Συνηθως αποφευγουμε τις πικρές ουσίες .
Κι ομως οι πικρές ουσίες συνδέονται με ένα ευρύ φάσμα ευεργετικών δράσεων για την υγεία γνωστο εδώ και 5.000 χρόνια
Η παροιμία ότι είναι πικρό στο στόμα κάνει καλό στο στομάχι δείχνει ότι ήταν γνωστός ο βασικός ρόλος των πικρών ουσιών στην πέψη.
Και για του λόγου το αληθές αν ρωτήσετε μια γιαγιά για το μυστικό της υγείας της, το πρώτο πράγμα που θα ακούσετε είναι ότι πίνει πρωί-πρωί ζεστό ραδικόζουμο, τον πικρό ζωμό από τα βρασμένα άγρια ραδίκια, με στυμμένο λεμόνι, κάνοντας έτσι δώρο στον εαυτό της μια αποτοξίνωση και τόνωση του αναπνευστικού της συστήματος
Τα πικρά συστατικά προπονούν τους βλεννογόνους του πεπτικού συστήματοςκαι μ αυτό τον τρόπο αποβάλλονται πιο εύκολα από τον οργανισμό νοσογόνοι παράγοντες, ιοί, βακτηρίδια, παράσιτα και μύκητες.
Ακόμη και τα άγρια ζώα κάνουν χρήση αυτής της ιδιότητας. Σε περίπτωση ασθένειας τους τρώνε πικρά χόρτα για να καθαρίσουν τον οργανισμό τους εσωτερικά.
Πρόσφατες μελέτες επιβεβαιώνουν ότι τα πικρά μπορούν να ενισχύσουν την πεπτική υγεία, να βοηθήσουν στην πρόληψη του συνδρόμου διαρρεοντος του εντέρου, να βελτιστοποιήσουν την απορρόφηση θρεπτικών ουσιών, να βελτιώσουν το μικροβίωμα και πολλά άλλα.
Η γενικευμένη τάση για ο,τι γλυκο και για fast-food, εξαφάνισε τα πικρα από την σύγχρονη κουζίνα, με αποτέλεσμα την επιδημική αύξηση της παχυσαρκίας, των στομαχικών και πεπτικών προβλημάτων και των σχετικών με τη λειτουργία του μεταβολισμού ασθενειών.
Τα πικρά συντελούν χάρη στην έντονη γεύση τους, στην επίσπευση της έκκρισης των πεπτικών υγρών, με αποτέλεσμα να δημιουργείται πιο γρήγορα το αίσθημα του κορεσμού.
Αυτό έχει σαν άμεσο αποτέλεσμα να καταναλώνουμε μικρότερες μερίδες φαγητού.
Επιπλέον, συντελούν στη καύση του λίπους και όχι στην αποθήκευσή του .
Θεωρούνται επίσης ότι λειτουργούν ως φυσικά διουρητικά για την τη μείωση της κατακράτησης νερού.
Οι πικρές ουσίες προωθούν τη διαδικασία πέψης. Οι κινήσεις του στομάχου και του εντέρου εντείνονται και η προώθηση της τροφής από το στομάχι στο έντερο επιταχύνεται.
Διεγείρουν την έκκριση χολής και παγκρέατικων υγρων ,βελτιώνουν την πέψη των λευκωμάτων, και λιπών και δρουν ελαφρώς καθαρτικά.
Χάρη στην ιδιότητα των πικρών να προωθούν την πέψη, εμποδίζονται και οι διαδικασίες ζύμωσης και σήψης που αναπτύσσονται στο έντερο.
Οι πικρές ουσίες διεγειρουν το πάγκρεας, που στη συνέχεια εκκρίνει υψηλότερα επίπεδα ινσουλίνης και γλυκαγόνης. Δύο ορμόνες που δουλεύουν από κοινού για να διασφαλίσουν τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα χαμηλα .
Εξ αλλου οι πικρές ουσίες μπορούν να επηρεάσουν νου και ψυχή, ειδικά σε περιπτώσεις κατάθλιψης. Είναι ιδανικές, γι αυτους οι οποίοι έχουν χάσει την καλή τους διάθεση, έχουν γίνει ληθαργικοί και δεν βρίσκουν πλέον διαθεση…
Εαν καποιος συστηματικα καταναλωνει ας πουμε πικρες ελιες , μπορεί να δυναμώσει το ήπαρ να βελτιωσει τον μεταβολισμό του και με τον τρόπο αυτόν, να μειωθούν και οι τιμές της χοληστερίνης.
Η επιταχυμένη μετατροπή της τροφής σε ενέργεια, μέσω των πικρών τροφών, επηρεάζει θετικά και τα νεφρά.
Τα πικρά σαλατικά είναι γεμάτα καροτένιο Β , όπως και το μπρόκολο και οι σπόροι της μαύρης μουστάρδας.
Και για να ερθουμε στο σημερα και την πανδημια τα άτομα με μειωμένη ή μηδενική αίσθηση της πικρής γεύσης, είχαν δέκα φορές 1000% περισσότερη πιθανότητα να έχουν θετικο PCR για τον κοροναϊό , όπως επίσης και μεγαλύτερη πιθανότητα νοσηλείας εφόσον νοσήσουν.
Οι υποδοχείς της πικρής γεύσης στη γλώσσα έχουν συσχετιστεί με τη φυσική ανοσία απέναντι σε παθογόνα στη μύτη και στους ρινικούς κόλπους, ενώ γενετικές παραλλαγές στα γονίδια που κωδικοποιούν τους υποδοχείς της πικρής γεύσης έχουν συσχετιστεί με διαφορετική ευπάθεια, συμπτωματολογία και έκβαση σε λοιμώξεις ανώτερου αναπνευστικού.
Οι Ιατροί της Θεραπευτικής Κλινικής της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών Θεοδώρα Ψαλτοπούλου, Γιάννης Ντάνασης, Πάνος Μαλανδράκης και Θάνος Δημόπουλος συνοψίζουν τα αποτελέσματα πρόσφατης μελέτης των H.P.Barham και συνεργατών στο έγκριτο περιοδικό JAMA Network Open (doi:10.1001/jamanetworkopen.2021.11410).
Αξιολόγησαν τη συσχέτιση μεταξύ των διαφορετικών φαινοτύπων του υποδοχέα πικρής γεύσης και της έκβασης των ασθενών με COVID-19.
Οι συμμετέχοντες υπεβλήθησαν σε δοκιμασία γεύσης για να προσδιοριστεί ο φαινότυπος του καθενός ως προς τον υποδοχέα της πικρής γεύσης.
Με αυτό τον τρόπο διαχωρίστηκαν σε άτομα με ιδιαίτερα ενισχυμένη αίσθηση της πικρής γεύσης super-tasters, άτομα με κανονική αίσθηση της πικρής γεύσης tasters και άτομα με μειωμένη ή μηδενική αίσθηση της πικρής γεύσης non-tasters.
Κατά την ένταξή τους στη μελέτη όλοι οι συμμετέχοντες υπεβλήθησαν σε δοκιμασία PCR για τον SARS-CoV-2 και ήταν αρνητικοί.
Οι συμμετέχοντες παρακολουθήθηκαν έως την επιβεβαίωση της λοίμωξης από SARS-CoV-2 με PCR.
Συνολικά συμπεριελήφθησαν 1935 άτομα με μέση ηλικία τα 45.5 έτη, εκ των οποίων οι 1101 ήταν γυναίκες 56.9%.
Με βάση τη φαινοτυπική δοκιμασία γεύσης οι 508 26.3% ήταν super-tasters, οι 917 47.4% ήταν tasters και οι 510 26.4%)ήταν non-tasters.
Συνολικά καταγράφηκαν 266 κρούσματα COVID-19 εργαστηριακά επιβεβαιωμένα με PCR. Από αυτά, τα 55 21% χρειάστηκαν νοσηλεία.
Η διάρκεια των συμπτωμάτων μεταξύ των ασθενών με θετική δοκιμασία PCR για τον SARS-CoV-2 ήταν από 0 έως 48 ημέρες.
Οι non-tasters είχαν σημαντικά μεγαλύτερη πιθανότητα κατά 10 φορές να έχουν θετική δοκιμασία PCR για τον SARS-CoV-2 συγκριτικά με τους tasters και τους super-tasters, όπως επίσης και μεγαλύτερη πιθανότητα νοσηλείας εφόσον νοσήσουν κατά περίπου 4 φορές και να έχουν συμπτώματα για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα μέση διάρκεια συμπτωμάτων 23.7 ημέρες συγκριτικά με 13.5 ημέρες μεταξύ των taster/super-taster.
Οι 47 από τους 55 ασθενείς 85.5% με COVID-19 που χρειάστηκαν ενδονοσοκομειακή νοσηλεία ήταν non-tasters.
Αντίστροφα, μόνο οι 15 από τους 266 ασθενείς 5.6% με θετική δοκιμασία PCR για τον SARS-CoV-2 ήταν super-tasters.
Συμπερασματικά,
η συγκεκριμένη μελέτη υποστηρίζει ότι ο φαινότυπος των ατόμων ως προς τους υποδοχείς της πικρής γεύσης σχετίζεται με τη φυσική ανοσία έναντι στη λοίμωξη από τον ιό SARS-CoV-2, καθώς και με την κλινική έκβαση των ασθενών με COVID-19.
Τα άτομα με μειωμένη ή μηδενική αίσθηση της πικρής γεύσης non-tasters ήταν πιο πιθανό να μολυνθούν από τον SARS-CoV-2 συγκριτικά με τους υπόλοιπους, οι οποίοι φαίνεται να έχουν μια ενισχυμένη εγγενής ανοσιακή προστασία έναντι παθογόνων συμπεριλαμβανομένου και του SARS-CoV-2.
Κατοπιν ολων των παραπανω ξεκινειστε να τρωτε πικρα. Ειναι ευεργετικα.
Χαιρετε
