Αερόβια γλυκόλυση:
Η αερόβια γλυκόλυση είναι η διαδικασία καύσης γλυκόζης με παρουσία οξυγόνου.
Αυτό το σύστημα μεταβολισμού χρησιμοποιείται κατά την άσκηση χαμηλής έως μέτριας έντασης και μπορεί να υποστηρίξει δραστηριότητα διάρκειας 1-2 ωρών.
Κατά τη διάρκεια της αερόβιας γλυκόλυσης, η γλυκόζη περνάει στον κύκλο του Krebs μέσα στα μιτοχόνδρια για να δωσει ενέργεια σε μορφή ATP.
Αερόβια λιπόλυση:
Η αερόβια λιπόλυση είναι η διαδικασία καύσης λιπαρών οξέων ως καύσιμο με παρουσία οξυγόνου.
Αυτή η διαδικασία κυριαρχεί κατά την άσκηση χαμηλής έως μέτριας έντασης και είναι εξαιρετικά σημαντική για δραστηριότητες διάρκειας που υπερβαίνουν τα 50 λεπτά.
Κατά την αερόβια λιπόλυση, τα λιπαρά οξέα χρησιμοποιούνται ως καύσιμο για την παραγωγή ενέργειας στα μιτοχόνδρια.
Βοηθά την αντοχή μας εξοικονομώντας αποθέματα γλυκογόνου . Καθώς η διάρκεια της άσκησης αυξάνεται, η ένταση μειώνεται περισσότερο οξυγόνο είναι διαθέσιμο στα κύτταρα και το λίπος γίνεται η πιο σημαντική πηγή καυσίμου μακροπρόθεσμα.
Σίγουρα είναι κάτι που πρέπει να ληφθεί υπόψη από τους δρομείς αντοχής.
Αναερόβιος μεταβολισμός:
Ο αναερόβιος μεταβολισμός είναι η διαδικασία παραγωγής ATP από τα κύτταρα χωρίς την παρουσία οξυγόνου.
Αυτός ο μεταβολισμός συμβαίνει κατά τη διάρκεια έντονης άσκησης όπου οι πνεύμονες δεν μπορούν να παρέχουν αρκετό οξυγόνο στα κύτταρα για τον αερόβιο μεταβολισμό.
Τα μιτοχόνδρια μόνα τους δεν μπορούν να παράσχουν αρκετή ενέργεια σ αυτό το σημείο, επομένως η παραγωγή ενέργειας γίνεται μέσα στο κυτταρόπλασμα.
Κατά τον αναερόβιο μεταβολισμό, η γλυκόζη μετατρέπεται σε πυροσταφυλικό οξύ και γαλακτικό οξύ ως πηγές ενέργειας, καθώς τα λιπαρά οξέα δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν για αυτήν τη διαδικασία.
Το πυροσταφυλικό οξύ μπορεί στη συνέχεια να εισέλθει στα μιτοχόνδρια για να χρησιμοποιηθεί ως καύσιμο.
Αυτός ο μεταβολισμός προκαλεί την παραγωγή γαλακτικού οξέος, το οποίο συμβάλλει στον μυϊκό πόνο και τη δυσφορία.
Αυτά τα συστήματα και οι οδοί παραγωγής ενέργειας λειτουργούν ταυτόχρονα, με τον αερόβιο μεταβολισμό να κυριαρχεί για μεγαλύτερες περιόδους άσκησης και τον αναερόβιο μεταβολισμό να είναι σημαντικός για σύντομες και έντονες εκρήξεις ενέργειας.
Η κατανόηση του πώς λειτουργεί ο κάθε μεταβολισμός και πώς επηρεάζεται από την ένταση και τη διάρκεια της άσκησης μπορεί να βοηθήσει στη βελτιστοποίηση της επίδοσής σας και την ανάπτυξη μιας ισορροπημένης διατροφής.
Ζώνες άσκησης
Ο διαχωρισμός σε ζώνες, μας επιτρέπει να συσχετίσουμε την ένταση της άσκησης με τις διαφορετικές οδούς παραγωγής ενέργειας στα κύτταρά μας.
Ζώνη 1:
Αναφέρεται σε βασικές κινήσεις όπως το περπάτημα και τις σκάλες.
Κατά την άσκηση σ αυτήν τη ζώνη, οι μύς μας χρησιμοποιούν κυρίως την αερόβια αναπνοή για την παραγωγή ενέργειας.
Ζώνη 2:
Στη ζώνη 2, η ένταση της άσκησης αυξάνεται και φτάνει περίπου το 60-70% του μέγιστου καρδιακού ρυθμού και της προσπάθειας.
Σ αυτήν τη ζώνη, οι μυϊκές ίνες αργής σύσπασης εμπλέκονται περισσότερο και υπάρχει ηυξημένη οξείδωση του λίπους και παραγωγή ATP από τα μιτοχόνδρια υπό αερόβιες συνθήκες.
Η ζώνη 2 βοηθά στη βελτίωση της πυκνότητας και της λειτουργίας των μιτοχονδρίων.
Ζώνη 3:
Στη ζώνη 3, παρατηρείται αύξηση στη χρήση γλυκόζης για καύσιμο και μείωση στη χρήση του λίπους.
Τα επίπεδα γαλακτικού οξέος αυξάνονται και η συνολική παραγωγή ATP αυξάνεται.
Σ αυτήν τη ζώνη, το σώμα περνά από την οξείδωση του λίπους στη χρήση κυρίως γλυκόζης ως καυσίμου.
Ζώνη 4:
Στη ζώνη 4, δεν παρατηρείται οξείδωση του λίπους για παροχη ενέργειας. Υπάρχει αυξημένη παραγωγή γαλακτικού οξέος λόγω της υψηλής χρήσης γλυκόζης ως καυσίμου.
Το κυτταρόπλασμα καίει γλυκόζη για τις αυξημένες ανάγκες σε ATP.
Η ομαλή μετάβαση μεταξύ των ζωνών αντικατοπτρίζει την ικανότητα των κυττάρων μας να προσαρμόζονται στις διάφορες οδούς παραγωγής ενέργειας που καλύπτουμε.
Οι κορυφαίοι
Οι επίλεκτοι αθλητές ξεχωρίζουν από εμάς, τουλάχιστον όσον αφορά την παραγωγή κυτταρικής ενέργειας, με τους ακόλουθους τρόπους:
– Καίνε γλυκόζη και λίπος πιο αποτελεσματικά χάρη στην μιτοχονδριακή ικανότητα
Χρειάζονται λιγότερη γλυκόζη για την παραγωγή ενέργειας και παρουσιάζουν πιο αποτελεσματική οξείδωση του λίπους.
– Έχουν καλύτερη εξάλειψη και επαναχρησιμοποίηση του γαλακτικού οξέος ως καυσίμου, ώστε να μην εισέρχεται στη γενική κυκλοφορία.
-Είναι σε θέση να χρησιμοποιούν μυϊκές ίνες βραδείας συστολής για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα και με μεγαλύτερη ένταση πριν χρειαστεί να ενεργοποιήσουν μυϊκές ίνες ταχείας συστολής.
Έχουν αυξημένο μέγεθος και αριθμό μιτοχονδρίων στα κύτταρά τους.
Τι συμβαίνει στους διαβητικούς
Αντίθετα, οι διαβητικοί δεν παράγουν σωστά κυτταρική ενέργεια και συχνά χρειάζονται να καίνε γλυκόζη για ενέργεια, ακόμη και σε κατάσταση ανάπαυσης, λόγω της κακής λειτουργίας και πυκνότητας των μιτοχονδρίων.
Καθώς η άσκηση αυξάνει την μη ινσουλινοεξαρτώμενη πρόσληψη γλυκόζης στους μύς μέσω των συσπάσεων, απαιτείται λιγότερη ινσουλίνη από το πάγκρεας.
Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο η άσκηση μπορεί να βοηθήσει στην αντιμετώπιση του διαβήτη.
Συνολικά, οι κορυφαίοι αθλητές έχουν προηγμένους μηχανισμούς για την παραγωγή ενέργειας και την απόδοση..
Ενώ οι διαβητικοί αντιμετωπίζουν προκλήσεις σ αυτόν τον τομέα λόγω της ασθένειάς τους.
Καταλήγοντας,
τα ωμέγα-3 απαραιτητα λιπαρά οξέα μακρας αλυσιδας ανθρακα
παίζουν σημαντικό ρόλο στην αποτελεσματική λειτουργία των μιτοχονδρίων.
Τα λιπαρα ψαρια , θαλασσινα, και το ιχθυελαιο βοηθουν αποτελεσματικα στην καλη λειτουργια των μιτοχονδριων.
.png)
