ΑΥΤΟΣ Ο ΚΟΡΟΝΟΪΟΣ ΜΑΣ ΔΙΔΑΣΚΕΙ ΠΟΛΛΑ

 

Τα κύτταρά  δεν ελέγχονται από τα γονίδια αλλά από το περιβάλλον τους.

Η χημεία του αίματος, ρυθμίζει και ελέγχει τα κύτταρα, κι αυτην  κατευθυνει ο εγκέφαλος.











Πώς ομως,αποφασίζει ο εγκέφαλος να τροποποιήσει ή να ρυθμίσει τη χημεία του αίματος; 

Με ποια κριτήρια επιλέγει ποια χημικά θα εκκριθούν;
Και εδώ έρχεται ένα εκπληκτικό συμπέρασμα: 

Οποιαδήποτε εικόνα σχηματιζουμε στο μυαλό μας, δημιουργεί μια χημική ανταπόκριση στον εγκέφαλο.










Έτσι, διαφορετική χημεία παράγει ο εγκέφαλος όταν είμαστε ερωτευμένοι και διαφορετική    όταν είμαστε φοβισμένοι ή θλιμενοι ή αγχωμενοι.

Έτσι λοιπόν, η εικόνα που έχω στο μυαλό μου, δραστηριοποιει  τα στοιχεια εκεινα που μεταβάλλουν τη σύνθεση του, μέσω καλλιέργειας που είναι το αίμα το οποίο ρυθμίζει και ελέγχει τα κύτταρά . 

Παραδειγμα : 











Κοιταξτε το πρόσωπο ενός ευτυχισμένου ανθρώπου. Συνήθως έχει μια λάμψη. Αντιθετα, ο φόβος δημιουργεί εσωστρέφεια. 

Εδω μιλαμε για χημεια της ευτυχίας που προκαλει έκρηξη αναπαραγωγής κυττάρων ενώ εκεινα  του φόβου υπονομευουν τη διαδικασία αναπαραγωγής τους.


Συμπερασμα :

Η εικόνα που έχουμε στο μυαλό μας, ελέγχει τα κύτταρά μας. Εάν την αλλάξουμε, αλλάζουμε τη χημεία του αίματος και άρα τη συμπεριφορά των κυττάρων μας.
Εκπληκτικό συμπέρασμα που δείχνει ότι τα γονίδια δεν ελέγχουν τα κύτταρά αλλά ο νους μας. 

Για θυμηθειτε τι ελεγαν οι προγονοι μας για τον νου...

Το ευχαριστο ειναι οτι στο νου μας, έχουμε πρόσβαση. Μπορουμε να τον ελέγξουμε, ρυθμιζοντας τις σκέψεις μας. Ειναι απλο :

Ζω με ευτυχία ή ζω με φόβο;

Εάν ζω μέσα στον φόβο, γνωρίζω ότι θα μ ε  αρρωστήσω
Εάν ζω με αγάπη και με συναισθήματα  ευγνωμοσύνης θα είμαι υγιής. 

Ακόμα και για τον κορωνοϊό που μας προβληματίζει , όσο περισσότερο μας φοβίζει τόσο πιο πιθανή είναι η ακραία  ανοσολογική απάντηση του οργανισμού μας σε αυτόν.









Το ζήτημα δεν είναι εάν θα προσβληθείτε ή όχι από τον ιό. Αυτό εξαρτάται από πολλούς άλλους παράγοντες.
Το ζήτημα είναι:

π ώ ς   θα αντιδράσει ο οργανισμός σας σε αυτόν ή σε οποιαδήποτε άλλη μόλυνση.

Εάν βρίσκεστε σε μια γενικευμένη κατάσταση φόβου, η ενέργεια στο σώμα σας είναι αρκετά πιο αδύναμη από ό,τι αν ήσασταν σε κατάσταση  χαράς. 
Θυμηθείτε τι είπαμε πριν.

Η κατάσταση της ευτυχίας δημιουργεί έκρηξη αναπαραγωγής κυττάρων 

Ενώ η κατάσταση του φόβου υποδαυλίζει τη διαδικασία. 

Άρα, αυτός είναι ο λόγος που όταν φοβόμαστε νιώθουμε άδειοι. 
Ο φόβος είναι πολύ χρήσιμος και στην αρχή παράγει τα απαραίτητα χημικά που θα μας επιτρέψουν να επιβιώσουμε από μια επικίνδυνη κατάσταση.

Όταν μας κυνηγάει ένα ροτβαϊλερ , τότε δημιουργείται μια τεχνητή κορύφωση ενέργειας ώστε να πάμε σε ένα ασφαλές σημείο. 
Όταν όμως τα χημικά αυτά παράγονται διαρκώς, χωρίς να σταματά η αίσθηση της απειλής, τότε επιφέρουν το αντίθετο αποτέλεσμα.
Η αναπαραγωγή των κυττάρων μας μειώνεται και έχουμε την αίσθηση της αδυναμίας και της κόπωσης.










Το ανοσοποιητικό σύστημα αντλεί τεράστια αποθέματα ενέργειας για να ανταποκριθεί στην απειλή. 
Αυτός είναι ο λόγος της  κόπωσης. 
Διότι ένα τεράστιο μέρος της ενέργειάς διοχετεύεται στην απόκριση του ανοσου, στον εισβολέα.
Εάν τωρα υπάρχει ένας ισχυρός φόβος, τότε, ο εγκέφαλος ενεργοποιεί τη διαδικασία  υποχώρησης, μεταφέρει δηλαδή τεράστια αποθέματα αίματος και άρα ενέργειας στα άκρα μας για να τρέξουμε και να προστατευτούμε από το υποτιθέμενο άγριο ζώο που μας κυνηγάει.


Εάν εκείνη την ίδια στιγμή υπάρχει μια μόλυνση στον οργανισμό μας, τότε ο εγκέφαλος καλείται να απαντήσει σε ένα δίλημμα. 

Θα δώσω προτεραιότητα στο σκυλι που με κυνηγάει ή στην καταπολέμηση της μόλυνσης;









Εάν ήταν πραγματικές συνθήκες, φυσικά, θα θέλαμε να αποφασίσει, να μας βοηθήσει να αποφύγουμε τον άμεσο κίνδυνο και αργότερα, να καταπολεμήσει τη μόλυνση.
Εάν όμως  δεν είναι πραγματικές, ο κίνδυνος δεν είναι προσωρινός αλλά διαρκής, τότε, η ίδια απόφαση θα μπορούσε να αποτελέσει μεγάλο πρόβλημα.


Έχει αποδειχθεί ότι οι ορμόνες του στρες απενεργοποιούν τα κύτταρα του ανοσου συστήματος, για τον παραπάνω λόγο.

Εάν λοιπόν νιώθω διαρκώς αγωνία και φόβο, οι ορμόνες του στρες αναστέλλουν τη λειτουργία του ανοσοποιητικού μου συστήματος.

Ό νους ελέγχει τη βιολογία και άρα τη ζωή μας. Υπάρχουν δύο ο συνειδητός και ο υποσυνείδητος.

Ο πρωτος αφορά τη διάνοιά μας και είναι αυτό που μας κάνει ξεχωριστούς.

Ο δευτερος  είναι ένα σύνολο προγραμμάτων που λειτουργούν στο παρασκήνιο με σκοπό να διευκολύνουν τη ζωή μας.











Το 95% της ζωής μας λειτουργεί βάσει των υποσυνείδητων προγραμμάτων του, διότι κατά 95% κάθε ημέρα, ο συνειδητός μας νους σκέφτεται.
Σκέφτεται τι έγινε χθες, τι έγινε πριν μια ώρα, τι θα γίνει την επόμενη μέρα, τον επόμενο μήνα κ.λ.π.
Άρα, λοιπόν, όλες αυτές τις ευχές που κάνετε για τον εαυτό σας, όπως να είστε υγιής, να έχετε μια καλή σχέση κ.λ.π., ποιος θα τις εκπληρώσει αφού ο συνειδητός σας νους είναι απών;

Η ζωή ολων μας ειναι  αποτέλεσμα προγραμμάτων του υποσυνείδητού μας. 

Και εδώ είναι το πρόβλημα. Κι αν κάποια από αυτά τα προγράμματα δεν μας εξυπηρετούν πια;
Κι αν κάποια από αυτά τα προγράμματα μας οδηγούν σε λάθος συμπεριφορές;Το πιο πιθανόν είναι ότι δεν θα το αντιληφθουμε.  Τελευταίες επιστημονικές έρευνες υποδηλώνουν ότι μέχρι και 70% αυτών των προγραμμάτων του υποσυνείδητου, αποτελούν αρνητικά, αποδυναμωτικά προγράμματα. 
Εάν το 70% αυτών των προγραμμάτων είναι προβληματικά, τότε, πιθανόν στο 70% της ζωής μου σαμποτάρω τον εαυτό μου.

Από 7 μηνών, το παιδί έχει πλήρως διαμορφωμένο εγκέφαλο. 

Γνωρίζει τι τρώει η μητέρα, τι αισθάνεται. Θα σε ρωτήσω λοιπόν το εξής: 
Τι έμαθες όταν ήσουν ενός έτους;
Ατυχως, δεν θυμάσαι τι έμαθες και γι αυτό σήμερα έχεις άγνοια αυτών των προγραμμάτων. 
Ομως  το γεγονός ότι δεν γνωρίζεις τα προγράμματά σου, σημαίνει ότι δεν γνωρίζεις πώς συμπεριφέρεσαι στο 95% της ζωής σου. Γιατί; 

Γιατί στον 95% της ζωής σου, ο συνειδητός νους σου είναι απών
Τα καλά πράγματα που μας συμβαίνουν και μας αρέσουν, συμβαίνουν διότι εχουμε προγράμματα που τα επιτρέπουν να συμβούν. Το ίδιο ομως  συμβαίνει όμως και με τα αρνητικά προβλήματα της ζωής μας Και αυτά προέρχονται από τα προγράμματά μας. Άρα, αν θέλουμε να πάρουμε μια ιδέα για τα προγράμματα που έχουμε μέσα μας, 
απλά κοιταζουμε στη ζωή μας.

Το 95% όλων όσων μας συμβαίνουν , προέρχονται από αυτά τα προγράμματα.
Εάν λοιπόν αναζητουμε μια καλή δουλειά, μια καλή σχέση, μια καλή υγεία και δεν το πετυχαίνουμε, δεν είναι  η κοινωνία που μας τα στερούν. Είναι ο εαυτός μας

Ο συνειδητός μας νους είναι δημιουργός. 
Ο υποσυνείδητος είναι ένα σύνολο προγραμμάτων. 
Όταν ερωτευόμαστε, όλη μας η προσοχή, ο συνειδητός μας νους είναι στραμμένος στη σχέση. 
Δεν παίζει κανένα υποσυνείδητο πρόγραμμα, διότι αυτό που θέλουμε είναι να βιώσουμε τη σχέση και όχι να σκεφτόμαστε άσχετα πράγματα.
Οταν δημιουργείται μια σύγκρουση ή μια διαφωνία, τότε, το πιο πιθανό είναι ότι κανένας δεν θα μπορέσει να βελτιωθεί. 

Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι όλοι έχουμε προγράμματα, καλά και κακά. 

Ας δώσουμε χώρο ο ένας στον άλλον να ξαναδεί το πρόγραμμά του και να το διορθώσει χωρίς να κλείνουμε αυτές τις δυνατότητες απλά με διαφωνίες και φωνές
Ο συνειδητός και ο υποσυνείδητός νους έχουν εντελώς διαφορετικό τρόπο μάθησης. 

Ο συνειδητός νους μαθαίνει μέσα από ένα βιβλίο, μέσα από ένα σεμινάριο, μέσα από την ίδια την εμπειρία.

Ο υποσυνείδητος νους όμως μαθαίνει μέσα από την επανάληψη 

Έτσι, όσο συγκλονιστικό κι αν είναι ένα βιβλίο που έχετε στα χέρια σας, δεν θα μπορέσει να αλλάξει τίποτα στη ζωή σας εάν δεν αρχίσετε να επαναλαμβάνετε τις αρχές του ξανά και ξανά ώστε να γίνουν συνήθειες  και άρα προγράμματα του υποσυνείδητου νου σας.









Να θυμάστε ότι μέχρι την ηλικία των 7 ετών το παιδί είναι σαν μια κάμερα χωρίς κριτική σκέψη. 

Ό,τι βλέπει, το καταγράφει και το υιοθετεί.Βλέπει την συμπεριφορά της μητέρας απέναντι στον πατέρα του και απλά καταγράφει ότι έτσι πρέπει να του φέρεται η μελλοντική του σύντροφος.

Και όταν βλέπει τη συμπεριφορά του πατέρα προς τη μητέρα υιοθετεί τον τρόπο που εκείνος πρέπει να αντιδρά στη σύντροφό του. 

Και εάν η σχέση των γονιών του είναι καλή, τότε, το πιο πιθανό είναι ότι και οι δικές του σχέσεις θα είναι καλές. Εάν όμως δεν ήταν, απλά θα αναπαράγει καταστροφικές σχέσεις. 
Τα πρώτα 7 χρόνια, όλες οι συμπεριφορές γίνονται προγράμματα διότι ο συνειδητός νους είναι σε ύπνωση.

Εχουμε πει πολλα για τον καινοφανη κορονοιο  

Ο ιός αυτός δείχνει την κακή διανοητική κατάσταση της ανθρωπότητας. 

Δεν ζούμε με αρμονία. 

Ζούμε σε ένα διαρκή φόβο και στρες. 

Δεν είναι ο ιός που μας απειλεί, είμαστε εμείς που απειλούμε τη γη και τη ζωή.

Πρέπει αλλάξουμε τη ζωή μας. 

Είναι ευκαιρία να συνειδητοποιήσουμε τους φρενήρεις ρυθμούς  μας και να αποφασίσουμε να κάνουμε πραγματικές αλλαγές.

Υπάρχουν δύο πιθανές εκδοχές αυτής της αλλαγής.

Η μία λέει ότι βγαίνω δυνατότερος, πιο υγιής και πιο ευτυχισμένος, μαθαίνοντας από τα λάθη μου και δημιουργώντας μεγαλύτερη αρμονία με τον εαυτό μου, με τους άλλους και με τον πλανήτη.

Η άλλη λέει ότι παραδίδω τη δύναμή μου και επιτρέπω στην κυβέρνησή μου να αποφασίζει για τη ζωή μου.

Ή θα βγούμε από αυτό δυνατότεροι ή θα παραχωρήσουμε περισσότερες δυνάμεις στις κυβερνήσεις μας για να αποφασίζουν εκείνες για εμάς.

 Χαιρετε

Η ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ

 

Posted on 12 Απριλίου, 2016 by kosmaser

 

 

 

The S t r a n g e r  

A few years after I was born, my Dad met a stranger who was new to our small town.

From the beginning, Dad was fascinated with this enchanting newcomer and soon invited him to live with our family. The stranger was quickly accepted and was around from then on.

 

 

 

As I grew up, I never questioned his place in my family. In my young mind, he had a special niche.  My parents were complementary instructors: 

Mom taught me good from evil, and Dad taught me to obey. But the stranger he was our story-teller. He would keep us spellbound for hours on end with adventures,mysteries and comedies. If I wanted to know anything about politics,  history  or science, he always knew the answers about the past,  understood the present and even seemed able to predict the future 

 

 

He took my family to the first major league ball game. He made me laugh, and he made me.. cry.  The stranger never stopped talking, but Dad didn’t seem to mind. 

Sometimes, Mom would get up quietly while the rest of us were shushing each other to listen to what he had to say, and she would go to the kitchen for peace and quiet. 

(I wonder now if she ever prayed for the stranger to leave.) 

Dad ruled our household with certain moral convictions, but the stranger never felt obligated to honor them. Profanity, for example, was not allowed in our home – not from us,our friends or any visitors.

 

 

Our long time visitor, however, got away with four-letter words that burned my ears and made my dad squirm and my mother blush. 

 

 

 

 

My Dad didn’t permit the liberal use of alcohol

but the stranger encouraged us to try it on a regular basis. He made cigarettes look cool, cigars manly, and pipes distinguished. 

He talked freely (much too freely!) about sex. His comments were sometimes blatant, sometimes suggestive,and generally embarrassing.

I now know that my early concepts about relationships were influenced strongly by the stranger. Time after time, he opposed the values of my parents, yet he was seldom rebuked And NEVER asked to leave.

 

 

 

More than fifty years have passed since the stranger moved in with our family. He has blended right in and is not nearly as fascinating as he was at first. Still, if you could walk into my parents’ den today, you would still find him sitting over in his corner, waiting for someone to listen to him talk and watch him draw his pictures. His name?

 

 

 

 

We just call him ‘TV.’ 

(Note: This should be required reading for every household!) He has a wife now

 

 

 

we call her ‘C o m p u t e r .’ 

Their first child is  Mobile Phone. 

 

 

 

 

Second child… I Pod  And JUST BORN WAS

 

 

 

a Grandchild: I-PAD.

 

 

 

Μην διερωτασθε για τα αγγλικα.. 

Απλα καταλαβατε

αυτο που εννοω..

Χαιρετε

 

ΕΝΙΣΧΥΩ ΤΟ ΑΝΟΣΟ ΜΟΥ

 

Το ανοσοποιητικό σύστημα αποτελεί  την μονη άμυνα του οργανισμού μας και είναι ικανό να αντιμετωπίσει τα διάφορα βακτηριδια και τους ιούς. 

Η ενίσχυση του μπορεί να μας βοηθήσει στο να αντιμετωπίσουμε την οποια ασθένεια καλύτερα, γρηγορότερα και να μειώσουμε την πιθανότητα να νοσήσουμε βαριά.

 

Προσέχουμε το βάρος μας

 

Η παχυσαρκία προδιαθετει στον  διαβήτη, την υπέρταση και τα καρδιαγγειακα . Πέραν αυτών,  συνδέεται και με αλλαγές στην απόκριση του ανοσοποιητικού μας συστήματος.

Με απλά λόγια,  το ηυξημένο βάρος ρίχνει την άμυνα του οργανισμού μας και μας καθιστά πιο ευάλωτους σε μεταδοτικές ασθένειες.

Η διατήρηση του βάρους εντός των φυσιολογικών ορίων δηλαδή Δείκτης Μάζας Σώματος μεταξύ 18,5 και 24,9, συμβάλλει στην εύρυθμη λειτουργία των αμυντικών μας μηχανισμών.

 

Εξ αλλου  το άγχος επηρεάζει αρνητικά το ανοσο μας σύστημα. Η κορτιζόλη, που είναι γνωστή και ως ορμόνη του στρες, επηρεάζει τα λευκά αιμοσφαίρια και μειώνει τη λειτουργία του  

Πέραν όμως τούτου, το χρόνιο στρες μπορεί να οδηγήσει σε ανθυγιεινούς τρόπους αντιμετώπισής του, όπως είναι η κατανάλωση αλκοόλ και η κακή διατροφή, επιδρώντας και με αυτόν τον τρόπο αρνητικά στην υγεία μας..

 

Τροφές που ενισχύουν τον οργανισμό και το ανοσοποιητικό και μας βοηθούν στη δύσκολη καθημερινότητά μας ειναι τα απλά γιαούρτια και όχι αυτά τα φορτωμένα με ζάχαρη. Το γιαούρτι είναι μια πηγή βιταμίνης D, η οποία βοηθά στη ρύθμιση του ανοσοποιητικού και θεωρείται ότι ενισχύει τη φυσική άμυνα του οργανισμού μας 

Τα πουλερικά, όπως το κοτόπουλο και η γαλοπούλα, έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε βιταμίνη Β-6. Η βιταμίνη Β-6 είναι σημαντική σε πολλές από τις χημικές αντιδράσεις που συμβαίνουν στο σώμα. Είναι επίσης ζωτικής σημασίας για το σχηματισμό νέων και υγιεινών ερυθρών αιμοσφαιρίων.

Οι ηλιόσποροι είναι γεμάτοι με θρεπτικά συστατικά, όπως φωσφόρο, μαγνήσιο και βιταμίνη Β-6. Είναι επίσης εξαιρετικά υψηλή σε βιταμίνη Ε, ένα ισχυρό αντιοξειδωτικό.

Η βιταμίνη Ε είναι σημαντική για τη ρύθμιση και τη διατήρηση της λειτουργίας του ανοσοποιητικού συστήματος.