ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΑΙ…ΠΟΝΤΙΚΙΑ..ΕΙΝΑΙ ΚΙ ΙΝΔΙΚΗ ΜΕΤΑΛΛΑΞΗ

 

 

Η Ινδια αυτο τον καιρο ειναι στο ματι του κυκλωνα.

Χιλιαδες οι νεκροι απ τον κορονοϊο. 

Ο υπολοιπος πολιτισμενος κοσμος κανει τα στραβα ματια. 

Των οικιων ημων εμπιμπραμενων... ημεις αδομεν λεει ο Θουκυδιδης ..

Σε λιγο η¨Ινδικη μεταλλαξη¨θα γεμισει τον πολιτισμενο κοσμο..

Να σας πω μια ιστορια.

Ένα ποντικάκι  μια φορά κι ένα καιρό, σε κάποια επαρχία, παρατηρούσε από την φωλιά του έναν αγρότη και τη γυναίκα του που ξεδίπλωναν ένα πακέτο. 

Περίεργο απ τη φύση του το ποντικι αναρωτιόταν τι να έκρυβε εκείνο το πακέτο. Όταν είδε πως μέσα στο πακέτο ήταν μια ποντικοπαγίδα ένοιωσε το αίμα του να παγώνει.

 

 

Τρέχει λοιπόν γρήγορα στον μεγάλο αχυρώνα για να ανακοινώσει το φοβερό  νέο στα υπόλοιπα ζώα της φάρμας.

Υπάρχει μια ποντικοπαγίδα στο σπιτι αδέλφια.

 

 

 

 

Η κοτα τον κοίταξε με συμπάθεια και είπε καταλαβαίνω πως αυτό είναι πρόβλημα για σας τα ποντίκια, αλλά δεν έχει επίπτωση σε μένα.

 

 

 

 

Μετά πήγε στο γουρούνι και του φώναξε για την ποντικοπαγίδα Το χοντρό γουρούνι έδειξε συμπόνια αλλά του είπε οτι λυπάται αλλά μόνο αυτό

 

 

Τότε το ποντίκι στράφηκε προς το βόδι και τον προειδοποίησε έντονα: 

Έχει μια ποντικοπαγίδα στο σπίτι μεγάλε άρχοντά μου.

Και το βόδι απάντησε: 

Κοιτάξε, κύριε ποντικέ μου, πολύ λυπάμαι για τον κίνδυνο που διατρέχετε εσείς κι η γενιά σας, αλλά εμένα η ποντικοπαγίδα το μόνο που μπορεί να μου κάνει είναι ένα τσιμπηματάκι στο δέρμα μου

 

Ετσι ο τρομαγμένος ποντικός έφυγε περίλυπος .Την επόμενη νύχτα, η ποντικοπαγίδα έκλεισε με μια ανατριχιαστική βροντή. 

Η γυναίκα του αγρότη πήγε να δεί, ομως στην παγίδα είχε πιαστεί ένα μαύρο φίδι απ την ουρά , σαπίτη τον λένε στα χωριά που Φοβισμένο δάγκωσε τη γυναίκα.

Ο αντρας της την πήγε στο ιατρείο του χωριού, όπου περιποιήθηκαν το τραύμα, ομως η γυναίκα ανέβασε  πυρετό, κι ο αγρότης έσφαξε την κότα και της έκανε μια κοτόσουπα

Ομως η γυναίκα κακοφορμιζε, κι οι γείτονες έρχονταν στο σπίτι να συμπαρασταθούν στον αγρότη,  κι εκείνος,έσφαξε το γουρούνι για να τους φιλέψει…

 

 

 

Τελικά η γυναίκα συγχωρέθηκε και την έκλαψαν όλοι.

Ολο το χωριό ήρθε στην κηδεία,  αλλά κι απ τα διπλανά χωριά, κόσμος πολύς,έτσι ο αγρότης αναγκάσθηκε  να σφάξει και το βόδι…

Ο Ποντικός μας, ασφαλής στην ταπεινή, μικρή, ασήμαντη φωλιά του  έβλεπε όλο αυτό το σούρτα-φέρτα  με πάρα πολύ μεγάλη θλίψη. Σκέφτονταν και ξανασκέφτονταν πως τους είχε προειδοποιήσει όλους για τον κίνδυνο της παγίδας.. και κανείς δεν τον πρόσεξε

Βλέπετε φίλοι μου, ποιός δίνει σημασία σ ένα ποντίκι.

Είναι τόσο μικρό, ελάχιστο ανύπαρκτο 

Έλα ομως που είναι πολύ έξυπνο.

Πιό έξυπνο κι απ την κότα…Κι απ το  θεωρητικά πανέξυπνο γουρούνι Κι απ τον Αρχοντα..το βόδι τρέχα γύρευε.

Μήπως να πάμε στην Εκκλησία, να μας φωτίσει ο Θεός, να ξαναβρούμε την ανθρωπιά μας, κι οταν κάποιος κινδυνεύει δίπλα μας να του συμπαρασταθούμε

ο Πνευματικός Νόμος είναι άτεγκτος…Dura Lex….sed Lex…

ΜΑΝΑ ΠΑΤΕΡΑΣ ΚΟΡΗ ΓΥΙΟΣ

 

 

Συνεχώς γίνονται έρευνες και δημοσιοποιούνται τα πορίσματα σχετικά με την ζωή των εμβρύων  και την αντιληπτικότητά τους.

Σε τέτοιες έρευνες, στις οποίες φαίνεται ότι τα έμβρυα και μάλιστα εκείνα που βρίσκονται στο τελευταίο στάδιο της κυήσεώς τους ακούνε και θυμούνται διάφορα γεγονότα,  αλλά  και επηρεάζονται από τις διατροφικές συνήθειες της μητέρας που τα κυοφορεί

Καναδοί ερευνητές διαπίστωσαν ότι «έμβρυα τις τελευταίες εβδομάδες της κύησης παρουσίαζαν αύξηση των καρδιακών παλμών όταν άκουγαν την μητέρα τους να μιλά και μείωση όταν άκουγαν μια άγνωστη γυναίκα». 

Αυτό σημαίνει ότι το έμβρυο ανταποκρίνεται διαφορετικά στην φωνή της μητέρας του και διαφορετικά σε άλλες φωνές, και βεβαίως αυτό σημαίνει ότι αρχίζει και προετοιμάζεται για να συνδεθή συναισθηματικά με την μητέρα του, καθώς επίσης αρχίζει να εξοικειώνεται με την ομιλία.

Βρετανοί – ερευνητές, ύστερα από πειράματα  ανακάλυψαν έκπληκτοι ότι τα μωρά μπορούν να θυμούνται  συγκεκριμένα μουσικά κομμάτια που άκουσαν ενώ βρίσκονταν στην κοιλιά της μητέρας τους, ακόμη και ένα χρόνο μετά τη γέννησή τους.

 

 

 

Επίσης γάλλοι επιστήμονες έχουν καταλήξει, ύστερα από πειράματα, ότι «η αντίδραση ενός νεογέννητου στο άρωμα του γλυκάνισου εξαρτάται άμεσα από το αν η μητέρα είχε καταναλώσει τον σπόρο κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης». 

Ο Μπενουά Σάαλ που ήταν επικεφαλής της έρευνας συνεπέρανε ότι χημικές  πληροφορίες μπορούν να περάσουν από τη μητέρα στο έμβρυο και θεωρεί ότι η έρευνά του προσφέρει τις πρώτες επιστημονικές ενδείξεις για την επίδραση των διατροφικών προτιμήσεων της μητέρας στις προτιμήσεις των βρεφών. 

Άλλη διαιτολόγος (Κόλετ Κέλι) παρατηρεί ότι «οι τροφές που προτιμά η μητέρα είναι σημαντικές, γιατί προφανώς θα ετοιμάσει τις ίδιες τροφές και για τα παιδιά της, γι’ αυτό και τονίζει ότι οι έγκυες γυναίκες πρέπει να προσέχουν πολύ τη διατροφή τους. 

Αυτά ισχυρίζονται οι επιστήμονες από βιολογικής πλευράς.

Ολα αυτά μας προϊδεάζουν, πόσο σημαντικό στάδιο είναι τόσο για τη μητέρα, αλλά και για τον πατέρα, το χρονικό διάστημα που μεσολαβεί απο την σύλληψη μέχρι τον τοκετό, και πόσο αφελώς πιστεύουμε οτι μπορούμε να κάνουμε ό, τι μας κατέβει στο κεφάλι, τη στιγμή που μεγαλώνουμε μέσα μας, βιολογικά μεν ένα ξένο, μα εντελώς ξένο σώμα, που απλά φέρει τα γονίδια του άνδρα μας και τα δικά μας, αλλά είναι, είτε το πιστεύουμε είτε όχι δώρο του Θεού σε μας, για να μάθουμε να αγαπούμε.

Πόσο μάλλον αν αυτός ο άνθρωπος που ασφυκτιά και περιμένει να βγεί στον ήλιο και το λαμπρό θαλασσινό φώς είναι ένα χαριτωμένο κατάξανθο κοριτσάκι.

Το λέει και η λαϊκή θυμοσοφία:

Της καλομάνας το μωρό το πρώτο νάναι κόρη.

Τώρα.Όλα τα άλλα περί αγάπης και λατρείας των συζύγων μεταξύ τους είναι..μύθος και αστειότητες.

Ετσι λοιπόν αν θέλουμε να είμαστε συνεπείς με τον εαυτό μας, τον σύντροφό μας, αλλά, το σπουδαιότερο με τον καινούργιο άνθρωπο που μας χαρίσθηκε απ τον Θεό είτε το πιστεύουμε είτε όχι οφείλουμε το φοβερό αυτό γεγονός, να το αντιμετωπίσουμε με μεγάλη σοβαρότητα, υπευθυνότητα, και ευλάβεια  διαφορετικά, ο τρίτος αυτός άνθρωπος, που φέρει τη σφραγίδα του Θεού αμόλυντη και παντοδύναμη, με κάθε ευκαιρία, θα μας υπενθυμίζει, αφ ενός την παρουσία του, αφ ετέρου την υποχρέωσή μας απέναντι του να είμαστε προσεκτικοί με την υγεία μας,την σωματική και πνευματική.

 

 

 

Ισως είναι λίγο βαρύ, αλλά δεν γίνεται αλλιώς στη ζωή μας υπάρχει ένας τρίτος, που θα κυριαρχησει απ τη στιγμή του τοκετού και μετά για πολλά -πολλά χρόνια στη καθημερινότητά μας  

Ετσι σχέδια, χαρές και τρέλλες, που χρωματίζουν και δίνουν πλήθος αρώματα στην νιόπαντρη ζωή μας, παραχωρούν τη θέση τους σε ξενύχτια, αγωνίες, καρδιοχτύπια, τρεξίματα, με κάθε βήχα ή κλαμα της πριγκήπισας που ζητά εγωϊστικά την αποκλειστικότητα του κάθε λεπτού μας.

Φωτογραφίζω τη μάνα, γιατί ο πατέρας είναι ο κομπάρσος σ αυτό το υπερθέαμα, που όμως χαίρεται περισσά το δεύτερο ρόλο του, και κλαίει απ το παρασκήνιο, όταν η κόρη του σπαράζει απ το κλάμα απο έναν κολικό απ το άχρηστο αγελαδινό γάλα που του έδωσε η γιαγιά, γιατί η μανούλα του ήταν στη δουλειά της κι έτσι είχε κόψει το τόσο πολύτιμο γι αυτήν την πριγκήπισα γάλα της.

Είπα πολλά, ίσως περισσότερα απ όσα έπρεπε, όμως τα είπα απ την καρδια μου.Τα έζησα πριν απο 20 χρόνια, με την κόρη μου έτσι όπως τα ζωγράφισα πιό πάνω και τα χαρίζω  σε σένα που τα διαβάζεις τώρα με την κρυφή λαχτάρα να τα βάλεις στην καρδιά σου εκεί δίπλα στην άλλη καρδούλα τη μικροσκοπική της κορούλας σου που χτυπά και περιμένει .

ΜΙΛΩΝΤΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΑΛΑΤΙ.. ΙΜΑΛΑΪΩΝ

 

Αντε να δουμε τις ανοησιες που γραφονται απ τον καθενα για το ορυκτο αλατι

Να ξεκαθαρισουμε, απλα, πρακτικα, κατανοητα δυο 2 μύθους Αρθρα, ¨συνωμοσιολογικού περιεχομένου¨ χωρις ιχνος επιστημονικης αξιας μας πληροφορουν  ότι τα Ιμαλάια είναι ένας… ραδιενεργός λόφος.. στο πιο μολυσμένο ¨χωριό¨ της Κίνας. 

Στη συνεχεια  παρεα με..νεκροκεφαλες κι άλλες αηδιες υπογραμμίζεται ότι το ροζ αλάτι των Ιμαλαΐων προερχεται από τη μολυσμένη Κίνα.

Τωρα πως τα Ιμαλάια μετατρεπονται σε ενιαία χώρα μολυσμενη και αχρηστη…είναι κατι που θα πρεπει να σκεφθουμε σοβαρα.

Τελος παρατηρουμε εκπληκτοι ότι πέρα από τους ψεκασμούς και τα χημικά εμβόλια, οι Αμερικάνοι προσπαθούν να μας εξοντώσουν και με ροζ αλάτι.

Εδώ, ως φαίνεται οι διαφοροι πολυπραγμονες ¨αντιγραφεις ανοησιων¨ που ατυχως, τους δινεται¨βημα¨να τις κοινοποιουν, και να τρομαζουν αφελεις.. μπέρδεψαν μια φράση απ την ελληνική wikipedia που λέει: 

Η χημική σύνθεση του άλατος Ιμαλαΐων περιλαμβάνει 95-96% χλωριούχο νάτριο, μολυσμένο με 2-3% και μικρές ποσότητες από δέκα άλλα ορυκτά..

Η λέξη μολυσμένο δεν σημαίνει στην προκείμενη περίπτωση ραδιενεργό ή θανατηφόρο αλλά ότι το αλάτι.. δεν είναι καθαρό χλωριούχο νάτριο, π.χ. το μαγειρικό αλάτι αποτελείται από 97% έως 98% χλωριούχο νάτριο, αλλά ότι υπάρχουν σε πολύ μικρές ποσότητες κι άλλα συστατικά μέσα του, όπως και σ’ οποιοδήποτε αλάτι.

https://kosmaser.wordpress.com/2015/06/13/

https://kosmaser.wordpress.com/2014/07/13/

Ένα είναι σίγουρο ότι με το να δοκιμάσεις αλάτι Ιμαλαΐων…. δεν πεθαίνεις. Οι άνθρωποι έχουμε ανάγκη να βρίσκουμε άγνωστα και μαγικά πράγματα τα οποία θα μας προσφέρουν κάτι ξεχωριστό.

Οι συνηθέστερες αντιδράσεις όταν βλέπουμε κάτι εξωτικό με περίεργο όνομα και ωραίο χρώμα, είναι δύο.

Η πρώτη αντίδραση είναι σκεπτικισμος και η δεύτερη είναι να τρέξουμε και να το αγοράσουμε.

Τιποτα μεχρι τωρα αποδεικνύει ότι το ροζ αλάτι.. μας βλάπτει και οι ελάχιστες έρευνες που έχουν γίνει είναι εντελώς αιολες.

Κατ αρχας,το κοινό ανεπεξεργαστο αλάτι το θαλασσινό ,όπως κι εκεινο του Πακισταν , έχουν την ίδια περιεκτικότητα σε νάτριο. 

Οι διαφορές τους εντοπίζονται στα οργανο ληπτικά τους χαρακτηριστικά εμφάνιση, η υφή, η γεύση και η οσμή.

Η βασική διαφορά τους είναι το ροζ χρώμα που χαρακτηρίζει το αλάτι Ιμαλάιων, και οφειλεται στο σιδηρο που περιεχει.

Αξίζει να σημειωθεί  και να ληφθει σοβαρα υπ οψιν πως επιστημονικές μελέτες δεν θεωρούν το αλάτι ως μοναδικό υπεύθυνο της υπέρτασης.

Το αλάτι Ιμαλάιων, έχει επίσης γίνει γνωστό ,για την υψηλή του περιεκτικότητα σε μικροθρεπτικά συστατικά κάλιο, μαγνήσιο, ασβέστιο.

Με λίγα λόγια είναι σχεδόν το ίδιο ακριβώς πράγμα με το κλασσικό αλάτι που τρώμε, απλά εκείνο έχει... και ροζ χρώμα. 

Συμπερασματικά

αν σου αρεσει να πρωτοτυπεις και να ξεχωριζεις, λαμβανοντας υπ οψιν και τοπανσθενες placebo, βαλε στη ζωη σου το αλατι Ιμαλαϊων, στο κατω κατω είναι…ομορφο να το βλέπεις..

ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΕΧΟΥΝ ( ΑΚΟΜΑ ) ΜΑΜΑ ΚΑΙ ΜΠΑΜΠΑ

 

Όσοι έχουμε μεγάλους  γονείς , ξέρουμε  οτι νιώθουν πως η ζωή τους έχει προσπεράσει κι έτσι, ζουν μέσα από τις αναμνήσεις τους. 

Φευγουμε απ το σπιτι μας και καλα κανουμε .

Και ο καιρός περνά. Και δεν παιρνουμε τηλεφωνο τη μανα μας, ή τον πατερα μας, ενω το ξερουμε πως με τον καιρο γινονται ολο και πιο ιδιοτροποι.

Μεγαλώνοντας, έχει κανείς την τάση να ζει παρέα με το παρελθόν του.

Πολλοί απ’ τους φίλους και τους συγγενείς φεύγουν απ’ τη ζωή, κι αυτός που μένει δεν έχει παρά να αναρωτηθεί πότε θα ερθει κι η δικη του σειρα

Αφήστε τους λοιπόν να σας πουν για 20η φορά αυτό το πολιτικό κουτσομπολιό,που τη δεκαετία του ’70 ήταν καυτό, αλλά τώρα πια είναι βαρετό ή εντελώς ανεπίκαιρο.  

Παλέψτε με τον εαυτό σας και δώστε τους αυτό που θέλουν. Πείτε, γεματοι εκπληξη

Όχι, δεν τη θυμάμαι την ιστορία. Για πες και ανοιξτε τα ματάκια σας, ολο απορια στο τελος. 

Η διήγηση αυτής της παλιάς, βαρετής ιστορίας  θα κάνει τα μάτια τους να λάμψουν από ενθουσιασμό .

Κι ολα αυτα κοστιζουν τοσο λιγο μα τοσο λιγο.

 

Χαιρετε.  

Ο ΚΑΙΡΟΣ ΤΗΣ ΛΑΓΑΝΑΣ

 

Ισως να μην το ξερετε, ομως στην Πτολεμαΐδα με λαγάνα φτιάχνουν τα σουβλάκια τους, ολο το χρονο, σε όλα τα σουβλατζίδικα της πόλης.

Κάθε χρόνο την Καθαρά Δευτέρα, αναρωτιέμαι γιατί δεν τρώμε όλον τον χρόνο λαγάνα. Κι ομως ολοι την θυμομαστε την αρχη της Σαρακοστης.Θα χρειαστουμε 

400 γρ. αλεύρι οποιο προτιμουμε

350 ml χλιαρό νερό

2 κουτ.γλυκου. ζάχαρη

1 κουτ.γλυκου αλάτι 

7 γραμ ξηρη μαγια

2 κουτ σουπας ελαιόλαδο και οσο θελουμε 

ωμό σουσάμι. 

Απο εδω κι επειτα το ζυμωμα το αναλαμβανει ο ¨αρτοπαρασκευαστης¨. 

Αφου εχω μια τελεια ζυμη τη μεταφερω σε καθαρή επιφάνεια και τη χωρίζω σε 4 μπάλες,  τις αλειφω με ελαιολαδο και τις καλύπτω με διάφανη μεμβράνη και μια πετσέτα κουζίνας , για 30 λεπτά . Στη συνεχεια τις ανοίγουμε με πλάστη στο σχήμα της λαγάνας, πολύ λεπτές.

Τις τοποθετούμε σε ταψιά φούρνου οπυ εχουμε στρωσει το ειδικο χαρτι , τις καλύπτουμε με πετσέτες φούρνου και τις αφήνουμε και πάλι σε ζεστό σημείο να ξεκουραστούν για 20 λεπτά. 

Κάνουμε τρυπούλες σε όλη την επιφάνειά τους. και στη συνεχεια, ανακατεύουμε λιγο νερό με λιγη ζάχαρη και τις περνάμε με πινέλο. Πασπαλίζουμε το  ωμό σουσάμι και τις ψήνουμε στο φούρνο στους 200°C για 20-25 λεπτά μέχρι να χρυσίσουν. 

Δεν δυσκολο. Απλα θελει αποφαση και κεφι. Θα κουρασθειτε λιγο παραπανω, αν δεν εχετε αρτοπαρασκευαστη. 

Χαιρετε

 

Η ΛΕΡΝΑΙΑ ΥΔΡΑ..ΚΑΙ ΤΑ ΤΟΥΒΛΑ

 

Πάει ο επιθεωρητής σ' ένα σχολείο Μπαίνει στην αίθουσα και ρωτάει:

- Ποιός σκότωσε την Λερναία Ύδρα;
- Πες μου εσύ.. Ελενίτσα.
- Πάντως εγώ ... κύριε, όχι.
- Για πες μου εσύ, Γιαννάκη.
- Σας το ορκίζομαι κύριε, ούτε εγώ την σκότωσα.
Γεμάτος απορία για την άγνοια, ρίχνει μιαν άγρια ματιά στον δάσκαλο, κι αυτός του λέει:
- Δεν πιστεύω κύριε επιθεωρητά να υποψιάζεστε... εμένα..

 

 

 

 

ΜΗ ΜΟΥ ΚΑΝΕΙΣ..ΤΣΙΡΙΜΟΝΙΕΣ

 

Σου είπα δεν κλαίω.

Ένα σκουπιδάκι που έφερε ο αέρας

μπήκε στο μάτι μου.

Γι αυτό.

Μην μου κάνεις τσιριμόνιες,

με κακομαθαίνεις και μετά 

Θα κλάψω στ'αλήθεια..

Νικη Βουρβουλη