τον βιο μας. Και να που ανακαλυψαμε τα ιοβολα φιδια που νανουριζαμε στη ψυχη  μας.

Εχουμε δρομο ακομα. Η εντροπια μολις ξεκινησε.

Χαιρετε