ΑΡΝΗΤΙΚΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ..ΑΡΡΩΣΤΕΙΑ..0-0

Οι  χαρούμενοι τον περισσότερο χρόνο, είναι ενα αίνιγμα γι αυτούς που δεν είναι. 

Αυτοι με θετική φύση,  είναι ενοχλητικοί σ αυτούς που δεν έχουν τέτοια προδιάθεση.

Ο εγκέφαλος είναι αινιγματική οντότητα, τέτοια που δυσκολα  κατανοειται. 

Ατυχως δεν μπορούμε να εξηγήσουμε την προέλευση των σκέψεων, άσχετα αν ξέρουμε τι τις δημιουργεί. 

Ας το παρουμε εναλλακτικα: 

Ξέρουμε ότι ο εγκέφαλος, μας βοηθα να έχουμε επίγνωση των σκέψεων, αλλά κανείς δεν ξέρει ακριβώς από που έρχονται αυτές οι σκέψεις.

Ένα πράγμα που οι επιστήμονες         ( και οι άλλοι) κατανοούν είναι ότι το μυαλό είναι δημιουργημα  συνήθειας κι έχει έναν τρόπο να επαναλαμβάνει τον εαυτό του. 

Αυτό είναι προνόμιο όταν εκείνες οι σκέψεις είναι θετικές και εμπόδιο όταν οι σκέψεις είναι αρνητικές.

Τα καλά νέα είναι ότι μπορούμε να μάθουμε να είμαστε πιο ευτυχισμένοι αν κάνουμε συνειδητή προσπάθεια. 

Οι λέξεις κλειδιά εδώ είναι 

συνειδητή προσπάθεια. 

Κανείς δεν μπορεί  ν αλλάξει τη φύση την προσωπικότητά ,την προοπτική του, χωρίς να έχει ένα σχέδιο. 

Σημαντικό συστατικό ενός τέτοιου σχεδίου είναι να ξερουμε 

τί να μην κάνουμε. 

Τα αισθήματα μας παίζουν  ρόλο κλειδί σ αυτή την εκτίμηση

οι χαρούμενοι και οι δυστυχισμένοι έχουν και οι δυο αισθήματα, 

είναι όμως διαφορετικου ειδους .

Να δουμε 8 αρνητικά συναισθήματα που οι χαρούμενοι αποφεύγουν

Παρορμητισμός

Οι χαρούμενοι  αναγνωρίζουν ότι το να είσαι παρορμητικός μπορεί να φέρει ένα σωρό προβλήματα. 

Ετσι κάποιος  είναι πιο πιθανόν να καταξοδέψει, να παραφάει, να ξεσπάσει, να θυμώσει και γενικά να πάρει άσχημες αποφάσεις. 

Από την άλλη, όταν κάποιος είναι συγκρατημενος, είναι πιο εύκολο να αποφύγει επιζήμιες πράξεις. 

Από όλες τις αρνητικές συνέπειες που προκαλεί ο παρορμητισμός, το πιο αρνητικό αποτέλεσμα είναι η βλάβη που δημιουργει στις σχέσεις. 

Οι χαρούμενοι αναγνωρίζουν ότι μια ιδιαίτερα βλαβερή λέξη ή πράξη μπορεί να βλάψει κάποιον, μερικές φορές ανεπανόρθωτα.

Ζήλια

Είναι πολύ δύσκολο, ακατόρθωτο να είμαστε ικανοποιημένοι με τις παρούσες περιστάσεις όταν επιθυμούμε κάποιες άλλες. 

Οι αυθεντικά χαρούμενοι εκτιμούν και είναι ευγνώμονες γι αυτά που έχουν, παρά γι αυτά που θα μπορούσαν να έχουν. 

Στον πυρήνα της, η ζήλια είναι ένδειξη δυστυχίας. 

Αντιθέτως, το να εισαι ευγνώμων και να εκτιμας, είναι ένδειξη ευτυχίας. 

Απλά ρωτήστε τους χαρούμενους ανθρώπους.

Ζηλοφθονία

Κάποιοι πιστεύουν ότι η ζήλια και η ζηλοφθονία είναι το ίδιο… 

Δεν είναι. 

Η ζήλια, αντιπαραγωγική ως συναίσθημα που είναι, δεν ανταποκρίνεται συνήθως στην προδοσία και στον θυμό 

όπως κάνει η ζηλοφθονία. 

Απλά: ο φθόνος υπάρχει όταν μας λείπει ένα επιθυμητό γνώρισμα που έχει κάποιος άλλος. 

Η ζηλοφθονία ανταποκρίνεται στην απειλή του να χάνουμε κάποιον.

Εκδικητικότητα

Η εκδίκηση επικαλείται τα βλαβερά αισθήματα και δεν προσφέρει απολύτως τίποτα. 

Βραχυπρόθεσμα, σκέψεις ή αισθήματα να βλάψουμε κάποιον άλλον σωματικά, συναισθηματικά ή με όποιον άλλο τρόπο, μπορούν να φέρουν μια αίσθηση ικανοποίησης. Όταν όμως το καταφέρουμε αυτό, έρχονται και άλλα που επιθυμούμε. Στο τέλος, δεν μπορούμε να ελέγξουμε τι κάνουν οι άλλοι , παρά μόνο να επιλέξουμε την απόκρισή μας στο τι κάνουν οι άνθρωποι. 

Οι χαρούμενοι δε νοιάζονται γι αυτό το βαρύ φορτίο.

Δεισιδαιμονία

Για να είμαστε σαφείς, δεν είναι κριτική στην πνευματικότητα ή στην θρησκεία. 

Αντιθέτως, η κύρια σκέψη εδώ είναι ότι βασιζόμενοι σε κάτι ή οτιδήποτε για να μας ικανοποιήσει έχει συχνά μικρό αποτέλεσμα. 

Οι χαρούμενοι συνειδητοποιούν ότι ο κάθε ένας μπορεί να δημιουργήσει την δική του ευτυχία. 

Φόβος

Είναι στην ανθρώπινη φύση να φοβόμαστε έστω και για λίγο. 

Το να μη φοβάσαι τίποτα είναι ειλικρινά μία ανόητη και ανεύθυνη συμβουλή. 

Η κατάλληλη συμβουλή είναι να μην αφήσουμε τον φόβο να πάρει τον έλεγχο. 

Κάποιοι απ τους πιο χαρούμενους ανθρώπους στον κόσμο έχουν πάρει τέτοια ρίσκα που θα τρόμαζαν υπερβολικά τους πιο πολλούς από εμάς. 

Όμως, η θετική προοπτική στη ζωή, τους έκανε να βαδίσουν μέσω αυτού του φόβου. 

Αρνήθηκαν να τους απορρίψει   αυτό που δικαιωματικά ήταν δικό τους

Εχθρότητα

Το μίσος, η εχθρότητα, η εμπάθεια είναι ανούσια συναισθήματα. Όχι μόνον ανούσια, αλλά είναι και αντιπαραγωγικά. 

Τι καταφέρνει κάποιος με το να έχει αρνητικές σκέψεις και συναισθήματα εναντίον κάποιου;στρες,  εξάντληση, ενοχες και ντροπή. Ολη αυτή  δαπανημένη ενέργεια! 

Κι ομως αυτή η ενέργεια θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί. 

Αυτός ο λόγος, μεταξύ άλλων, είναι γιατί δεν βλέπουμε εκδηλώσεις εχθρότητας από τους πιο χαρούμενους ανθρώπους.

Έλλειψη αποδοχής

Οι χαρούμενοι  γενικά αποδέχονται και αγαπάνε. 

Οι πικρόχολοι και πικραμένοι είναι αυτοί που κάνουν την προσπάθεια να αποκλείουν τους ανθρώπους. 

Αν δεν μπορούμε να αποδεχτούμε το κάθε άτομο ως ξεχωριστή προσωπικότητα, τι ελπίδα υπάρχει Σκεφτείτε τους πιο χαρούμενους ανθρώπους στη ζωή σας.  

Τώρα, σκεφτείτε το πώς φέρονται στους αλλους. 

Αυτοί συνηθως  δέχονται και αγαπάνε τον καθένα ξεχωριστά σε αντίθεση με τους περισσότερους.

Σιγουρα δεν ειναι ευκολο να εισαι χαρουμενος, αν δεν ειναι στην φυση σου, ομως μπορεις να προσπαθησεις..

ΠΗΓΗ: www.awakengr.com  ,  www.powerofpositivity.com

ΟΥ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ Ο ΠΛΟΥΤΟΣ

 

Κανεις δεν σκεπτεται το προσωρινο της ζωης,

το προσκαιρο του ανθρωπινου βιολογικου βιου

Το μονο που σκεπτονται ειναι το :

Πως θα σηκωθούν, θα φάνε, κι θα συναντηθούν με άλλους ομοίους τους για να διασκεδάσουν, να παιξουν, να μιλησουν για τα διεθνη γεγονοτα,

μέσα στο φόβο μήπως και δεν προλάβουν, 

μια και επελθών ο θάνατος, όπως ακούμε, όσοι ακούμε ,στη διάρκεια της Εξοδίου Ακολουθίας  

ταύτα πάντα εξηφάνισται.

Ποιός άραγε απ όλους εμάς σκέφτηκε ποτέ ότι πέρα των Διεθνών Νόμων Και Συνθηκών, 

που παραβιάζονται, καθημερινα,

Υπάρχει Κι ενας αλλος Νομος  

Ο Πνευματικος Νόμος, 

Που Αργά ή Γρήγορα  Λειτουργει   Σε Βάρος Εκείνων Που Τον Παραθεωρούν και ανερυθίαστα παραβιάζουν αγνοώντας οτι : το Σύμπαν λειτουργεί  με Νόμους, 

που δεν παραβιάζονται  ατιμωριτί. 

Αυτα προς γνωσιν, 

η συμμόρφωσις,δυστυχως ερχεται πολυ αργοτερα κι ειναι οδυνηρη.

Χαιρετε.

 

 

 

 

 

ΠΡΟΣΕΧΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ

 

Μ ένα χαμόγελο μιαν αγκαλιά.  μπαίνουν στη ζωή σου.

Και  την αίσθηση πως ήρθαν για να μείνουν.

Είναι καλόβολοι,  κι είναι αυτή η οικειότητα που αναπτύσσεται που σε κάνει να ρίχνεις τις άμυνές σου και να δίνεσαι σ αυτή τη σχέση. 

Φιλική, ερωτική, δεν έχει σημασία.

Αφήνεσαι να ζήσεις τη μοναδικότητα που νιώθεις πως σου προσφέρει η επαφή μαζί τους. 

Άλλωστε είναι τύχη να βρίσκει κανείς ανθρώπους που να ταιριάζει.

Μόνο που αφήνεσαι και γενικά.

Κι όταν σου έρχεται η στραβη δεν την περιμένεις.

Θα μου πεις ποια ατυχια ήρθε ποτέ στη ζωή σου και την περίμενες; 

Τα άσχημα βλέπεις, δεν κλείνουν ραντεβού. 

Μήτε χτυπούν την πόρτα, έτσι για να σε προειδοποιήσουν. 

Την Κλωτσούν  και εισβάλλουν στο χώρο σου. 

Κλέβουν τον αέρα σου, χαλούν την ηρεμία σου και σε κάνουν χαλια

Είναι τότε που συνειδητοποιείς πως  οι άνθρωποί σου δεν ήταν αυτό που φαίνονταν. 

Ήταν κάτι άλλο που δεν είχες καν υποψιαστεί.

Και προδίδεσαι. Και πληγώνεσαι.

Χάνεις την εμπιστοσύνη σ αυτους, καταλογίζεις ευθύνες, ζητάς εξηγήσεις.

Μόνο που μέσα στην ταραχή σου, δε σκέφτηκες πως τις περισσότερες ευθύνες πρέπει να τις ρίξεις πάνω σου. 

Αλλ έτσι γίνεται πάντα. 

Μας τυφλώνει ο πόνος και το άδικο, μας πνίγει η κακομεταχείριση, η προδοσία κι η εξαπάτηση.

Όπως όλοι μας, έτσι κι εσύ διψάς να ρίξεις την ευθύνη κάπου αλλού. 

Μα είναι κυρίως δική σου.

Γιατί δε νοιάστηκες να προστατεύσεις τον εαυτό σου.

Δόθηκες…ή ακόμη χειρότερα παραδόθηκες στον άλλο. 

Ένα χαμόγελο και μια αίσθηση απόλυτου ταιριάσματος ήταν αρκετή για να χαλαρωσεις και να τον αφήσεις να εισβάλλει στη ζωή σου. 

Μα δεν υπολόγισες πως οι άνθρωποι δεν είναι πάντα αυτό που φαίνονται. Δεν υπολόγισες πως 

ο χρόνος είναι αυτός που δείχνει τον άνθρωπο.

Μόνον ο χρόνος δείχνει αν έκανες λάθος εκτίμηση ή σωστή.

Αλλά εσύ απ τον ενθουσιασμό, μισώντας τη μοναξιά του αταίριαστου, βιάστηκες.

Και την πάτησες.

Εσύ φταις που δε σε προστάτευσες. 

Εσύ φταις που άφησες τον εαυτό σου στο έλεος άλλων. 

Κι αυτή η μικρή πληγή, μπορεί να φέρει όνομα ξένου, αλλά εσύ υπέδειξες το σημείο που θα γίνει. Εσύ έμεινες εκτεθειμένος.

Θα μου πεις πως θα κυλήσει η ζωή αν δεν εμπιστεύεσαι τον άλλο;

Κι εγώ θα σου πω πως πάνω από την εμπιστοσύνη ήταν και θα είναι πάντα η αυτοπροστασία. 

Αγάπα τον εαυτό σου και φύλαγέ τον γιατί δε θα βρεθεί κανείς άλλος να το κάνεις στη θέση σου. 

Ίσως μόνον η μάνα σου, αλλ αυτή είναι άλλο κεφάλαιο.

Πίστεψε στους ανθρώπους αλλά δώσε χρόνο να αποδείξουν όσα λένε. Άφησέ τους να τα κάνουν πράξη πριν ανοίξεις τη ζωή σου και τους βάλεις μέσα.

Και να θυμάσαι. 

Οι άνθρωποι δεν κρίνονται από τις πρώτες εντυπώσεις 

Τους ανθρώπους τους μετράς πάντα στο τέλος.

Στο Ταμείο…

Εκεί θα φανούν…Έχε υπομονή, λοιπόν… και προσεχε !

ΠΗΓΗ: www.newsitamea.gr