ΓΥΝΑΙΚΟΚΤΟΝΙΕΣ..

 

ΜΑΖΙ ΣΤΗ ΖΩΗ ΚΑΙ ΣΤΟ ΘΑΝΑΤΟ..

 

 

 

 

 

Διαβαζουμε αφωνοι :Γυναικοκτονία στη Χαλκιδική Τη σκότωσε ενώ είχε αγκαλιά το παιδί – Πέντε ώρες με τους νεκρούς γονείς έμεινε ο 8χρονος

 

 

Τραγικο και καινοφανες φαινομενο ειναι οι γυναικοκτονιες. 

Αδοκιμος ορος, που ομως χακτηριζει την τραγικοτητα των ανθρωπινων σχεσεων. 

Ο ανδρας σκοτωνει  την γυναικα του κι αυτοκτονει.

Κατι παρομοιο δεν βρισκουμε στο ζωϊκο βασιλειο.

 

 

 

Απ την αλλη πλευρα, ενα ζευγάρι Καρατζάδων sterna caspia στην λίμνη της Καστοριάς πιθανόν αποκαμωμένο απο το μακρινό ταξίδι  δεν άντεξε  και ξεψύχησαν το ένα στην αγκαλιά του άλλου.

Οι Καρατζάδες ενηλικιώνονται στο τέταρτο έτος της ηλικίας τους, είναι μονογαμικό είδος, το ζευγάρι δεν χωρίζει ποτέ όσο ζει.

Μαζί κλωσάν και τα αυγά τους για 22 μέρες, εναλλάξ.

Στο στερνό τους αυτό ταξίδι απο την Αφρική για τις χώρες του βορρά έκαναν μια στάση στην μικρή λίμνη της Καστοριάς όπου έμελλε να είναι και η τελευταία τους.

Μετά απο χιλιάδες μίλια, μετα απο πάρα πολλά ταξίδια κινδύνους καθημερινούς, γεμάτο απο εχθρούς, το ταξίδι τους έφτασε στο τέλος.

Με όσες δυνάμεις τους απέμειναν σύρθηκαν ο ένας πλάι στον άλλον και ξεψύχησαν αγκαλιά όπως ήταν σε όλη τους την ζωή διδάσκοντάς μας τι θα πει πραγματική αγάπη και αφοσίωση. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ΤΑ ΓΟΝΙΔΙΑ..ΤΑ ΚΥΤΤΑΡΑ ΟΙ ΘΕΤΙΚΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΙ Η ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ

 

 

 

 

 

 

Ισως θα πρεπει να αναθεωρησουμε οσα ξεραμε για τα γονιδια.

Τα κύτταρά  δεν ελέγχονται από τα γονίδια αλλά από το περιβάλλον τους.

Η χημεία του αίματος ρυθμίζει και ελέγχει τα κύτταρα. 

Η ιδια χημεια ελεγχεται αποκλειστικα απ τον   εγκέφαλο 

 

 

 

 

 

Η εικόνα που έχουμε στο μυαλό μας, ελέγχει τα κύτταρά . Εάν την αλλάξουμε, αλλάζουμε τη χημεία του αίματος και άρα τη συμπεριφορά των κυττάρων μας.

Εκπληκτικό συμπέρασμα, που δείχνει ότι τα γονίδια δεν ελέγχουν τα κύτταρά αλλά ο νους .

Το ευχαριστο ειναι οτι στο νου μας, έχουμε πρόσβαση. Μπορουμε να τον ελέγξουμε, ρυθμιζοντας τις σκέψεις μας. Να γιατι αποφευγουμε τις αρνητικες σκεψεις. 

Δεν λοιδωρουμε τον αλεξη και την παρεα του. Αρκει γι αυτους το κυνηγι των ερινυων της απαξιωσης.

Ειναι απλο :

Ζω με ευτυχία ή ζω με φόβο;

Εάν ζω μέσα στον φόβο, γνωρίζω ότι θα με αρρωστήσω 

Εάν ζω με αγάπη  με  ευγνωμοσύνη θα είμαι υγιής.

 

 

 

Οσον αφορα οποιοδηποτε γεγονος που μας προβληματίζει σήμερα, όσο περισσότερο μας φοβίζει, τόσο πιο πιθανή είναι η ακραία ανοσολογική απάντηση του οργανισμού μας σ αυτό. 

Αρα ειρηνευουμε και μαθαινουμε κανοντας το ιδιο πραγμα πολλες φορες. 

Θυμομαστε παντα πως η επαναληψη ειναι μητερα της μαθησης.

 

 

 

 

Αυτά και χαίρετε..

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ΣΥΜΠΤΩΣΗ Ή ΣΥΓΧΡΟΝΙΚΟΤΗΤΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΙΔΙΟ ΜΥΣΤΗΡΙΕΣ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  

 

 

Λεμε ηταν συμπτωση που δεν εσπασα τιποτα πεφτοντας στον δρομο. Ηταν ομως συμπτωση..κι αν ναι, τί ακριβως ειναι συμπτωση..

Μερικές φορές, όταν συμβαίνουν  συμπτώσεις είναι αδύνατο να πιστέψουμε σ αυτές.

Χαρακτηριστικο  παράδειγμα του φαινομένου αυτού είναι η ιστορία του μεγαλου  sir Anthony Hopkins.

Ήταν έτοιμος να πρωταγωνιστήσει σε μια ταινία που ονομάζεται

The Girl from Petrovka,

βασισμένη στο βιβλίο του George Feifer.

Για να γνωρίσει τον χαρακτήρα του καλύτερα, χρειαζόταν την αρχική έκδοση του βιβλίου, το οποίο δεν μπορούσε να βρει σε οποιοδήποτε βιβλιοπωλείο ή βιβλιοθήκη ή από φίλους.

 

 

 

 

 

Ο ηθοποιός είχε σχεδόν χάσει κάθε ελπίδα να βρει το βιβλίο, αλλά μια μέρα ξαφνικά εντόπισε ένα αντίγραφο παρατημένο σε ένα παγκάκι στο μετρό.

Στη συνέχεια, κατα το γυρισμα  της ταινίας, ο sir Anthony , συνάντησε τυχαία τον συγγραφέα  George Feifer, στο αεροδρόμιο.

 

 

 

 

Ο συγγραφέας παραπονέθηκε στον ηθοποιό ότι είχε δανείσει σε φίλο του το πιο πολύτιμο αντίγραφο του βιβλίου του με τις σημειώσεις του. Αλλά εκείνος είχε χάσει το βιβλίο σε κάποιον σταθμό του μετρό.

Πώς θα μπορούσε αυτό να εξηγηθεί;

 

Είναι σαν όλα τα γεγονότα στον κόσμο. Και, σύμφωνα με τον Carl  Jung, είναι αλήθεια. 

Αυτό το φαινόμενο το ονομασε συγχρονικότητα και είναι ίσως το πιο μυστηριώδες πράγμα στο Σύμπαν μας.

O Jung κατέληξε στο συμπέρασμα ότι υπάρχει στενή σχέση μεταξύ ενός ατόμου και του περιβάλλοντός του.  Πιο συγκεκριμένα, ανάμεσα στο Χώρο, το Χρόνο, το Συνειδητό και το Ασυνείδητο.

Σε συγκεκριμένες στιγμές του χρόνου υπό την επίδραση υποκειμενικών εννοιών, οι οποίες είναι σημαντικές για το άτομο, ο ισχυρότερος πόλος έλξης αναδύεται.

Αυτή η έλξη δημιουργει όλες τις απροσδόκητες συμπτώσεις που ονομάζουμε θανατηφόρα ατυχήματα, μοίρα, τύχη, ή και  θαύματα.

 

 

 

 

Όσο πιο στενή είναι αυτή η σύνδεση ανάμεσα σε σάς και τους ανθρώπους γύρω σας, τόσο πιο πιθανό είναι ότι θα τις παρατηρήσετε και θα γίνουν ακόμα και τα μικρότερα πράγματα σημαντικά.

Αυτά τα πράγματα μπορεί να είναι διαφημίσεις, τραγούδια, συναντήσεις εικόνες, συνομιλίες ή αρώματα.

Εννοειται πως διατηρουμε καποιες επιφυλαξεις γι αυτό το φαινόμενο.

Παρ ‘όλα αυτά, μερικές φορές αυτό είναι το εφαλτηριο  που μας βοηθά να δράσουμε, να λάβουμε αποφάσεις ή ακόμα και να αλλάξουμε ριζικά τη ζωή μας.

Εμείς απλά πρέπει να είμαστε  προσεκτικοί και ανοιχτοί στη πιθανότητα της συγχρονικότητας.

 

 

Χαιρετε

 

 

 

Πηγή: dailystories.gr