Η ΟΥΣΙΑ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ

 

Στην εκκλησια δεν ηταν πανω απο 15 ατομα. Στάθηκα σε μια γωνιά και προσπαθούσα να συγκεντρωθώ στην Ακολουθια. 

Ξαφνικά, μπηκαν στο ναο 3  αναπηρικά καροτσάκια  με νέους  ανθρώπους.

Μια κοπελίτσα ίδρωνε στο καροτσάκι και η συνοδός της μάζευε στοργικά τον ιδρώτα καθ’ όλη την διάρκεια της λειτουργίας.
Δίπλα μου ένα αγόρι πιασμένο σφιχτά στο χέρι μιας σαραντάχρονης μονολογούσε συνέχεια; Έχω άγχος έχω άγχος..

Ο ιερεας την ώρα της Θείας Κοινωνίας εκλαιγε. Τα δάκρυα έτρεχαν στα αμφια του.

Σκεφθηκα πως οι Νόμοι χρειάζονται εκεί που δεν υπάρχει αγάπη.
Η ανθρώπινη δικαιοσυνη είναι λαθος τελικα  μπροστά στην ελεημοσύνη την κατανόηση την συμπάθεια.

Μακαρι ολοι μας να εχουμε πισω απ το μυαλο μας τη στιγμή της τελικής κρίσης. Τοτε που οι παράλυτοι θα είμαστε εμείς οι πετυχημένοι, οι όμορφοι, οι έξυπνοι.
Εμείς που θεωρούμε ότι όλα όσα έχουμε και κατέχουμε είναι δεδομένα. 

Ολα στη ζωη μας γινονται για την ουσια
Παρ-ουσία ,
Περι-ουσία ,
Απ-ουσία.

Οι προθέσεις ειναι που  θα μας κρίνουν. Οι προθέσεις , και οι προβληματικοι συνανθρωποι μας αυτοι  οι επίγειοι άγγελοι που βλεπουμε καθε τοσο σε καροτσακια, και αποστρεφουμε το βλεμμα  γιατι δεν αντεχουμε.