Αν με ρωτουσε κανεις πριν λιγο καιρο για τις σχεσεις μου με τα ζωα, η απαντηση θα ηταν ενα χαμογελο.
Ποτε μου δεν ειχα στενες σχεσεις μαζι τους, ιδιως με τις γατες, που ουτε με πλησιαζαν, λες και το ενοιωθαν. Ασε που τα σκυλια στο παρκο , παντα γαυγιζαν στο περασμα μου.
Έχω διαβήτη.
Πριν από δύο χρόνια, η μαμά μου πέθανε και εγώ ¨υιοθέτησα¨ τη γάτα της.
Πριν μερικες μερες, ξύπνησα στις 3 το πρωί, ακουγοντας τη γατα, να νιαουριζει εντονα.
Ποτέ δεν την είχα ακούσει να νιαουρίζει πιο εντονα και επίμονα. Σηκώθηκα να δω τι συμβαίνει και ξαφνικά ζαλιστηκα κι ένιωσα αδυναμια.
Με μιας στο μυαλο μου ελαμψε: υπογλυκαιμικο επεισοδιο.
Άρπαξα τον μετρητή γλυκόζης για να ελέγξω το επίπεδο του σακχάρου μου.
Είχε πέσει στο 53 .
Το κανονικό ειναι 70-120.
Στο νοσοκομείο, μου είπαν ότι αν η γατουλα δεν με είχε ξυπνήσει εκείνη την ώρα
Ο πρώτος,είναι εκούσιος γίνεται μέ τήν προαίρεσή μας, τήν ελευθερία μας. Ενώ ο άλλος, συνδέεταιμέ τίς αρρώστιες και τόν θάνατο,είναι ακούσιος, δέν τόν θέλουμε, αλλά έρχεται στήν ζωή μας.
Ο ηδονικός γεννά τήν αμαρτία, ενώ ο οδυνηρός που υπομένουμε μέ καρτερία, θεραπεύει από τήν αμαρτία.
¨πονώ, άρα υπάρχω¨
λέει ο Ντοστογιέφσκι.
¨αγαπώ, άρα υπάρχω¨
λέει ο αγιος Σιλουανός.
¨σκέπτομαι, άρα υπάρχω¨ αντιπαραθέτει ο Ντε Κάρτ .
Η ύπαρξη τού ανθρωπου, δέν ταυτίζεται μέ τήν λογική, οπως θέλει να πιστεύει ο Επίκουρος, αλλά εκφράζεται από τήν υπέρβαση τού πόνου καί τήν βίωση τής αγάπης.
Η στάση πού είμαστε διατεθειμένοι να πάρουμε, απέναντι στά τρία αυτά βασικά αποφθέγματα, δείχνει τό επίπεδο τού πολιτισμού καί τού τρόπου ζωής πού μάς διακατέχει.
Σημερα το υγρομετρο μου εδειξε... 29% σχετικη υγρασια.
Εμείς οι άνθρωποι δεν μπορούμε να αισθανθούμε αμέσως αλλαγές στη σχετική υγρασία.
Εάν είναι πολύ χαμηλή κατω από 30% , βλεννογόνοι και δέρμα στεγνωνουν, ξεραινονται.
Αν παλι είναι πολύ υψηλή, γινεται αποπνικτική κι αρχίζουμε να ιδρώνουμε .
Η σωστη θερμοκρασία σώματος είναι στους 37 °C.
Καθώς οι θερμοκρασίες περιβάλλοντος είναι συνήθως χαμηλότερες, χάνουμε θερμότητα.
Αυτός είναι ο δεύτερος νόμος της θερμοδυναμικής, ο οποίος αναφέρει το αντίστροφο:
Η θερμότητα δεν μεταφέρεται ποτέ μόνη της από ένα ψυχρότερο σώμα σε ένα θερμότερο σώμα.
Αυτό σημαίνει ότι η μεταφορά θερμότητας του σώματός μας, βασίζεται στις αρχές της φυσικής - μέσω αγωγιμότητας όταν ερχόμαστε σε επαφή με ψυχρότερες επιφάνειες, μέσω μεταφοράς, όταν ο αέρας περνά πάνω από το δέρμα μας ή μέσω ανταλλαγής ακτινοβολίας
μεταξύ επιφανειών διαφορετικών θερμοκρασιών.
Εκτός από τα ρούχα μας, ρυθμίζουμε τη θερμοκρασία μας με έναν άλλο τρόπο, δηλαδή σε μεγάλο βαθμό μέσω της εξάτμισης της υγρασίας μέ του μεγαλύτερου οργάνου μας, του δέρματος.
Αυτή η διαδικασία εξάτμισης υποβοηθείται άμεσα από τις διαδικασίες μεταφοράς.
Όταν ο αέρας, ο οποίος δεν έχει φτάσει ακόμη στο σημείο κορεσμού του, ρέει πάνω από το δέρμα, μπορεί να απορροφήσει υδρατμούς, που απελευθερώνονται από το σώμα.
Έτσι όταν η θερμότητα του σώματός μας εξατμίζει το νερό στο σώμα μας, μέσω των πόρων και ο ιδρώτας απορροφάται από τον αέρα και μεταφέρεται μακριά, βιώνουμε αυτήν τη διαδικασία ως απώλεια θερμότητας αισθανόμαστε αλλαγή θερμοκρασίας αισθανόμαστε κρύο.
Όταν ένα κιλό νερό εξατμίζεται μέσω του δέρματός μας, το σώμα χανει 600 θερμίδες.
Ο ξηρός θερμός αέρας απορροφά τους υδρατμούς που εκπέμπουμε, προκαλώντας τους να εξατμιστούν πολύ γρήγορα από το δέρμα.
Παράδειγμα ησάουνα. Μπορούμε να αντέξουμε εύκολα σε θερμοκρασία 90 °C με πολύ χαμηλή σχετική υγρασία, επειδή το σώμα μπορεί να κρυώσει για ένα ορισμένο χρονικό διάστημα.
Ωστόσο, εάν η σχετική υγρασία στο δωμάτιο ήταν 100% στην ίδια θερμοκρασία με το ατμόλουτρο, δεν θα αντέχαμε ούτε ένα λεπτό και θα μπορούσε ακόμη και να είναι απειλητικό για τη ζωή μας.
Εάν η σχετική υγρασία πέσει κάτω από το 20%, η ανοσολογική άμυνα των βλεννογόνων αποτυγχάνει επειδή η αυτοκαθαριζόμενη λειτουργία τους και η απομάκρυνση βακτηριδιων και ιών επιβραδύνει και τελικά σταματά εντελώς.
Κατά το φτέρνισμα , σωματίδια παθογόνα εκσφενδονίζονται από τους πνεύμονες μέσω της αναπνευστικής οδού με δύναμη τυφώνα, μερικές φορές με την ταχύτητα του ήχου.
Αντίθετα, οι ιοί και τα βακτηριδια μπορούν να επιβιώσουν μόνο για λίγα λεπτά σε σχετική υγρασία περίπου 50%.
Εάν αυτή η τιμή μειωθεί σημαντικά, ο χρόνος επιβίωσής τους αυξάνεται έως και 2 ημέρες και τα παθογόνα που είναι εγκλεισμένα σε μια κρούστα αλατιού παραμένουν σε αναστολή.
Σε τιμές πολύ πάνω από 60%, τα μικρόβια μπορούν επίσης να παραμείνουν μολυσματικά για πολλές ώρες, αλλά παραμένουν στον αέρα μόνο για μικρό χρονικό διάστημα και βυθίζονται στο έδαφος.
Κατά μέσο όρο, οι άνθρωποι περνούν έως και 90% του χρόνου τους σε κλειστούς χώρους, δηλαδή σε ένα τεχνητά διατηρημένο κλίμα.
Ως εκ τουτου βασικο θεμα ειναι να μαθουν να ρυθμιζουν την σχετικη υγρασια με τη βοηθεια ενος υγρομετρου και τον συνδυασμο αφυγραντηρα-υγραντηρα
Εκπληκτη η Χρυσουλα, ομολογησε πως αγνοουσε μεχρι σημερα πως τα στραγαλια γινονται απο..ρεβυθια.
Δεν ειναι η πρωτη ουτε η τελευταια που αγνοει τετοια πραγματα, κι αυτο γιατι οι νεωτεροι περιφρονουν τροφες που δεν ειναι του συρμου.
Τα ρεβύθια ανηκουν στα ψυχανθή και, ως τέτοια, η καλλιέργεια τους είναι φιλική για το έδαφος, την οικονομία αζώτου και το περιβάλλον.
Τα ψυχανθή δεσμεύουν ατμοσφαιρικό άζωτο , όχι μόνο για τις δικές τους ανάγκες, αλλά και για τις επόμενες καλλιέργειες, με αποτέλεσμα να μειώνεται σημαντικά το κόστος λίπανσης, αλλά και το κόστος φυτοπροστασίας που οφείλεται στη μονοκαλλιέργεια σιτηρών στις ξηρικές εκτάσεις.
Οι μελέτες του αζώτου στη φύση δείχνουν ότι τα ψυχανθή προσθέτουν στο έδαφος πολύ περισσότερο άζωτο απ’ όσο προσθέτουμε με τα χημικά λιπάσματα και τις κοπριές μαζί.
Γι’ αυτό ο Θεόφραστος έγραψε, το 300 π.Χ., πως τα ψυχανθή αναζωογονούν το έδαφος.
Τα ψυχανθή βέβαια είναι μια πολυάριθμη οικογένεια ειδών με μεγάλη σημασία, πέραν του περιβάλλοντος, για την κτηνοτροφία, παράγοντας εξαιρετικής ποιότητας ντόπιες ζωοτροφές, αλλά και για τη διατροφή του ανθρώπου με τα καταπληκτικά όσπρια, οπως είναι και το πολύτιμο ρεβύθι, μαζί με το φασόλι, το μπιζέλι, το κουκί,και τη φακή.
Τωρα γιατι προτιμουμε την καλλιέργεια του ρεβυθιού; Ίσως γιατί, περισσότερο από όλα τα ψυχανθή, η καλλιέργεια ρεβυθιού είναι από τις πλέον , ανθεκτικες, προσαρμοσμένη στις εδαφοκλιματικές συνθήκες του τόπου μας και ιδιαίτερα στις ξηροθερμικές συνθήκες που αναμένεται να ενταθούν με τις διαφαινόμενες κλιματικές αλλαγές.
Μια καλλιέργεια χειμερινή , που αξιοποιώντας τις βροχές των φθινοπωρινών και χειμερινών μηνών, αναπτύσσεται στα ξηρικά μας χωράφια, που συνιστούν και το 70% των αγρών μας, και μάλιστα εναλλασσόμενα με τα σιτηρά αμειψισπορά Η συνεχής και σταθερή βελτίωση των αποδόσεών της, η δημιουργία νέων ποικιλιών με μεγαλύτερη αντοχή σε ασθένειες και στην ξηρασία, βοηθούν ακόμα περισσότερο στη διάδοσή του.
Πολλά έθνη ,ανατολικά της Μεσογείου, έκαναν το ρεβύθι κύριο πιάτο.
Η αξία του έφτασε ως την Ινδία, όπου τα ρεβύθια είναι κύρια πηγή πρωτεϊνών.
Έγινε το ¨κρέας των φτωχών¨ της γης. Ειδικά γι’ αυτούς, εξαιτίας της απαγόρευσης κατανάλωσης βόειου και χοιρινού κρέατος, το ρεβύθι έγινε πλέον εθνικό διατροφικό τους συστατικό.
Η αντικατάστασή του μερικώς με πρωτεΐνες άλλων πηγών , στα οικονομικά αναπτυγμένα έθνη, ήταν απαραίτητα διατροφικά καλύτερη. Ερευνα του είδους στην Ινδία οδήγησε στην πλήρη ανάγνωση του γονιδιώματός του, η δε μεθοδική βελτίωσή ύστερα από συμβατικές διασταυρώσεις μεταξύ ποικιλιών και ειδών και η δημιουργία νέων ποικιλιών εμπλουτισμένων με ξανθοφίλες κίτρινο ρεβύθι, με καροτενοειδή πορτοκαλί ρεβύθι ή και άλλες χρωστικές όπως οι ανθοκυανίνες , που ήδη καλλιεργούνται στη χώρα μας, ανεβάζουν ακόμα πιο ψηλά τη διατροφική τους αξία.
Δείτε πόσους τρόπους κατανάλωσης έχουμε για το ρεβύθι, μια ταπεινότητα που αντανακλάται στις λαϊκές ρήσεις και τα παραμύθια, όπως εκείνο του κοντορεβυθούλη, ή τις γλυκύτατες φωνές της Ζήλου με τον Κραουνάκη στο παραμύθι με τα «δύο κουκιά και δυο ρεβύθια».
Ποιος δεν δοκίμασε μια λευκή ή κόκκινη σούπα ρεβυθιών, ένα χυλό τους, μία κρύα σαλάτα με πράσινο κρεμμύδι και μαϊντανό ή τη ρεβυθοσαλάτα χούμους με ταχίνι και ελαιόλαδο ή ακόμη και τον ρεβυθοκαφέ σε καιρούς δύσκολους για την προμήθεια του κανονικού.
Τα ξεχασμένα για πολλούς από εμάς όσπρια, σημαίνουν εξαιρετικής ποιότητας φυτικές πρωτεΐνες, με ευεργετικά οφέλη για τη διατροφή και την υγεία
Μια χούφτα στραγάλια, μετατρέπονται σε ένα τραγανό, αλμυρό σνακ που του ταιριάζουν διάφορα μπαχαρικά και καρυκεύματα. Παραλείψτε όμως το αλάτι, αν δεν θέλετε να προσθέσετε νάτριο στη διατροφή σας και παραμείνετε σε μια απόλυτα υγιεινή επιλογή που θα ικανοποιήσει τη γεύση χωρίς να σαμποτάρει τη δίαιτά σας.
Τα στραγαλια είναι πλούσια πηγή τόσο διαλυτών όσο και διαιτητικών ινών, πολύ σημαντικών για τη διατήρηση ενός υγιούς πεπτικού συστήματος.
Οι διαλυτές ίνες μπορούν να βοηθήσουν στη μείωση της απορρόφησης της χοληστερόλης στην κυκλοφορία του αίματος και συμβάλλουν στη διατήρηση των επιπέδων σακχάρου στο αίμα, γεγονός που μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο εμφάνισης καρδιακών παθήσεων και διαβήτη.
Οι διαιτητικές ίνες και ο χαμηλός γλυκαιμικός δείκτης τους (GI) μπορούν επίσης να βοηθήσουν στην απώλεια βάρους, κάνοντάς σας να αισθάνεστε πιο γεμάτοι για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.
Αθανάσιος Τσαυτάρης , καθηγητής Γενετικής στο Α.Π.Θ.
