ΠΑΤΗΜΑΣΙΈΣ ΣΤΗΝ ΑΜΜΟ..

 

 

 

 

Μάζεψε και σήμερα κόσμο η παραλία.

 

 

Μαμάδες με παιδιά που φτιάχνουν όνειρα στην άμμο,ομπρέλες που ταλαιπωρουνται απ'τον αέρα, παρέες σε λογικές αποστάσεις ανάμεσα τους και περιστέρια και σπουργίτια που ψάχνουν για ψιχουλακια - το πρωί που δεν είχε τόσο κόσμο διέκρινα πάνω στην άμμο ίχνη από τα περπατήματα τους.

 

 

 

Κι όμως, ότι και να λέω, φεύγει σιγά - σιγά το καλοκαίρι, κάτι τελευταίες αναλαμπές θαρρώ πως είναι.

ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΤΗ..ΣΑΡΔΕΛΛΑ

 

 

 

 

 

 

 

 

Στα λιπαρά ψάρια ανήκουν και οι παρεξηγημένες σαρδέλες, οι οποίες μάλιστα βρίσκονται στην εντεκάδα των ψαριών με τη μεγαλύτερη περιεκτικότητα Σε Ω-3 Λιπαρά Οξέα. Μπορείτε να βρείτε σαρδέλα σε διάφορες μορφές: 

παστή, φρέσκια και κονσέρβα

Καταναλώνονται με διάφορους τρόπους:  

 

 

 

 

 

 

 

Ωμές μαριναρισμένες με λεμόνι ψητές στη σχάρα ή στο φούρνο, λαδορίγανη ή με τομάτα, τηγανητές ή στην κατσαρόλα. 

 

 

 

 

Ιδιαίτερα αγαπητή είναι και η συνταγή της ¨παντρεμένης σαρδέλας¨.

Σας παραθέτω τη δική μου. 

 

 

 

 

 

Μισό κιλό είναι περίπου 14 σαρδέλες μεσαίου μεγέθους 

 

 

 

 

 

 

 

 

1 λεμόνι.Αρκετό  μαϊντανό 2-3 σκελίδες σκόρδο λιωμένο με την πλατιά πλευρά του μαχαιριού λάδι, ρίγανη, και Αλάτι , Ανεπεξέργαστο Θαλασσινό.

Θέλει εξοικείωση ο καθαρισμός, όμως με λίγη εξάσκηση, και 2-3 σαρδέλλες στράφι, βρίσκετε τον τρόπο. Εγώ κόβω το κεφάλι, χειρουργώ την κοιλιά και βγάζω τα εντόσθια και τη ραχο κοκκαλια . 

Εδώ να προσέξουμε λίγο, αφήνουμε τη μια πλευρά ενωμένη.

Στη συνέχεια πλύσιμο να φύγουν τα λέπια στέγνωμα σε απορροφητικό χαρτί και στο χοντρό αλάτι  μας για 1-2 ώρες. 

Αυτή η ¨ανάπαυση¨έχει αξία, μια και τα πολύτιμα συστατικά του αλατιού  που δεν είναι απλά το χλώριο και το καταστροφικό νάτριο, αλλά κι άλλα 90 ιχνοστοιχεία, απορροφωνται απ τη σαρδελλα. 

Διάβασε εδώ σχετικά:  

https://ihthielaio.wordpress.com/2013/03/23/

 

 

 

 

 

 

 

 

Κοβουμε το μαϊντανό και μαζί με το σκόρδο, τα ριχνουμε στο λάδι.Προσθετουμε το πιπέρι και τη ρίγανηΣτη συνέχεια βάζουμε τις σαρδέλες με τη πλάτη στο ταψί, μία κουταλιά από τη¨σάλτσα¨μας σε κάθε μία και σκεπάζουμε με άλλη μία σαρδέλα με τη κοιλιά επάνω στη κοιλιά της άλλης, εξ ου και το ¨πάντρεμα¨.Μία κουταλιά από την ίδια σάλτσα σε κάθε μία, ίσως λίγο νερό και στο ¨ρομπότ¨για 5-7 λεπτά.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Οσοι τωρα μπορούν και την τρώνε  με το κόκαλο, αποτελεί εξαιρετική πηγή ασβεστίου, φωσφόρου και βιταμίνης D. Η προσφορά της σαρδέλας δεν τελειώνει εδώ: περιέχει αρκετή , πολύτιμη και δυσεύρετη βιταμίνη Β12, σελήνιο και σίδηρο.

Η κατανάλωση σαρδέλας από  θηλάζουσες συνειδητοποιημένες μητέρες, 2-3 φορές την εβδομάδα, οδήγησαν σε σημαντική  αύξηση της περιεκτικότητας του μητρικού γάλατος σε 

Ω-3 Λιπαρά Οξέα.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Η σαρδέλλα, ζει μικρότερο χρονό σε σύγκριση  με τα περισσότερα ψάρια. 

Το μικρό διάστημα ζωής της, την κανει πιο ασφαλή, αφού δεν προλαβαίνει να συγκεντρώσει  μεγάλες ποσότητες  υδραργύρου.

 

 

 

 

 

 

Δεν έχει και μεγάλη σημασία η προέλευσή της, όμως αν έστω μία φορά δοκιμάσετε εκείνη της Καλλονής Λέσβου,δεν πρόκειται να την ξεχάστε ποτέ.

Είναι  η πιο νόστιμη σαρδέλα, παγκόσμια

 

Χαίρετε.

 

 

 

 

ΘΕΕ ΜΟΥ ΓΙΑΤΙ ΜΟΥ ΤΑ ΔΙΝΕΙΣ ΟΛΑ ΑΥΤΑ..ΤΑ ΑΞΙΖΩ;

 

 

 

 

 

 

 

 

Υπαρχουν στιγμες που λες, τιποτα δεν χαθηκε οριστικα. Εχουμε ελπιδα, μια και υπαρχουν παιδια που βγαζουν απ την καρδια τους τετοια λογια.

 

 

 

 

Δασκαλος  σε Σχολειο της Θεσπρωτίας, ρώτησε μαθητές του:

Τι θα λέγατε στο Χριστό, αν τον βλέπατε μπροστά σας.

Οι απαντήσεις πάμπολλες, ποικίλες, τε­λείως ξεχωριστές από παιδί σε παιδί, ανάλογα με τον χαρακτήρα, τον ψυ­χισμό του, τις επιθυμίες του, τα προβλήματα που συναντά στο περιβάλλον που ζει.

Στεκομαστε σε  Μιαν από αυτές που είναι οντως συγκλονιστική:

Ειπε ο μαθητης.

 

 

Αρχικά, τον βλέπω καθημερινά το Χριστό, γιατί Τον έχω στην καρδιά μου. Είναι μέσα μου και Τον νιώθω. Θα του έλεγα, αυτά, που του λέω στην προσευχή μου:

Τον ευχαριστώ για ό,τι μου χαρίζει και για το ότι οι γονείς μου είναι καλά.

Τον ευχαριστώ, που δεν με αφήνει να περπατάω μόνος μου, αλλά με ακολουθεί, όπου και αν πάω. 

Με ακολουθεί, για να με προστατεύει.

Τον ευχαριστώ, που Τον έχω μαζί μου και μου φέρνει τη χαρά Του, Τον ευχαριστώ, που με αγαπάει. Του ζητώ να μου συγχωρέσει τα λάθη. Και στο τέ­λος τον ρωτώ:

Γιατί μου τα δίνεις όλα αυτά Θεέ μου, Τα αξίζω;

 

 

 

Επαναλαμβανω, δεν χρειαζομαστε πολλους. Συνηθως ο κοσμος συντηρειται με 2-3 παρομοιους μικρους ¨απιστευτους¨Χριστιανους.

Χαιρετε

ΟΚΤΏΒΡΗΣ ..ΚΑΠΟΙΟΣ ΓΙΟΡΤΑΖΕΙ

 

Το πρωί βγήκα στο μπαλκόνι να σε δω να περνάς.

Αφού έτσι μου λες :

"Βγες στο μπαλκόνι να σε δω".

Και εγώ πάω και στολίζομαι,ετοιμάζω ένα όμορφο πρωινό χαμόγελο, δροσίζω τις γλάστρες μου,και μιλώ στο μικρό,κόκκινο τριανταφυλλακι  που ετοιμάζεται σαν ντεμπιταντ ανατριχιαζοντας από την χαρά του.

Είναι πρώτη του μήνα.

Κάποιος γεννήθηκε σαν σήμερα.

Ας είναι δυνατός και καλότυχος.

Χρειαζουμενη η καλή τύχη και η υγεία.

 

Νικη Βουρβουλη

 

 

 

 

ΤΟ ΑΠΟΛΙΘΩΜΕΝΟ ΔΑΣΟΣ

 

 

 

 

Ήταν μια φορά κι έναν καιρό, κι είναι και τώρα, ένα Δάσος, που μέσα του δεν κουρνιαζουν τα πουλιά, μόνο νυχτερίδες και αγρίμια.

 

 

 

 

 

Το δάσος αυτό έχει δέντρα που οι κορμοι τους, άλλοι πλαγιαστοι στης γης το χώμα κι άλλοι όρθιοι, είναι πετρινοι.Αυτό είναι το απολιθωμένο δάσος στο Σιγρι της Λέσβου.

 

 

 

Εκατοντάδες κορμοι, κλαδιά, ρίζες και φύλλα καθώς και απολιθωμένα οστά ζώων μαρτυρούν για την εξέλιξη  του οικοσυστηματος του Βόρειου Αιγαίου πριν 20 εκατομμύρια χρόνια.

Τα μορφολογικα χαρακτηριστικά των κορμων, όπως οι ετήσιοι δακτύλιοι και οι ανωμαλίες του εξωτερικού φλοιού είναι εμφανείς και σε άριστη κατάσταση διατηρημένοι.

Όπως ήταν τότε είναι και τώρα. Και το μόνο που λείπει είναι ένας μάγος καλός στη θέση του κακού που πετρωσε 20 εκατομμύρια χρόνια πριν το δάσος για να το ξανάζωντανέψει.

 

 

 

 

 

Ο ΘΕΊΟΣ ΓΡΗΓΌΡΗΣ

 

 

Ναι, το θυμάμαι το χωριό που πήγαινα μικρή τα καλοκαίρια.

Με το λεωφορείο της γραμμής, διαδρομή που μου φαινόταν ατελείωτη. Ένα σάντουιτς και ένα μπουκαλάκι με νερό, χωρίς συνοδεία "εσύ είσαι έξυπνο παιδί, ξέρεις τι πρέπει να κάνεις" οι συμβουλές οι μητρικές πριν φύγω.

Γεμάτη αυτοπεποίθηση και θαρρητα - είμαι μεγάλη πια- στην στάση στο χωριό ο θείος Γρηγόρης με περίμενε με μια θεωρατη αγκαλιά, να χάνομαι εντός της.

"Πώς είσαι έτσι, κόρη μου, πετσί και κόκαλο

Τι σε ταΐζει η μάνα σου; μόνο φιλιά και χάδια;

Εδώ να δεις πώς θα σε κάνω εγώ".

 

 

 

Κάθε πρωί, νωρίς - νωρίς, μια βόλτα στο περιβόλι. Σταφύλια, αχλάδια, ζαρζαβατικα, με την δροσιά πάνω τους να λάμπει στο πρωινό το φως, και σύκα. Ανέβα πάνω στη συκιά, αυτήν την κοντουλα. Κόψε και φάε όσα σύκα θέλεις. Να διαλέγεις τα ώριμα. Θα σε κάνω εγώ θρεφταρι" έλεγε ο θείος Γρηγόρης. Του θυμιζα, έλεγε, την μοναχοκορη του Μαρία που ήταν χρόνια στην Αμερική.

 

 

 

 

Μετά, όταν γυρίζαμε πίσω στο χωριό, έπαιρνε το καντάρι, αυτό που ζυγιζανε τις πατάτες, το σιτάρι, τα κρεμμύδια, έδενε γύρω απ την μέση μου μια ζώνη δερμάτινη, τσακωνε τη ζώνη με τη δαγκάνα της ζυγαριάς και εγώ, σαν σφαχταρι στον αέρα, δήλωνα τα πολύτιμα... κιλά μου.

"Μπράβο κοριτσάκι μου 200 δραμια  πάνω σήμερα. Καλά πάμε. Να χαρεί και η μανούλα σου".

 

 

Η ζωή στο χωριό. Τη θυμάμαι πάντα με νοσταλγία....Τον τρυγο, το πατητηρι, τον τραχανά και τις ολογλυκες τις χαχλες που φτιάχναμε, την μανεστρα και τις ιστορίες που άκουγα, μια ζωή αλλιώτικη με άλλα χρώματα και μυρωδιές και ντοπολαλια αχνιστη, γεμάτη ζωή....

 

 

 

Και ο θείος Γρηγόρης, ο καλός μου, στο τέλος του καλοκαιριού με παρέδιδε καλοταισμενη, φρεσκοζυγισμενη, brand new που λένε.

Αχ, βρε θείε Γρηγόρη, που να με έβλεπες τώρα.

Τώρα που κάνω.... δίαιτα και σε θυμάμαι.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ

 

 

 

 

 

Μια γυναίκα παει στο γιατρό, ανησυχώντας για τον συζύγο της, και κεινος τη ρωτά: 

Ποιο είναι το πρόβλημα;

Γιατρέ, δεν ξέρω τι πρέπει να κάνω. Κάθε μέρα  φαίνεται να χάνει την ψυχραιμία του, χωρίς λόγο κι αυτο με φοβίζει.

 

 

 

 

Ο γιατρός λέει: 

Έχω μια θεραπεία γι’ αυτό. 

Όταν φαίνεται ότι ο σύζυγός σας θα θυμώσει, απλά να πάρετε ένα ποτήρι νερό  και να αρχίσετε να  κάνετε μπουκώματα .

 

 

 

 

 

 

 

Απλά να το στριφογυρίζετε, αλλά μην το καταπιείτε , μέχρι να φυγει από το δωμάτιο ή να πάει  να κοιμηθεί.

Δύο εβδομάδες αργότερα η γυναίκα επιστρέφει στο γιατρό, φρέσκια και ξαναγεννημένη.

Γιατρέ ήταν λαμπρή ιδέα.

Κάθε φορά που ο σύζυγός μου άρχιζε να χάνει την ψυχραιμία του, εγώ μπούκωνα το νερό και ηρεμούσε αμέσως.

Πώς ένα ποτήρι νερό το κάνει αυτό;

Κι ο γιατρός :

Το ίδιο το νερό δεν κάνει τίποτα. Το κόλπο είναι ότι έτσι

κ ρ α τ ο ύ σ α τ ε   το στόμα σας κλειστό.