Posted on 12 Φεβρουαρίου, 2018 by kosmaser
Ο Βίκτωρ Ουγκώ, γραφει , όταν έλθει ο καιρός για να γίνουμε φως,δεν μπορούμε πλέον να κάνουμε αυτά τα πράγματα ,που έπρεπε να είχαν γίνει τοτε που ήμασταν,φωτιά.
Ο χρόνος είναι απατηλός ,ποσο μαλλον αυτος που μας χαριζεται απ την επιστημη.Όταν λένε ότι πρέπει να θυμόμαστε το θάνατο, δεν είναι για να μας δώσουν φόβο για τή ζωή,αλλά για να μας κάνουν να ζήσουμε με όλη την ένταση ,που θα είχαμε,αν συνειδητοποιούσαμε ότι,κάθε στιγμή, είναι η στιγμή πού κατέχουμε,και ότι η κάθε στιγμή της ζωής, πρέπει να είναι τέλεια. Μας υποδεικνύεται , όχι το βάθος αλλά η κορυφή του κύματος, όχι μια ήττα αλλά ένας θρίαμβος.
Έτσι, η μνήμη θανάτου,φαίνεται ότι είναι η μόνη δύναμη που κάνει τελικά τη ζωή έντονη. Λακωνικη,κι ανατριχιαστικη, η εκκωφαντικη κραυγή του Ντοστογιέφσκυ, στους Αδελφούς Καραμαζώφ, όπου Λέει πως :
Η κόλαση μπορεί να συνοψιστεί σε δύο λέξεις.
Πολύ Αργά.
Τελικα η μνήμη του θανάτου , μας επιτρέπει να ζήσουμε αυτό που δεν θα έπρεπε ποτέ να αντιμετωπίσουμε, υπό το βάρος αυτής της φοβερής συνειδητοποίησης του πολύ αργά.
Όλοι μας θα πρέπει να ζούμε το τώρα,
με εσχατολογική προοπτική,
Να Ζούμε Το Τώρα Πριν Είναι Αργά .
Ο χρόνος της ζωής μας είναι πολύτιμος .
Η Στιγμή Του Θανάτου Μας, Άγνωστη .
Ο τρόπος όμως της σωτηρίας γνωστός.
Η Ορθόδοξη Πατερική Θεολογία
μας δείχνει τον δρόμο προς την Ζωή.
Η Ορθόδοξη Εκκλησία μας καλεί να ζήσουμε.
Το πόσο θα ζήσουμε 5..10..15 χρονια παραπάνω, ισως δεν έχει αξία
Το πώς θα ζήσουμε είναι το ζητούμενο.
Χαιρετε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου