Ο Κόσμος Εν Τω Πονηρώ Κείται.
Δεν Αποστατεί ο Άπιστος αλλά Ο Πιστός.
Η Αθεϊα, Αιρεση, Ανηθικότητα, Ειναι Χαρακτηριστικα Του Κοσμου.
Αποστασια είναι:
Να νομιζεις και να λες οτι πιστευεις στον Χριστο ορθοδοξως,να λές ευλογημένος ο ερχόμενος αλλα να στεκεσαι αδιαφορος στο δρομο, και ασυγκινητος την ωρα που τον Χριστο οδηγουνε στον γολγοθα.
Μια αδικία φαίνεται.μια αίρεση φαίνεται.
η αδιαφορια ομως μπροστα στην αδικια και την αιρεση ειναι κατι πολυ λεπτο και δυσδιακριτο,ειναι θανατος πνευματικος ανθρωπων που ονομα εχουν οτι ζουν αλλα ειναι νεκροι,ονομαζονται ορθοδοξοι χριστιανοι,αλλα η αγαπη τους προς τον Χριστο και την αληθεια δεν αντεχει όταν έρθει σε σύγκρουση με την αγάπη τους για την εγκοσμια ζωη τους και για την εκτιμηση των ανθρωπων προς αυτους.
Όπως ο παλαιός και ο νέος ισραήλ
Δεν αρνήθηκαν την θρησκεία των πατέρων τους,
Αρνηθηκαν Τον Χριστο Στο Ονομα Της Θρησκειας Των Πατερων Τους.
Όταν βρέθηκαν στο δίλημμα να διαλέξουν Προτίμησαν Να Είναι Με Το Μεγάλο Πλήθος με τους κρατούντας, με τους Αρχιερείς,
Γιατί Δεν Άντεχαν Στη Σκέψη Να Κηρυχθούν Αποσυνάγωγοι.
Η αποστασία του Νέου Ισραήλ είναι ίδια με την αποστασία του Παλαιού Ισραήλ.Και τότε και τώρα οι Αρχιερείς και διδάσκαλοι του λαού οδηγούν, και το πλήθος ακολουθεί.
Όλοι Οι Αρνητες Του Χριστου, Ιουδαίοι, Μωαμεθανοί, Ειδωλολάτρες,Αιρετικοί, είναι αδέρφια μας, τέκνα του Αβραάμ.
Είμαστε μια Μονοθεϊστική Οικογένεια, γιατί όχι, μια ανθρώπινη οικογένεια,
Ερχεται Η Εποχη Της Ανθρωπινης Θρησκειας.
Το ίδιο δίλημμα και τότε το ίδιο και τώρα:
Με τον Χριστό ή με τους Αρχιερείς;
Με το λείμμα της χάριτος ή με το πλήθος των Ιουδαίων;
Με τους άλλους μαθητές του Χριστού ή
με Τους Οπαδούς Της Θρησκείας;
Με την ενυπόστατο ζώσα Αλήθεια ή με το Σύστημα και τις ιδεολογίες;
Στην Εκκλησία του Χριστού ή στην Εκκλησία των πονηρευομένων;
Όμως ο διάβολος Μας Έπεισε ότι θα μπορούσαμε να δημιουργήσουμε έναν Παράδεισο χωρίς Θεό και χωρίς αφθαρσία,
έναν παράδεισο Ανθρώπινο.
Αυτή η απάτη προκάλεσε την πτώση του ανθρωπίνου γένουςκαι είναι η αρχή κάθε δυστυχίας, η αρχαία και πρωταρχική πλάνη που την βλέπουμε να κορυφώνεται στις μέρες μας.
Η Αποστασια Και Του Παλαιου Και Του Νεου Ισραηλ Αυτην Την Απατη Εχει Σαν Βαση Και Σαν Αρχη.Ο παλιός Ισραήλ ποθούσε και ονειρευόταν ένα Παγκόσμιο Κράτος του οποίου Βασιλιάς Και Κυρίαρχος θα ήταν Ο Δικος Του Μεσσιας, και πρίγκιπες οι απόγονοι του Αβραάμ.
Δεν Δεχθηκαν Τον Χριστο Γιατι Ο Χριστος Τους Απογοητευσε Σ’ Αυτην Ακριβως Την Μεσσιανικη Τους Προσδοκια.Τους είπε ότι
η δική Του Βασιλεία Δεν Είναι
Εκ Του Κοσμου Τουτου
ενώ αυτοί Μια Βασιλεία του κοσμου τουτου Προσδοκούσαν Πάντοτε.
Αλλά και ο Νέος Ισραήλ κατάντησε, από πτώση σε πτώση, Να Προσδοκα Κι Αυτος Ενα Παγκοσμιο Κρατος Επιγειας Ειρηνης Και Ευδαιμονιας,
Ενα Ειδος Χριστιανικης Pax Romana.
Χαίρετε..
