ΚΙ ΕΡΧΕΤΑΙ Η ΣΤΙΓΜΗ

Η Ευανθια ειναι μια μεσοκοπη ψευτοξανθια, λεπτη, αερατη, ψιλοχαζουλα, καλοκαρδη ζωοφιλη μεχρι ανοησιας, που θυσιαζεται για τους αλλους.

Και να που εφτασε   η ευλογημένη στιγμή, που ανοιξε  τα μάτια  και ειδε μπροστά της  την αλήθεια .  

Κοιταξε εντρομη πίσω  μετρωντας κόπους, προσπάθειες και αγώνες μάταιους .

Αγώνες δικούς της, που κάποιοι ποτέ δεν τους κατάλαβαν, και ασφαλώς ποτέ τους δεν τους εκτίμησαν. 

Με πρωτους τη μανα και τον πατερα της. Μην απορειτε υπαρχουν και τετοιοι. 

Αγώνες που έδωσε για την σωτηρία
Όχι  την δική της , γιατί η ιδια δεν την ειχε αναγκη , αλλά την δική τους.

 

Αγώνες για να σώσει μιαν άλλη ψυχή  όχι την δική της. Κι  εφτασε η ωρα που αρχισε να νιώθει  κατάκοπη και απογοητευμένη.

Ηρθε η  στιγμή που το φτωχο πλην καθαρο μυαλό της πηρε αναποδες  αλλα και  την  πιο σπουδαία απόφαση.

Οτι αρκετά ασχολήθηκε με  ναυάγια. Αρκετά πάλεψε για να σώσει κάτι που τελικά σωτηρία δεν ειχε. 

Που η ψυχούλα της από μόνη παίρνει την πρωτοβουλία και κάνει το αλμα, να πεταξει τη σαβούρα που  υπήρχε σε σωρούς μέσα στην αυλή της.

Αποφασισε, ότι λίγοι είναι εκείνοι που καταλαβαν τι έκανε τόσο καιρό , και ακόμη πιο λίγοι εκείνοι που αναγνώρισαν τον αγώνα της.

Αποφασισε, ότι μοναχά γι αυτούς τους πολύ λίγους, που πραγματικά το αξίζουν, θα αφιερώσει από εδώ και πέρα τον πολύτιμο χρόνο της, και θα παλέψει ειλικρινα  γι αυτούς.

Αποφασισε, ότι έφτασε η ώρα να ξαποστάσει,  να ησυχάσει, να λυτρωθεί, για να αναπνεύσει λίγο καθαρό αέρα, και για να ζήσει. 

Να διώξει και να λυτρωθει απ  όλους τους αχάριστους,  εγωιστές, άχρηστους, και  τελειωμένους.

Τότε  ξεκινά το μέτρημα, αφαιρώντας από την λίστα  όλους εκείνους που τελικά ήταν λίγοι, που ήταν εκεί για να πάρουν μονάχα, και για να φθείρουν την ψυχή της.

ΝΑΝΑΙ..ΜΑΚΡΥΣ Ο ΔΡΟΜΟΣ

 

Σαν κεραυνος επεσε η ειδηση..

Η καθημερινοτητα, που φτάνει στο φιναλε και ψηλαφίζει τις¨τελευταίες σελίδες της¨.

Στην ¨Ιθάκη¨του ο Καβάφης καταθετει μιαν ευχή,με βαθειες μελαγχολικές νότες. Λέει.

Να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος.

Πολλά τα καλοκαιρινά πρωϊά να είναι, που με τι ευχαρίστηση , με τι χαρά θα μπαίνεις σε λιμένας πρωτοειδωμένους. Να σταματήσεις σ’ εμπορεία Φοινικικά, και τες καλές πραγμάτειες ν’ αποκτήσεις  σεντέφια και κοράλλια, κεχριμπάρια κ’ έβενους,και ηδονικά μυρωδικά κάθε λογής, όσο μπορείς πιο άφθονα ηδονικά μυρωδικά· σε πόλεις Aιγυπτιακές πολλές να πας,να μάθεις και να μάθεις απ’ τους σπουδασμένους .

 Η ατμόσφαιρα ποτισμένη με την εξαίσια μυρουδιά της βροχής πάνω στο χώμα, με νότες απ το παλιό, αλλά πάντα αγαπημενο άρωμα

της Estee Lauder, White Linen.

 

 

Οι άνθρωποι  ωριμάζουν ξαφνικά όταν αντιμετωπίζουν το ενδεχόμενο του θανατου τους. 

Εδώ έχουμε αρχικά άρνηση, φόβο, θυμό, στεναχώρια, περισσότερη άρνηση στο τέλος, έρχεται η  αποδοχή .

Ολοι γαληνευουν, τελικά, πριν το τελος.

 

 

 Απλοποιώντας τον τρόπο που ζει κανείς και κάνοντας συνειδητές επιλογές είναι δυνατόν να ζήσει με λιγότερα περιττά απ’ όσα νομίζει. Δημιουργώντας περισσότερο χώρο στη ζωή του. Να γινει πιο ευτυχισμένος κι ανοιχτος σε ευκαιρίες πιο ταιριαστές με τον τρόπο ζωής του. 

Πολλοί άνθρωποι καταπιεζουν τα συναισθήματά τους για αποφύγουν τσακωμούς ή για να μη στεναχωρήσουν τους άλλους.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Το αποτέλεσμα : Πολλές Ανίατες Ασθένειές  Σχετίζονται, Εν μέρει, με την πικρία και την αναπόφευκτη μνησικακία. 

Φαίνεται πως όλοι ανεξαιρέτως νοσταλγούν τους φίλους τους όταν πεθαίνουν. 

Ούτε τα λεφτά ούτε η κοινωνική θέση, απασχολούν τους ανθρώπους, τις τελευταίες στιγμές της ζωής. Αυτό που μένει τότε, σε όλους είναι η αγάπη και οι σχέσεις τους με άλλους ανθρώπους.  

Αυτή η πολύτιμη αγάπη.

Παραδόξως γι’ αυτό μετανιώνουν πολλοί ετοιμοθάνατοι. 

Οι περισσότεροι δεν είχαν καταλάβει, μέχρι το παρά πέντε, ότι  

Η Ευτυχία Είναι Επιλογή.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Είχαν μείνει προσκολλημένοι σ’ αυτά που είχαν μάθει, στις συνήθειές τους.

Η ασφάλεια του οικείου δεν τους είχε αφήσει να αλλάξουν ποτέ. 

Ο φόβος της αλλαγής τούς είχε κάνει να υποκρίνονται στους άλλους ,αλλά και στους εαυτούς τους, ότι ήταν απολύτως ευχαριστημένοι με τη ζωή τους, όπως ακριβώς ήταν. 

Ήθελαν να γελάσουν και πάλι με την ψυχή τους, να σαχλαμαρίσουν ξανά Όταν είσαι στο σημείο μηδεν, το τελευταίο πράγμα που σε απασχολεί είναι το τι σκέφτονται οι άλλοι για σένα

Πόσο τέλειο αν μπορούσες να ελευθερωθείς απ’ όλες τις ανοησίες που σου σερβίρουν καθημερινά οι πάντες. 

Να αφεθείς και να χαμογελάσεις αβίαστα ξανά, να αγαπήσεις και να αγαπηθείς. 

Να παίξεις σαν παιδί, και ν αφήσεις τους άλλους να σε κοροϊδέψουν  κατάφωρα, να σε κλέψουν, να γελάσουν μαζί σου – πολύ-πολύ πριν από το θάνατό σου .

Τί κρίμα ! και να που είσαι εκεί έτοιμος για ¨απέναντι¨.

Τότε σου δίνεται μια ύστατη ευκαιρία.

Ακριβώς 

Οι της ε ν δ ε κ α τ η ς    ώρας 

 

 

 

 

 

 

 

 

Μπορείς να μπείς στη ομαδα τους, και να ζητήσεις έλεος. Που ξέρεις ισως και να σου δοθεί η Χαρις .

Δεν έβρεχε, απλά ψιχάλιζε.

Εκανε όμως κρύο εξω.Μέσα υπήρχε θαλπωρή στο περιβάλλον, και κάτι σαν μελαγχολία στη καρδιά, που δεν μπορούσε η αγαπητική σχεση μεταξυ φίλων να απαλύνει, έστω κι αν μύριζε  Ασπρο Λευκό Λινό της Estee Lauder..

 

 

Χαίρετε..