Να που καποια στιγμη εγινες 59 χρονων..Προσπερασες γελακια και κοινοτυπιες των κλασσικων ευχων.
Σκεφθηκες πως μπαινεις σε μια καινουργια περιοδο με αλλαγές που θα μεταβάλλουν ριζικά την καθημερινότητά σου και οφείλεις το γρηγοροτερο να προσαρμοστεις σ αυτές. Ας πουμε ν ασχοληθείς λιγο με τον εαυτό σου.
Ηδη απο καιρο ακολουθεις έναν υγιεινό τρόπο ζωής
Ευτυχως πολυ νωρις υποψιαστηκες πως απ τα μεγαλύτερα λάθη που κάνουν γενικως οι άνθρωποι είναι να πιστεύουν ότι είναι αργά γι’ αυτούς να ξεκινησουν .
Οπως το να ελεγχουν το βάρος τους. Να αλλαξουν το διατροφικο τους προφιλ και ν αφησουν για τους αλλους τις μπριζολες, τα κεμπαπ και τις ξελιγωτικες ψησταριες.
Ετσι αρχισαν την Μεσογειακη Διατροφη με φρούτα και λαχανικά, οσπρια παρθενο λαδι ελιες και πληρες ζυμωτο ψωμι.
Το πιο σημαντικο:
Περπατημα εντονο καθε μερα 7 μερες την εβδομαδα . Την ιδια διαδρομη .
Την ιδια ωρα ακουγοντας μουσικη.
Ειναι πλεον ρουτινα η εξασκηση των νοητικων λειτουργιων μ ενα καλο βιβλιο που το διαβαζεις πολλες φορες...ξανα και ξανα.
Τωρα μαλιστα που υπαρχουν και σε ηλεκτρονικη μορφη. Εχεις παντα στο τηλεφωνο σου τα αγαπημενα βιβλια που επισκεπτεσαι ανα πασα στιγμη.
Ξερουμε πως ένας υγιής εγκέφαλος απαλλαγμενος απ το β-αμυλοειδες εξαρτάται από τη συνεχή πνευματική διέγερση.
Φροντίζεις το σώμα σου
Περπατωντας ειδες πως χανεις κιλα και ακυρωνοντας ορισμένα από τα ανθυγιεινά πράγματα που εκανες στο παρελθον , σταματησες να τρως κοκκινο κρεας, αλλα προτιμας ψαρια και θαλασσινα, φρούτα και λαχανικά .
Πινεις σωστα νερο .Κρατας το σώμα σου απασχολημένο και ενεργό.
Μ ολα αυτα οχι μόνο θα νοιωθεις καλύτερα, αλλά πιθανότατα θα εχεις μιαν ασφαλη υγειινη καθημερινοτητα για πολλα χρονια.
Εμαθες να σκεφτεσαι θετικά για τη γήρανση
Ετσι θα προσθέσεις μέχρι και 10 χρόνια στη ζωή σου. Με το να έχεις θετική στάση σε ολα, επηρεάζεται ο τροπος που ο οργανισμός σου διαχειρίζεται το άγχος και τις συμπεριφορές σου.
Φροντίζεις τον εαυτό σου
Εκπαιδευτηκες στην κατανόηση των ιωσεων που πλεον μας κατακλυζουν αλλα και φαρμάκων και των διαφορων θεραπειών
Μ αυτον τον τροπο μπορείς να προλαβεις πλεον τις αρρωστιες Εκεινοι που δεν ρωτουν ή δεν καταλαβαίνουν το ιατρικο τους προφιλ ή τη φαρμακευτική αγωγή που τους χορηγειται , αντιμετωπίζουν κίνδυνο επιπλοκών ή και θανάτου. Δεν δισταζεις και Ρωτας το γιατρό για να κατανοήσεις τους ορους και τις ασθενειες που σου αναφερει μέχρι να τις καταλάβεις πλήρως.
Αυτό σιγουρα σώζει τη ζωή σου.
Εχεις χωνεψει πως πρόληψη είναι το παν
Ρωτας, ενημερωνεσαι, μελετας Εισαι σιγουρος ότι συνεχίζεις και ελέγχεις κατα το δυνατον τη ζωη σου τωρα που μπαινεις στην 6η δεκαετια.
Μη σου κακοφαίνονται οι εξετάσεις, οι επισκέψεις στον γιατρό. Βοηθουν στην έγκαιρη ανίχνευση νοσηροτητας, σε χρόνο που μπορεί να αντιμετωπιστεί με το υψηλότερο ποσοστό επιτυχίας.
Μην σπαταλας τον χρονο σου. Χρησιμοποιήσε τον παραγωγικά
Δεν βλεπεις τηλεόραση . Ετσι αυτός ο χρόνος δαπαναται σε πράγματα που κάνουν καλό στον εγκέφαλο και το σώμα σου.
Εμαθες και συνηθισες να μαγειρεύεις υγιεινά απλα και να κάνεις ο,τι αγαπάς. Ψαρι, λαχανικα, πατατες στον ατμομαγειρα , ψωμι στον αρτοπαρασκευαστη , με σωστο πληρες αλευρι, και καθαρο νερο
Αλληλεπίδρας με ανθρώπους που σου πανε, και τους πας, κατι που βοηθά να διαχειριζεσαι συναισθήματα , στρες και καλές συνήθειες.
Κανεις δεν θα σου πει πως ολα αυτα ειναι ευκολα κι απλα. Ειναι ομως ζωτικα γι αυτην την ιδιαιτερη περιοδο της ζωης σου, επικινδυνη για καταθλιψη. Σκεψου το λιγο,
Ξερεις ποσοι υποφερουν τουτη την ωρα αναλογιζομενοι τι θα μπορουσαν να κανουν αν ησαν Προμηθεις στην προηγουμενη ζωη τους ..
Βασικη αρχη.. μη δινεις σημασια για τη γνώμη των άλλων όταν σου βάζουν εμπόδια.
Συνηθως θέλουμε να είμαστε αρεστοί .Δεν είναι κακό μέχρι το σημείο που δε θυσιάζουμε την ευημερία μας για χάρη άλλων.
Δεν μπορείς να τους ευχαριστείς όλους Καλό είναι να έχεις κατά νου πως οι γνώμες θα διχάζονται.
Κάθε αποφασή σου θα έχει υποστηρικτές αλλά και αυστηρούς κριτές.
Στο τέλος, αυτό που έχει σημασία είναι Εσύ τι θέλεις
Αναγνωρίζοντας πως δεν μπορείς να ικανοποιείς τον καθένα, θα σταματήσεις να νοιάζεσαι για το τι σκέφτονται οι άλλοι.
Εννοειται πως η γνώμη του καθενός δεν είναι απαραίτητα σωστή
Είναι ακριβώς αυτό που ορίζει η λέξη; Γνώμη. Πρόκειται για κάτι το υποκειμενικό κι έχει να κάνει με τα βιώματα, τις αξίες, τις πεποιθήσεις και άλλους παράγοντες που οδηγούν στο σχηματισμό της προσωπικότητας και των απόψεών μας.
Μόλις το συνειδητοποιήσεις θα μπορέσεις να απομακυνθεις απ την ανάγκη της αποδοχής.
Δεν πρόκειται απαραίτητα γι΄απόρριψη. Ίσως η λέξη κλειδί είναι: Διαφορετικότητα.
Μην υπεραναλύεις
Η υπερανάλυση είναι επιβλαβής για την υγεία και την ψυχοσύνθεσή σου, αφού το μόνο που σου προσθέτει είναι άγχος.
Σκέψου τα βήματα που πρέπει να κάνεις και σταματα να ασχολεισαι, κάτι τέτοιο είναι τοξικό
Την επόμενη φορά που θα αρχίσεις να ανησυχείς για το τι σκέφτονται οι άλλοι για κάτι που έκανες, στρέψε την προσοχή σου στο στόχο σου. Κάθε κίνηση κρύβει πίσω της κάποιο στόχο.
Αν αυτός είναι ξεκάθαρος πάψε να μπερδέυεσαι και να μπλοκάρεις από γνώμες και κριτικές άλλων και καταστρωσε στρατηγική για να πετύχεις σε όσα στοχεύεις.
Τα λόγια είναι εύκολα, οι πράξεις δύσκολες: Αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Ωστόσο, μαθαίνοντας να αποδέχεσαι τον εαυτό σου με τα ελλατώματά του ενώ παράλληλα γνωρίζεις τα προτερήματα που έχεις, θα μπορέσεις να πατήσεις γερά στα πόδια σου.
Να θυμάσαι πως αν δεν αγαπήσεις τον εαυτό σου, αν δεν τον εκτιμήσεις κι αν δε του δώσεις την πρέπουσα αξία, δεν θα μπορέσουν να το κάνουν κι οι άλλοι;
Όλα ξεκινούν απ εμας. Αν η ευτυχία μας εξαρτάται από τη γνώμη των άλλων δεν πρόκειται ποτέ να τη βρουμε.
Οχι αρνητικες σκεψεις
Οδηγουν σε τοξικές σχέσεις και συναισθήματα.
Μαθαινουμε να Αγνοουμε οσους μας γεμίζουν φόβους, αναστολές, ενοχές και αρνητισμό.
Η αισιοδοξία είναι το παν.
Παιρνουμε δύναμη από αισιόδοξους κι αφηνουμε πισω τους απαισιοδοξους.
Ο Allen Frances εγραψε ενα εξαιρετικο βιβλιο που ειναι κατανοητο κι απο καποιον μη ειδικο και προσεγγίζει από την ψυχιατρική πλευρά, το καυτο πρόβλημα της ιατρικής που είναι
η μετατροπή φυσιολογικών καταστάσεων σε παθολογικές.
Η ιατροποίηση της καθημερινής ζωής , κυριως δε, η υπερ- διάγνωση και η χορηγηση πολλων φαρμακων.
Το βιβλιο μας εισάγει στην σημερινή ψυχιατρική προβληματική με έναν αιρετικό τρόπο
Το 1952, δημοσιεύεται από την Αμερικανική Ψυχιατρική Ένωση για πρώτη φορά το
Διαγνωστικό και Στατιστικό Εγχειρίδιο Ι
DMS-I, The Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders I
το οποίο αναγνωριζε και ταξινομουσε τις Ψυχικές Ασθένειες.
Κι αυτο γιατι η ανάγκη ήταν επιτακτική μετά το τέλος του ΙΙ Παγκοσμίου Πολέμου που οι ψυχιατρικές ασθένειες ήταν ένα σύνηθες αίτιο ακαταλληλότητας για θητεία, και πηγή συνεχούς ανικανότητας για όσους τελικά επέστρεφαν στα σπίτια τους.
Το 1968, δημοσιεύεται το DMS-II ως μια βελτιωμένη εκδοχή του DMS-I, Τοσο το DMS-I οσο και το DMS-II δεν χρησιμοποιήθηκαν ποτε
Αντίθετα επικρίθηκαν με το αιτιολογικό ότι δεν ήταν επαρκώς επιστημονικά και προωθούσαν μια αρνητική ταυτοποίηση των ασθενών χωρίς παράλληλα να στοχεύουν στην εξυγίανσή τους.
Από το 1970 και μετά η ψυχιατρική αναγνωρίζεται πλέον ως πλήρως ανεπτυγμένη ειδικότητα της ιατρικής και έπρεπε να καλυφθούν τα κενά που οδηγούσαν σε εσφαλμένες διαγνώσεις.
Το 1975 ο Ρόμπερτ Σπίτζερ αναλαμβάνει αυτό το φιλόδοξο σχέδιο και υπό την προεδρία του στην Ομάδα Κρούσης του DMS-III το οποίο δημοσιεύθηκε το 1980, γεφυρώνεται η κλινική έρευνα με την κλινική ψυχιατρική ̇η προσεκτική διάγνωση καθίσταται προαπαιτούμενο για την ακριβέστερη και πιο εξειδικευμένη επιλογή θεραπείας.
Διεύρυνε όμως το σύνολο των διαταραχών περιλαμβάνοντας νέες ψυχικές διαταραχές οι οποίες περιέγραφαν ήπια συμπτώματα που απαντώνται σε ένα μεγάλο ποσοστό του φυσιολογικού πληθυσμού.
Έκτοτε οι φαρμακευτικές εταιρίες ανακαλύπτουν μια τεράστια αγορά, με αποτέλεσμα το DMS-III να κατηγορηθεί για διαγνωστικό πληθωρισμό διότι ηύξησε την πιθανότητα να διαγιγνώσκονται πολύ περισσότεροι άνθρωποι και να ακολουθούν θεραπείες που ίσως να μην ήταν απαραίτητες.
Το 1987 δημοσιεύεται η αναθεωρημένη έκδοση του DMS-III, το DMS-IIIR. To DMS-IIIR καλύπτει παραλείψεις και διορθώνει σφάλματα για τα οποία επικρίθηκε το DMS-III, αξιοποιεί αποτελέσματα κλινικών ερευνών, κάτι που το καθιστά πιο εδραιωμένο επιστημονικά, αλλά εγείρονται ερωτήματα ως προς αξιοπιστία του, την πιθανά διαστρεβλωμένη χρήση του, τη δυνητικά κακή διάγνωση που μπορεί να επιφέρει καθώς και ζητήματα ηθικής.
Την ίδια χρονιά κυκλοφορεί το πλέον γνωστό αντικαταθλιπτικό Prozac Ladose, του οποίου οι πωλήσεις απογειώνονται, εν μέρει επειδή ο ορισμός της μείζονος καταθλιπτικής διαταραχής κατά DSM ήταν πολύ χαλαρός.
Το διαγνωστικό σύστημα είχε μετατραπεί αθέλητα σε εργαλείο μάρκετινγκ των φαρμακευτικών εταιρειών.
Λίγα χρόνια αργότερα ο συγγραφέας και διακεκριμένος ψυχίατρος Allen Frances καλείται απ’τον ιατρικό διευθυντή της Αμερικανικής Ψυχιατρικής Εταιρείας ως επικεφαλής της Ομάδας Κρούσης του DSM-IV. Έχοντας εργαστεί σε δύο προηγούμενα DSM, αποδέχεται την πρό(σ)κληση.
Το DSM-IV δημοσιεύεται το 1994 βασιζόμενο σε 500 κλινικές δοκιμές και περιλαμβάνει πρόσθετες πολιτισμικές πληροφορίες, διαγνωστικά τεστ και αιτιολογήσεις των ειλημμένων αποφάσεων.
Τρία χρόνια μετά τη δημοσίευσή του οι Ηνωμένες Πολιτείες έγιναν η μόνη χώρα στον κόσμο που επιτρέπει τη διαφήμιση των φαρμακευτικών προϊόντων κατευθείαν στον καταναλωτή.
Οι προωθητικές ενέργειες των φαρμακοβιομηχανιών προβάλλουν απλά καθημερινά προβλήματα των ανθρώπων ως ψυχικές διαταραχές που δεν είχαν ακόμα αναγνωρισθεί.
Οι αλλαγές του εγχειριδίου τελικά συνεισέφεραν άμεσα στις
ψευδο-επιδημίες αυτισμού, ελλειμματικής προσοχής και διπολικής διαταραχής των ενηλίκων
αποφέροντας μεγάλα κέρδη στις φαρμακοβιομηχανίες.
Με βάση το DSM οι περισσότερες παρεκκλίνουσες ανθρώπινες συμπεριφορές χαρακτηρίζονται ως διαταραχές.
Για παράδειγμα, ένα παιδί που δεν προσέχει όσο πρέπει στο σχολείο ίσως έχει Σύνδρομο Ελλειμματικής Προσοχής που αντιμετωπίζεται
με Ritalin.
Ένας άνθρωπος που βιώνει μελαγχολία μετά την απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου έχει κατάθλιψη και πρέπει να το αντιμετωπίσει παίρνοντας φάρμακα.
Κάποιος που παίρνει ναρκωτικά και έχει διαταραχές στη διάθεση του έχει Διπολική Διαταραχή και πρέπει να παίρνει φάρμακα εφ’ όρου ζωής.
Κάπως έτσι λειτουργεί ο Διαγνωστικός Πληθωρισμός και το ερώτημα που εγείρεται είναι πώς ορίζεται τελικά
Ενας Ψυχικά Φυσιολογικός;
Στα λεξικά η λέξη φυσιολογικός μπορεί μέσα στο εννοιολογικό περιβάλλον που βρίσκεται να σημαίνει:
Κανονικός, Ορθός, Τυπικός, Τετριμμένος, Συνήθης, Μέσος. Ταυτολογίες που δεν δίνουν όμως μια συγκεκριμένη περιγραφή του τι είναι φυσιολογικό.
Για να μάθουμε τι είναι φυσιολογικό πρέπει να γνωρίζουμε τι είναι το
Μη φυσιολογικό και εδώ έχουμε ένα κλασικό παράδειγμα Κυκλικού Ορισμού:
κάθε όρος ορίζεται αποκλειστικά ως αντίθετος ενός άλλου και τελικά κανένας από αυτούς δεν ορίζεται πραγματικά.
Στον κόσμο της ψυχιατρικής αυτόν ακριβώς το σκοπό εξυπηρετεί
το DMS:
Να ορίσει το Ψυχικά Μη φυσιολογικό.
Ιστορίες ανθρώπων που διαγνώστηκαν εσφαλμένα και ταλαιπωρήθηκαν άδικα.
Ιστορίες ανθρώπων που έχουν όντως πρόβλημα και δεν λαμβάνουν τη σωστή φαρμακευτική περίθαλψη. Φάρμακα που προσφέρουν ελάχιστα και επιβαρύνουν έναν οργανισμό με αρκετές παρενέργειες.
Ψυχίατροι που έκαναν βιαστικές διαγνώσεις.
Φαρμακοβιομηχανίες που εκμεταλλεύτηκαν τα χαλαρά διαγνωστικά κριτήρια του DSM βγάζοντας τεράστια κέρδη.
Το 7% των Αμερικανών είναι σήμερα εθισμένο σε κάποιο
νόμιμο ψυχο τροπικό φάρμακο.
Κάθε χρόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες συνταγογραφούνται 300 εκατομμύρια συνταγές για ψυχιατρικά φάρμακα.
Τα ψυχοφάρμακα σήμερα είναι η κυριότερη πηγή εσόδων για τις φαρμακευτικές εταιρείες.
Το 2011, κέρδισαν περισσότερα από 18 δισεκατομμύρια δολάρια από τα αντιψυχωσικά, 11 δισεκατομμύρια δολάρια από τα αντικαταθλιπτικά και σχεδόν 8 δισεκατομμύρια δολάρια από τα φάρμακα για την διαταραχή Ελλειμματικής προσοχής σε μια αγορά που συνεχώς διογκώνεται.
Στις μέρες μας το DMS-5 έχει πάρει τη θέση των προκάτοχών του έχοντας τρεις φιλοδοξίες:
Η ψυχιατρική διάγνωση να βασίζεται με κάποιον τρόπο στα συναρπαστικά ευρήματα της νευροεπιστήμης, να διευρύνει τα σύνορα της κλινικής ψυχιατρικής με στόχο την έγκυρη ταυτοποίηση της ασθένειας και να γίνει η ψυχιατρική διάγνωση πιο ακριβής μέσω της ποσοτικοποίησης των διαταραχών.
Το επιτυγχάνει όμως; Και ποιο είναι το μέλλον της
Ψυχιατρικής Διάγνωσης;
Ο Allen Frances M.D. καθηγητής στο τμήμα Ψυχιατρικής και Επιστημών της Συμπεριφοράς στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Ντιούκ στη Βόρεια Καρολίνα των ΗΠΑ. Σήμερα δημοσιοποιεί σε όλα τα έγκριτα Μέσα
Times, Wired, The New York Times, Washington Post, The L.A. Times, Economist, ABC News, PBC’S NewsHour .
Το βιβλίο του αυτό είναι μια κραυγή αγωνίας για το μέλλον της ψυχιατρικής Τεκμηριώνει τους φόβους του για το μέλλον της ανθρωπότητας.
Υπέρμαχος της ομοιόστασης, αυτής της εξαιρετικής ικανότητας του εγκεφάλου να τείνει προς την ισορροπία και την κανονικότητα, στοχεύει στο να ευαισθητοποιήσει και να αφυπνίσει ανθρώπους που εργάζονται στο χώρο της ψυχιατρικής, της ψυχολογίας, κοινωνικούς λειτουργούς και άλλες συγγενείς ειδικότητες, αλλά και ανθρώπους που πάσχουν από ψυχικές διαταραχές ή έχουν γενικότερες κοινωνικές ευαισθησίες. Ένα βιβλίο επιστημονικά τεκμηριώμενο με πλούσια βιβλιογραφία.
Αν διαβάσουμε το βιβλίο θα εκτιμήσουμε , το πόσο σοφότεροι ήταν οι προγονοι μας, που γνώριζαν το Παν Μέτρον Αριστον.
Σαν ορος ξαφνιαζει. Ομως ζει και βασιλευει σε ολους τους τομεις της ιατρικης
Συγκεκριμένα αναφέρει ο Welch ότι όταν το ανώτατο φυσιολογικό όριο του ζαχάρου στο αίμα ελαττώθηκε από 140 σε 126 προστέθηκαν στη λίστα των αμερικανών διαβητικών περίπου 1.5 εκατομμύρια νέες περιπτώσεις με αύξηση των διαγνωσμένων διαβητικών κατά 14%.
Με την ίδια λογική όταν ελαττώθηκε το ανώτατο φυσιολογικό όριο της Συστολικής αρτηριακής πίεσης από 160 mmHg σε 140mmHg προστέθηκαν στη λίστα των υπερτασικών στις ΗΠΑ περίπου 14 εκατομμύρια νέες περιπτώσεις με ποσοστό αύξησης των θεωρούμενων υπερτασικών κατά 35%.
Όταν αντίστοιχα το ανώτατο φυσιολογικό όριο της Ολικής Χοληστερίνης ελαττώθηκε από 240 στο 200 ,τότε προστέθηκαν στη λίστα των υποψηφιων για εμφραγμα (;) περίπου 42 εκατομμύρια πολίτες των ΗΠΑ με ποσοστό αύξησης 86% των βαπτισμένων υποψηφιων καρδιοπαθων..
Ένα πολύ μεγάλο τμήμα του πληθυσμού, στον δυτικό κόσμο, διαγιγνώσκεται με υπέρταση. Υπολογίζεται ότι 40% του ανδρικού πληθυσμού άνω των 35-40 ετών, με βάση τα τρέχοντα φυσιολογικά όρια, διαγιγνώσκεται με υπέρταση και συνήθως όλοι θα πάρουν αργά ή γρήγορα φάρμακα.
Θα πρέπει να προβληματιστούμε πολύ σοβαρά πλέον ως κοινωνία:
Τι δεν πηγαίνει καλά, όταν ο μισός ανδρικός πληθυσμός, άνω των 40 μέχρι στιγμής, ειναι σε φαρμακευτική αγωγή για αυξημένη αρτηριακή πίεση
Είναι οντως υπερτασικοί τόσο πολλοί άνθρωποι σήμερα ή το λάθος βρίσκεται στο σύστημα ταξινόμησης που σε βαπτίζει ευκολότερα ως πάσχοντα;
Ας ειμαστε λιγο καχυποπτοι στα οσα πολλα ακουμε καθημερινα για την πολυτιμη υγεια μας.
