Καυσωνας, φωτιες, καταστροφες, κοσμος να κλαιει κι εμεις στα πλοια κατα χιλιαδες για τα νησια.. Για τις διακοπες μας. Να ξεκουραστουμε και δε παει να χαθει ο κοσμος.
Αν ρωτήσετε κάποιον τί θα ήθελε περισσότερο στη ζωή του, θα σας έλεγε οτι θάθελε μια ήσυχη ζωή, σε κάποιο νησί ή βουνό, όπου θα ζούσε, όσο ζούσε, χωρίς προβλήματα και σκέψεις, απολαμβάνοντας μια παραδείσια γαλήνη.
Αν στη συνέχεια τον ρωτούσατε για τον Παράδεισο, αυτόν της Παλαιάς Διαθήκης, θα σας χαμογελούσε.
Αν επιμένατε στην ερώτησή σας, θα μίλαγε για παραμύθια και για μικρά παιδιά. Σήμερα οι συνάνθρωποί μας, έχουν διδαχθεί απ το ¨γυαλί ¨, να λατρεύουν είδωλα, και να ποθούν επίγειους παραδείσους.
Βλέπετε στην ¨κυτταρική τους μνήμη¨ έχει μείνει βαθειά χαραγμένη η ανάμνηση απ εκείνον τον πρώτο Παράδεισο της τρυφής όπου τί καλύτερο, είχαν επαφή με τον Δημιουργό τους Και μετά ήρθε η παρακοή, και η Πτώση, μαζί με την έξοδο απ τον Παραδεισο.
Ομως ο καλός Θεός μας έδωσε άλλες ομορφιές που απλά επισημαίνουν και προϊδεάζουν για κάποιες άλλες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου