Η ούρηση στο ντους είναι γενικά ασφαλής τόσο για τους άνδρες όσο και για τις γυναίκες.
Υπάρχουν όμως και ορισμένα πράγματα που πρέπει να λάβετε υπόψη, τα οποία δεν είναι τόσο θετικά και μπορούν να οδηγήσουν σε δυσμενείς συνέπειες για μερικούς ανθρώπους.
Μπορεί να είναι κακή ιδέα για κάποιον που έχει τραυματιστεί να ουρήσει στο ντους.
Τα ούρα που έρχονται σε επαφή με ανοιχτές πληγές αυξάνουν τον κίνδυνο μόλυνσης και μπορούν να προκαλέσουν την ευκολότερη ανάπτυξη βακτηριδιων ή μυκήτων. Αυτός είναι ιδιαίτερα ένας κίνδυνος για κάποιον που υποφέρει από ουρολοίμωξεις, καθώς η περιεκτικότητα σε βακτηριδια στα ούρα είναι υψηλότερη σε μια τέτοια περίπτωση.
Εάν κάνετε κοινή χρήση ντους, είναι καλύτερο να αποφύγετε να ουρήσετε , δεδομένου ότι δεν γνωρίζετε εάν κάποιος έχει λοίμωξη .
Τα βακτηριδια από τα ούρα είναι μεταδοτικά σε ορισμένες περιπτώσεις και λοιμώξεις όπως το MRSA μπορούν να μεταδοθούν μέσω του δαπέδου του ντους, σύμφωνα με το Healthline.
Εάν ένα άτομο ουρεί πάντα στο ντους, μπορεί επίσης να γίνει συνήθεια.
Αυτό μπορεί με τη σειρά του να οδηγήσει σε ένα αντανακλαστικό ούρησης σε σχέση με τον ήχο του νερού.
Στις περισσότερες περιπτώσεις, αυτό δεν έχει σημαντικές συνέπειες, αλλά για ένα άτομο με υπερδραστήρια κύστη μπορεί ίσως να το φέρει σε μια δύσκολη κατάσταση.
Γι αυτο, είναι καλύτερο να αδειάσετε την κύστη σας πριν μπείτε στο ντους.
Θα πρέπει επίσης να αναφέρουμε ότι η μπανιέρα δεν είναι ποτέ καλό μέρος για να ουρήσετε.
Ενώ το ντους ενέχει ελάχιστους κινδύνους, η ούρηση στην μπανιέρα ή το υδρομασάζ μπορεί να προωθήσει κίνδυνο ουρολοίμωξης.
Συμπερασματικά, γενικά είναι εντάξει να ουρείτε στο ντους, αλλά υπάρχουν κάποιες περιπτώσεις που είναι καλύτερα να μην το κάνετε.
πιο συχνά από όλες τις άλλες στη ζωή σου, Και τι απαντάς;
Μια χαρα , λες συνηθως
Οι περισσότεροι αυτό κάνουν.
Μιλωντας με φίλη που μόλις πριν από δυο μήνες είχε γεννήσει κι ο άντρας της ήθελε να τη χωρίσει, ενω ηταν άνεργη, πληγωμένη και ανασφαλής. και πάλι απαντούσε
Είμαι καλα ,
όταν τη ρωτούσαν τι κάνει.
Κι ομως σίγουρα δεν ήταν.
Σκεφτηκατε ποτε... Τι συμβαίνει μ εμένα; Πώς είναι η ζωή μου;
Είμαι εντάξει ή όχι;
Συνηθως θεωρουμε ότι ειμαστε καλύτερα απ τους γύρω μας.
Νόμιζουμε ότι ειμαστε στο σωστό δρόμο.
Όμως κάποια στιγμή κάτι συμβαινει. και πρώτη φορά συνειδητοποίουμε ότι απλα...δε ζουμε.
Ειμαστε ζωντανοι αλλά δε ζούμε.
Κι ομως υπαρχουν φαναρια που μας προειδοποιουν
Σιχαινόμουν τη δουλειά μου.
Ήταν μια καλή δουλειά με καλό μισθό. Αλλά τη σιχαινόμουν.
Κάθε Δευτέρα πρωί έδινα μάχη για να σηκωθώ από το κρεβάτι λέγοντας στον εαυτό μου ότι όλα θα πάνε καλά.
Αλλά πολύς κόσμος έχει τη μελαγχολία της Δευτέρας, έλεγα. Νόμιζα ότι ήταν κάτι συνηθισμένο και ότι ήταν λογικό να το νιώθω κι εγώ. Αλλά δεν ήταν…
Θα περνούσα τριάντα χρόνια από τη ζωή μου δουλεύοντας μ αυτόν τον τρόπο.
Τα τριάντα καλύτερα χρόνια νιότης, υγείας, και παραγωγικότητας.
Ξέρεις, τριάντα χρόνια είναι ένα μεγάλο διάστημα για να κάνεις μια δουλειά γνωρίζοντας ότι δε θα κάνεις καμία διαφορά στον κόσμο που ζούμε. Γνωρίζοντας ότι δε θα λείψεις σε κανέναν όταν φύγεις και ξέροντας ότι θα νιώσεις τεράστια ανακούφιση όταν θα έχεις τελειώσει με αυτή τη δουλειά.
Ήμουν κουρασμένη συνεχώς
Δε θα έπρεπε να να είμαι εξουθενωμένη μονίμως,αλλά ήμουν.
Η ζωή είναι ένας αγώνας κι εγώ χρειαζόταν να είμαι το πιο γρήγορο άλογο.
Μονίμως συνέκρινα τον εαυτό μου με άλλους ανθρώπους και προσπαθούσα να καταφέρω περισσότερα απ οποιονδήποτε άλλον.
Ένιωθα ικανοποίηση όταν κατέρρεα στο κρεβάτι τη νύχτα μετά από πολλές ώρες δουλειάς.
Εάν πήγαινα στο κρεβάτι χωρίς να είμαι πολύ κουρασμένη, ένιωθα ότι κάτι δεν έχω κάνει καλά.
Δεν συνειδητοποιούσα ότι εκτιμούσα την αξία μου ανάλογα με τό ποσο εξουθενωμένη ένιωθα.
Δεν έβλεπα ότι δεν έπαιρνα καμία αναγνώριση και κανένα βραβείο που κουραζόμουν τόσο πολύ.
Δεν έβλεπα ότι έχανα τον χρόνο μου κυνηγώντας πράγματα που
δε χρειαζόταν να κυνηγήσω.
Δε ζούσα τη στιγμή
Το αποτέλεσμα του να είμαι κουρασμένη και να δουλεύω πολύ, ήταν και το να μη ζω τη στιγμή.
Όταν ήμουν στη δουλειά το μυαλό μου περιπλανιόταν στο σαββατοκύριακο μου .
Όταν ήμουν με την οικογένεια μου, σκεφτόμουν τη δουλειά και όλα όσα έπρεπε να κάνω.
Το σώμα μου ήταν στο παρόν και το μυαλό μου στο παρελθόν. Έπαιζα σ ένα παιχνίδι όπου η ζωή μου κυλούσε σαν μπάλα και το μυαλό μου έτρεχε για να την πιάσει.
Περνούσα περισσότερο χρόνο με τους συνεργάτες μου παρά με τους αγαπημένους μου
Το να δουλεύεις σε ένα γραφείο για 14 ώρες την ημέρα σημαίνει ότι βρίσκεσαι στο σπίτι για λιγότερες από οκτώ ώρες για να κοιμηθείς.
Σχεδόν δε συναντιόμουν καθόλου με την οικογένεια μου από τότε που ξεκίνησα τη δουλειά.
Επέστρεφα στο σπίτι αφότου είχαν πάει για ύπνο και τους έβλεπα μόλις για πέντε λεπτά το πρωί λίγο πριν φύγω για τη δουλειά.
Στην πραγματικότητα περνούσα περισσότερο χρόνο με τους συναδέλφους από όσο με την οικογένεια μου.
Και όταν ήμουν με την οικογένεια μου, δε μπορούσα να σταματήσω να σκέφτομαι τη δουλειά.
Έβαζα τους άλλους πάνω από εμένα
Σκεφτόμουν ότι με το να είμαι ευγενική, καλή και ευχάριστη ήταν η εγγύηση για να κερδίσω την αγάπη και την αποδοχή από τους άλλους.
Έμενα κοντά σε ανθρώπους με καταστροφική συμπεριφορά χωρίς να υπολογίζω το πόσο άβολα αισθανόμουν και πιστεύοντας βαθιά ότι αν ήμουν αρκετά καλή μαζί τους, αυτοί μια μια ημέρα θα γίνονταν καλύτεροι και θα είχαν καλύτερη ζωή ακόμα και εις βάρος μου.
Ποτέ δεν μπορούσα να πω όχι σε κανέναν.
Έμενα μέχρι αργά στη δουλειά για να κάνω και δουλειές άλλων, προσπαθώντας να κερδίσω την εκτίμηση τους.
Το αποτέλεσμα ήταν να μη με υπολογίζουν καθόλου.
Δεν επένδυσα στην ψυχή μου
Παλαιότερα αξιοποιούσα τον χρόνο μου. Διάβαζα βιβλία, ζωγράφιζα, τραγουδούσα. Ήταν πράγματα που έφερναν πιο κοντά στην πνευματική μου φύση. Αλλά τα παράτησα. Σταμάτησα να κάνω οτιδήποτε για να δουλέψω περισσότερο.
Έβαλα τη δουλειά στο κέντρο της ζωής μου και όλα τα υπόλοιπα απλά υπήρχαν γύρω της.
Έκανα σεμινάρια που μισούσα για να τα πάω καλύτερα στη δουλειά. Επειδή η δουλειά μου έδινε χρήματα…
Ξέχασα το όνειρο μου
Η δουλειά που διάλεξα δεν είχε να κάνεις καθόλου με το όνειρό μου. Όταν ζοριζόμουν, έδινα υπόσχεση στον εαυτό μου ότι θα κυνηγήσω το όνειρο μου αργότερα.
Αλλά ήξερα ότι το αργότερα μπορεί να σημαίνει και ποτέ.
Με επηρέαζαν άνθρωποι που δεν με αφορούσαν
Προσπαθώντας να τους ικανοποιήσω τους πάντες και να είμαι το καλό παιδί, έγινα διπρόσωπη.
Χαμογελούσα αλλά έβριζα μέσα από τα δόντια μου.
Προτιμούσα να προσπαθώ να έχω την αποδοχή των ξένων αντί να χτίζω τις σχέσεις με τους αγαπημένους μου.
Δεν ένιωθα και πολλά
Από ένα σημείο και έπειτα δεν ένιωθα ούτε χαρά ούτε λύπη. Απομακρύνθηκα και από τις όποιες σχέσεις μου. Ένα κομμάτι μέσα μου πέθαινε ενώ εξακολουθούσα να ζω.
Κάλυπτα τη δυστυχία με δείγματα ψεύτικης χαράς
Ενώ δεν ήμουν ευτυχισμένη, σκεφτόμουν όλους τους λόγους για τους οποίους θα έπρεπε να είμαι ευτυχισμένη. Και όσο περισσότερο κρυβόμουν από το πόσο δυστυχισμένη ήμουν, τόσο δυστυχούσα.
Ανέπνεα, περπατούσα αλλά δε ζούσα
Τώρα θέλω να ζήσω, να χαρώ και να ευτυχήσω βρίσκοντας το νόημα της δικής μου ζωής.
.jpg)
.jpg)
