ΤΟΞΙΚΟΙ..

  

Οι τοξικοί έχουν συγκεκριμένα χαρακτηριστικά στη συμπεριφορά τους τα οποία και χρησιμοποιούν εξοντώνοντας τον αλλον 

Το αποτέλεσμα είναι η ψυχολογική δηλητηρίαση του ατόμου που το περιβάλει. 

Φόβος, Άγχος, Θυμός, Θλίψη, Καταπίεση είναι από τα βασικότερα συναισθήματα που φωλιάζουν και καταπιέζονται σε έναν άνθρωπο που τον δηλητηριάζει ο ναρκισσισμός ενός τοξικού ατόμου.

Είναι κουραστικοί και εξαντλητικοί, ενώ προκαλούν φόβο εξαιτίας της σκληρής αντίδρασης και συμπεριφοράς τους. 

Μέσω αυτού του φόβου καταφέρνουν να εξουσιάζουν και να χειρίζονται τα θύματά τους τα οποία προσπαθούν να αποφύγουν τις προστριβές και τις εντάσεις – οι οποίες φυσικά είναι αναπόφευκτες όπως και να φερθούν ο,τιδήποτε και να κάνουν- και έτσι παγιδεύονται στις τοξικές διαθέσεις, ενώ απομακρύνονται από αυτά που επιθυμούν να πράξουν, να ακολουθήσουν και να υπερασπιστούν. Με λίγα λόγια απομακρύνονται από τον εαυτό τους.

Είναι γεγονός όμως πως οι τοξικοί άνθρωποι δεν ικανοποιούνται με τίποτα. 

Η βαθιά αίσθηση αναξιότητας του εαυτού τους μετατρέπεται σε σκληρή κριτική και προσβλητικά σχόλια προς τους άλλους. 

Οτιδήποτε και να λάβουν ποτέ δεν θα τους είναι αρκετό. Τα άτομα που τους πλαισιώνουν προσπαθούν με κάθε τρόπο να ανταποκριθούν στις προσδοκίες τους με αποτέλεσμα να αποδομούνται ψυχολογικά και να εξαντλούν τα ενεργειακά συναισθηματικά τους αποθέματα.

Αναμφίβολα είναι πολύ δύσκολο, να υπάρχεις ή να έχεις υπάρξει με ένα τέτοιο πρόσωπο. Ιδιαίτερα όταν αυτό το πρόσωπο είναι και πολύ οικείο. Είναι αναγκαίο όμως, να βρεις το κουράγιο να αντιμετωπίσεις όλα όσα πέρασες ή περνάς και να διεκδικήσεις την ταυτότητά σου, την ύπαρξη σου, τα δικαιώματά σου…. τον εαυτό σου!

Κανένας δεν έχει το δικαίωμα να σε ορίζει, να αποφασίζει για σένα, να σε μειώνει, να προσβάλει τις επιλογές και τα όνειρά σου….

Όλη αυτή η χειριστική συμπεριφορά αποσκοπεί στην εξάρτησή σου. Είναι πολύ σημαντικό για τον εαυτό σου να αποφασίσεις εάν θέλεις να είσαι εξαρτημένος ή ανεξάρτητος.

Υπάρχει τρόπος να μάθετε πως να διαχειρίζεστε τέτοιου είδους σχέσεις. Ένας ψυχολόγος θα μπορούσε να σας βοηθήσει σε αυτό. Επιπλέον θα μπορούσατε να συμβουλευτείτε κάποιο συγκεκριμένο εγχειρίδιο

Οχι...δεν μπορούμε να αλλάξουμε τους άλλους, μόνο τον εαυτό μας

ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ..ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗ ΔΥΝΑΜΗ

Σκεφθειτε λιγο: 

Μηπως η φαντασία προηγείται της γνώσης.

«Θέλετε έξυπνα παιδιά.... 

Διαβάστε τους παραμύθια. 

Και μετά κι άλλα παραμύθια.

Ο πρωτος παραμυθας στην ιστορια υπηρξε ο δικος μας ο Ομηρος...

Η συγγραφέας Rita McDonald περιγραφει τη στιγμή που μια μητέρα ρώτησε τον Αϊνστάιν πώς θα μπορούσε να βοηθήσει τον γιο της 

να γίνει επιστήμονας.

Η απάντηση; με Παραμύθια.

Όχι ασκήσεις, όχι τετράδια, όχι βαθμοί.

Όταν εκείνη απορησε, ο Αϊνστάιν εξήγησε ότι :

Η δημιουργική φαντασία είναι το θεμέλιο κάθε επιστημονικής ανακάλυψης, και 

τα παραμύθια είναι η πρώτη ύλη που την καλλιεργεί στην παιδική ηλικία.

Ο ίδιος δεν τα πήγαινε καλά με την εκπαίδευση. 

Στα 15 του εγκατέλειψε το αυστηρό σχολείο του Μονάχου, το οποίο περιέγραφε σαν «στρατιωτικό». 

Μόνον όταν πήγε στο πιο ελεύθερο σχολικό περιβάλλον του Άαραου στην Ελβετία ένιωσε πραγματικά δημιουργικός.

Χρόνια αργότερα, θα έγραφε πως 

η χαρά, η περιέργεια και η ελευθερία σκέψης κινδυνεύουν όταν εγκλωβίζονται σε συστήματα που μετρούν μόνο επιδόσεις.

Σε γράμμα προς τον γιο του, συμβούλευε να παίζει στο πιάνο ό,τι τον ενθουσίαζε – ακόμη κι αν δεν ήταν στην ύλη που του έδινε ο δάσκαλος.

Γιατί έτσι μαθαίνει κανείς πραγματικά.

Τι κερδίζει ένα παιδί από τα παραμύθια;

Δεν είναι ιστορίες πριν τον ύπνο.
αλλα ένα μικρό εργαστήριο του νου.

Τα παραμύθια:

Ενεργοποιούν τη φαντασία

Ενισχύουν τη γλωσσική ανάπτυξη

Χτίζουν συγκέντρωση και μνήμη

Καλλιεργούν την ικανότητα πρόβλεψης

Ασκούν την κριτική σκέψη

Προσφέρουν συναισθηματική κατανόηση

Κάθε φορά που ένα παιδί μαντεύει τι θα γίνει στη συνέχεια, κάνει το ίδιο νοητικό άλμα που χρειάζεται ένας επιστήμονας όταν επεξεργάζεται μια νέα ιδέα.

Κάθε στοιχείο μιας ιστορίας ανοίγει δρόμους που μια σελίδα σχολικού βιβλίου δεν μπορεί να προσφέρει.

Σε μια εποχή όπου τα παιδιά πιέζονται για βαθμούς και ατελείωτη ύλη, η συμβουλή του ακούγεται πιο επίκαιρη από ποτέ:

Η γνώση ανθίζει όταν υπάρχει περιέργεια, χαρά και ελευθερία σκέψης.

Κι , η αρχή βρίσκεται σε κάτι απλό, ζεστό και μαγικό:
μια ιστορία που διαβάζεται πριν σβήσουν τα φώτα.

Γιατί απ εκεί ξεκινά κάθε μεγάλη ιδέα

ΞΕΧΩΡΙΖΟΝΤΑΣ ΑΠ ΤΗ...ΜΑΖΑ

 

Εάν ανήκεις στην μάζα, θεωρείσαι λογικός.

Δοκίμασε να σκεφτείς διαφορετικά από τον κόσμο και όλοι θα αρχίσουν να υποπτεύονται πωςκάτι δεν πάει καλά, είσαι τρελός. 

Μπορεί η μάζα να είναι στα πρόθυρα της… τρέλας, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα. 

Εσύ πρέπει απλά να ανήκεις στην μάζα και να συμπεριφέρεσαι όπως όλοι οι άλλοι. 

Δεν υπάρχουν εξαιρέσεις. 

Δεν υπάρχουν περιθώρια για την ατομικότητα. 

Τα άτομα κλείνονται σε ψυχιατρείο.

Τρελό θεώρησαν τον Σωκράτη. 

Οι μάζες θεωρούν τρελό οποιονδήποτε δεν ανήκει στην συλλογική τρέλα, οποιονδήποτε ξεφεύγει από αυτήν την τρέλλα.

Αλλά αυτή η τρέλα είναι ο μοναδικός τρόπος για να… εξαγνιστείς! 

Ο άνθρωπος δεν είναι ένα ον 

αλλά μια διαδικασία, 

δεν είναι ένα ον αλλά ένα γίγνεσθαι. 

Ο σκύλος γεννιέται και πεθαίνει σκύλος. 

Η κατάσταση δεν είναι η ίδια όσον αφορά τον άνθρωπο.

Καμμιά άλλη ύπαρξη, εκτός του ανθρώπου, δεν εξελίσεται ανάμεσα στην γέννηση και στον θάνατο. 

Αλλά για να φτάσεις σ αυτό θα πρέπει να είσαι ο κεραυνός που θα κάψει ό,τι σάπιο υπάρχει μέσα του.

Πρέπει να είσαι αρκετά τρελός για να πας πέρα από όλες τις υποκρισίες, όλες τις ιδιομορφίες, όλες τις μάσκες που ο άνθρωπος έχει δημιουργήσει για να μείνει εκεί που είναι, για να μην εξελιχθεί.

Η μάζα, ο κόσμος, θα καταδικάσει όλους τους «επαναστάτες», όλα τα επαναστατικά πνεύματα… θα πει πως είναι οι καταστροφείς. 

Αλλά για να δημιουργήσεις πρέπει πρώτα να καταστρέψεις. 

Εάν δεν καταστρέψεις ό,τι είναι άσχημο και κατακριτέο, δεν μπορείς να δημιουργήσεις την ομορφιά και το ωραίο. 

Εάν δεν καταστρέψεις την ψευτιά, δεν μπορείς να ανοίξεις δρόμο στην αλήθεια.

Αλλά είναι πολύ δύσκολο να μην μισήσεις αυτόν τον τύπο ανθρώπων, που διαταράσσουν τον ύπνο σας, τα ψέματα σας που σας κάνουν να αισθάνεστε ασφαλείς και σας παρηγορούν. 

Είναι φυσικό ο κόσμος να μισεί τον άνθρωπο της αλήθειας: 

είναι ένας ταραξίας… με τα ψέματά σου αισθάνεσαι σίγουρος και ξαφνικά έρχεται εκείνος να υποκινήσει την αμφιβολία μέσα σου και να ταράξει την πίστη σου.

Η αλήθεια βρίσκεται πάντα σε αντίθεση με τα δόγματα των μαζών. 

Η αλήθεια είναι ατομική και οι μάζες δεν ενδιαφέρονται για την αλήθεια. Στις μάζες ενδιαφέρουν οι παρηγοριές και οι ανέσεις. 

Οι μάζες δεν αποτελούνται από εξερευνητές, από ανθρώπους που αγαπούν τις περιπέτειες, από άτομα που προχωρούν στο άγνωστο, χωρίς φόβο και ριψοκινδυνεύουν την ζωή τους για να ανακαλύψουν ποια είναι η σημασία της ζωής τους και ολόκληρης της ύπαρξης.

Οι μάζες θέλουν απλά να τους διηγηθείς γλυκές ψεύτικες ιστορίες, άνετες και επωφελείς. 

Άνευ κόπων και βασάνων επαναπαύονται και χαλαρώνουν μέσα στην ψευδαίσθηση τους που τους χρησιμεύει για παρηγοριά. 

Η μάζα μισεί όποιον θέλει να είναι Άτομο, όποιον θέλει να ακολουθήσει ένα δικό του ιδιαίτερο μονοπάτι, ένα στυλ ζωής.

Οι μάζες θέλουν να είσαι απλά «ένας σαν και αυτούς». 

Ο διαχωρισμός σου τους κάνει να… φοβούνται! Θέλουν να είσαι πράος, υπάκουος και υπόδουλος. 

Εάν, με κάποιο τρόπο καταφέρεις και τους ξεπεράσεις, δεν θα σε συγχωρέσουν ποτέ

ΠΗΓΗ: www.newsitamea.gr

Η ΓΡΙΑ Η ΒΑΒΑ Μ΄

Η γρηά η βαβά μ’, καλά ύστιρ’ νά

ταϊρνά ταϊρνά σβούρα τ’ αδράχτ’ στριφουγυρνά,

η βάβου η γριούλα η αφιντιά τ’ ς

πήγι μι τ’ ρόκα στ’ ν αγκαλιά τ’ ς
κι έκατσι ’κεια κουντά στ’ φουτιά τ’ ς.

Κι οι τέσσερ’ π’ θα μας παν, αλί,
ταϊρνά ταϊρνά
στουν άλλουν ύπνου, (ώρα καλή)
κι οι τέσσιρ’ π’ θα μας παν ουλ’ νους

κι τ’ς παραλήδις κι τ’ς αλλ’ νους
φέρανι, τ’ ν κάσα τ’ μακριά
κι ήρθαν κι τ’ς είπαν «Άϊτι, γρηά».

— Πιδιά μ’, ναρθού μιτά χαράς,
ταϊρνά ταϊρνά
σβούρα τ’ αδράχτ’ στριφουγυρνά,
βουλήθη να μι παρ’ ου Θιός;
Δόξα σοι Κύριι των Δυνά—
Πιδιά μ’, ναρθού να πάου καλιά μ’…
Σταθήτι να τιλειώσου τ’ δ’ λιά μ’!

— Ως που να γνέεις κυρά βαβά,
ταϊρνά ταϊρνά
κι ούλου τ’ αδράχτ’ στριφουγυρνά,
ως που να γνέεις θα μας νυχτώεις
κι είμαστι λίγου βιαστικοί,
Σι καρτερούμι αν θα μας δώεις
πέντι παγούρια μι ρακί.

— Ρακί δεν εχου στου κατώι…
ταϊρνάϊ ταϊρνάϊ
κι ούλου τ’ αδράχτ’ στριφουγυρνάει.
—Δω’ μας παρά κι αυτός κιρνάει!

— Έχου σι κείνου του τσουράπ’…
Τουν πήραν τουν παρά κι χραπ ! παν, κουρνιαχτός, στου μαγαζί
κι αφ’ καν τη γρηά τ’ βαβά μ’ να ζει.

Μια ουκά, δυο ουκάδις, 

τρεις, χάι, χάι!
ταϊρνάι, ταϊρνάι,
έρμου ρακί πώς γαργαλάει!

—Βίβα, ορέ, βίβα κι άλλη μια!
Τάπα κι οι τέσσιρ’ στου μιθύσ’…
Τη βάβου μ’ τ’ ν έχ’ νι αλησνονήσ’.

Κι η βάβου απόγνιθι πουλύ
ταϊρνάι, ταϊρνάι,
τ’ν ιπήρι ου ύπνους σαν του π’λί
ικειά στ’ φουτιά τ’ς απ’ γίν’ κι στάχτ’
κι μάτα τ’ν αφ’κι σαν του π’λί
κι μάτα γύρ’ σι η γριά τ’ αδράχτ’.

— Άϊντι κι νύχτουσι γριά!
(γύρ’ σαν κι οι τέσσιρ’ πω!, πω! πω!
μ’ ένα χαρούμενο σκουπό
βαΐζουντας σα δω, σα κει,
τύφλα και σκνίπα απ’ του ρακί)
άει να σι πάμι – τράι – λα – λα!
στα κυπαρίσσια απ’ κάτ’ τα ψ’ λα.

Κι μι κουτρώνια κι σφυριά
ταϊρνά γκαπ! γκοπ!
ταϊρνά γκαπ! γκουπ!
κι μι σκιπάρνια κι σφυριά
βάλανι στ’ ν κάσα τα καρφιά
κι τ’ ν κάρφουσαν απ’ κάτ’ απ’ πάν’
κι τ’ σήκουσαν, ιγιέ μ’, κι παν.

Κι απ’ του μιθύσ’ χάι, χάι, χάι, χάι!
ταϊρνά, ταϊρνά,
κι όπως δε γλέπαν ούτι τ’ μύτ’ τ’ς
η κάσα τ’ς φαίνουνταν βαριά
κι δεν κατάλαβαν τη γριά
πως τ’ν αλησμόν’σανι στου σπίτ’ τ’ς!

Κι η γριά η βαβά μ’
ταϊρνάι ταϊρνάι
Στου χέρ’ τ’ς τ’ αδράχτ’ στριφουγυρνάει
Η γριά μι τ’ άσουστα υστιρ’νά
— Δόξα σοι, Κύριϊ των Δυνά—

Η γριά η βαβά μ’ η αφιντιά τ’ς
Γνέθ’ κι θα γνέθ’ κουντά στ’ φουτιά τ’ς.

ΦΑΣΟΛΙΑ...ΤΑΠΕΙΝΑ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ

Τα φασόλια περιέχουν πολλούς "αργούς” υδατάνθρακες και υψηλά επίπεδα διαλυτών φυτικών ινών. 

Αυτές οι ίνες σχηματίζουν στο έντερο μια παχύρρευστη "γέλη”, η οποία επιβραδύνει την απορρόφηση της γλυκόζης.

 Αυτή η διαδικασία βοηθά σημαντικά στη σταθεροποίηση του ζαχάρου, αποφεύγοντας τις απότομες κορυφές που προκαλούν πολλά επεξεργασμένα προϊόντα. 

Το αποτέλεσμα;ειναι πιο ομαλή ενέργεια μέσα στη μέρα,λιγότερη ανάγκη για σνακ,καλύτερη συνολική μεταβολική ισορροπία.

Τα φασόλια είναι σύμμαχος πρώτης γραμμής.

Το έντερο αγαπάει τα φασόλια για τους σωστούς λόγους

Οι φυτικές ίνες των φασολιών δεν χωνεύονται στο λεπτό έντερο, αλλά φτάνουν στο παχύ έντερο, όπου τα καλά βακτηριδια του μικροβιώματος τις ζυμώνουν. 

Αυτή η διαδικασία δημιουργεί λιπαρά οξέα βραχείας αλύσου, τα οποία:

τρέφουν τα κύτταρα του εντέρου,

μειώνουν τη φλεγμονή,

στηρίζουν το ανοσοποιητικό,και 

βελτιώνουν τη μεταβολική υγεία.

Με άλλα λόγια, τα φασόλια δεν είναι μόνο καλά για το έντερο. 

Είναι τροφή για το έντερο. 

Πώς βοηθούν στο βάρος χωρίς να χρειαστεί να κάνεις δίαιτα

Τα όσπρια μπορούν να βοηθήσουν στη διαχείριση του βάρους με πολύ φυσικό τρόπο. 

Τα φασόλια συνδυάζουν λίγες θερμίδες με υψηλή πρωτεΐνη,

πολλές φυτικές ίνες,

μεγάλο όγκο τροφής.

Αυτό σημαίνει ότι σε χορταίνουν γρήγορα και για περισσότερη ώρα. 

Και όταν χορταίνεις, τρως λιγότερο χωρίς να πιεστείς. Ουσιαστικά, τα φασόλια λειτουργούν σαν τον πιο οικονομικό, φυσικό "ρυθμιστή" της όρεξης.

Η καρδιά σου κερδίζει επίσης

Τα όσπρια συνδέονται και με καλύτερη καρδιαγγειακή υγεία. 

Αυτό οφείλεται κυρίως στις διαλυτές ίνες τους, οι οποίες δεσμεύουν χολικά οξέα που παράγονται από χοληστερίνη. 

Ο οργανισμός, για να αναπληρώσει αυτά τα οξέα, χρησιμοποιεί ξανά χοληστερίνη από το αίμα. 

Το αποτέλεσμα είναι η μείωση της LDL χοληστερίνης με πολύ ήπιο και φυσικό τρόπο.

Γιατί οι ειδικοί προτείνουν 3 φορές την εβδομάδα;

Τα δεδομένα δείχνουν ότι οι περισσότεροι άνθρωποι τρώνε πολύ λιγότερα όσπρια από το αναγκαίο. 

Ακόμη και μία - δύο επιπλέον μερίδες την εβδομάδα μπορούν να συμβάλουν σημαντικά στη:

σταθεροποίηση του ζαχάρου,ενίσχυση του μικροβιώματος,καλύτερη όρεξη και βάρος,προληπτική φροντίδα της καρδιάς.