Ο Fransisco Ferrer, ειναι ιδρυτής των ελευθεριακών σχολείων
Οι απανταχου κυβερνήτες έλεγχαν πάντα την εκπαίδευση του λαού
Γνωρίζοντας ότι η εξουσία τους βασίζεται ολοκληρωτικά στο σχολείο επιμένουν να διατηρούν το μονοπώλιό τους σε αυτό.
Η κυβέρνηση χρησιμοποιεί τα σχολεία για να παράγει πιστούς σ’ αυτήν πολίτες.
Η ελευθερία στην παιδεία σημαίνει ελευθερία από την εξουσία των δασκάλων, και το κράτος.
Ο δάσκαλος είναι όργανο της αστικής τάξης, εκπαιδεύοντας ανθρώπους να υπακούουν, να πιστεύουν και να σκέφτονται ανάλογα με τα κοινωνικά δόγματα που εκαστοτε κυβερνούν. Σαν το στρατό και την αστυνομία, ο δάσκαλος επιβάλλει, και χρησιμοποιεί βία.
Ο πραγματικός παιδαγωγός είναι ο άνθρωπος εκείνος που δεν επιβάλλει τις ιδέες και τα δημιουργήματα του μυαλού του στο παιδί, αλλά που προωθεί τις ενέργειες του παιδιού.
Η παιδεία πρέπει να είναι μια αυθόρμητη και δημιουργική πράξη.
Ολα αυτα ειπωθηκαν ένα αιώνα πριν και παραμένουν επίκαιρα
https://www.facebook.com/HypedTeacher?
Τι εννοούμε όταν λέμε
ελευθεριακή εκπαίδευση
ή όταν αναφέρουμε μια εκπαίδευση η οποία είναι κατά αποκλειστικότητα child-led δηλαδή ένα σύστημα στο οποίο αποφάσεις παίρνουν τα ίδια τα παιδιά;
Είναι εφικτό κάτι τέτοιο στους διάφορους χωρους που θα βρεθεί;
Μπορουμε να μιλαμε για όρια ή όλοι οι εμπλεκόμενοι καταλήγουν υπηρέτες των παιδιών σε μια ανεξέλεγκτη κατάσταση;
Ας ξεκινήσουμε με κάτι βασικό
Όταν μιλάμε για ελευθερια δεν εννοούμε ασυδοσια
https://www.facebook.com/HypedTeacher?
Ελευθερία εντος πλαισιου σημαίνει:
1) μου ειναι γνωστές οι συμφωνίες – κανόνες – του πλαισίου , και
2) τις έχω κατανοήσει σε βάθος, οπως και
3) τις εφαρμόζω αβίαστα στην καθημερινότητα μου όσο κινούμαι στο συγκεκριμένο πλαίσιο
4) είμαι ελεύθερ@ να κινηθώ, να δράσω, να παίξω μέσα σε αυτό
Τι γίνεται όταν το πλαίσιο αυτό είναι το Σχολείο;
Τι σημαίνουν τα παραπάνω για ένα σχολείο που θέλει να το κινούν τα ίδια τα παιδιά, να νιώθουν ελεύθερα μέσα σε αυτό και τελικώς να καταλήξει να είναι το δεύτερο σπίτι τους;
Σημαίνει πρώτα από όλα παρατηρηση.
Παρατηρώ τα παιδιά αλλά και μαζι με τα παιδιά. Κάτι δεν πάει καλά στην καθημερινότητα; Υπάρχει κάποια αναγκη των παιδιών που προσπαθούν να επικοινωνήσουν, είτε με τα λόγια, είτε με πράξεις, είτε με τη στάση τους;
Το φέρνω στον κύκλο της ομάδας
Το επικοινωνούμε δηλαδή, το συζητάμε και, αφού πάρουμε όλες τις απόψεις, βρίσκουμε μια λύση που να ταιριάζει σε όλους και είναι προσανατολισμένη προς την ασφαλεια και το κοινο WELL-BEING της ομάδας.
Σημαίνει λοιπόν ΑΣΦΑΛΕΙΑ. Ο δάσκαλος MAZI με τα παιδιά θέτουν τα ΌΡΙΑ του πλαισίου.
Όπως κάθε πλαίσιο, έτσι και η ίδια η τάξη έχει συμφωνίες.
Οι συμφωνίες που αφορούν την τάξη πρέπει να είναι ακριβείς, προς τους άμεσα ενδιαφερόμενους – δηλαδή τα παιδιά – ως προς το πλαίσιο και να προέρχονται ΠΑΝΤΑ από τα ίδια.
Γι αυτό και όταν προκύψουν υπογράφεται ένα συμβόλαιο από όλα τα παιδιά και κάθε φορά που προκύπτει μια καινούργια συμφωνία, αυτή προστίθεται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο στο συμβόλαιο
ΠΑΝΤΟΤΕ με τη σύμφωνη γνώμη όλων.
Αν για παράδειγμα, τρέχω στο διάδρομο με όλη μου την ταχύτητα και τσουγκρίσω με κάποιον φίλο μου, μπορεί να προκύψει ότι:
Αφού έτρεξα γρήγορα, έπεσα πάνω σε φίλο μου πονέσαμε και οι δύο. Πως μπορώ να το αποτρέψω την επόμενη φορά;
Να περπατώ στο διάδρομο.
Τη συμφωνία αυτή την έχουμε γραμμένη στο συμβόλαιο της τάξης κι αν κάποιος ξεχαστεί,
το συμβόλαιο όπως και οι φίλοι, θα είναι πάντα εκεί για να υπενθυμίζουν και να βοηθούν.
Σαφώς σε ένα μεγαλύτερο πλαίσιο όπως είναι το ΣΧΟΛΕΙΟ (και όχι κάθε τάξη του ξεχωριστά), οι συμφωνίες/κανόνες έχουν προκύψει από την αρχή της ύπαρξής του και συνεχώς εξελίσσονται όπως και το ίδιο το πλαίσιο.
ΠΑΝΤΑ με αρχές την ΑΣΦΑΛΕΙΑ, το WELL-BEING και τις ΑΝΑΓΚΕΣ των υποκειμένων που απαρτίζουν το πλαίσιο.
Γιατι τελικά σε ένα πλαίσιο που δεν το νιώθω ασφαλές, οικείο και ότι νοιάζεται και ακούει τις ανάγκες της ομάδας και συνεπώς και τις δικές μου, δεν μπορώ να είμαι χαρούμενος.
Σημαίνει μοιράζομαι τη ΧΑΡΑ.
Ένα ευτυχισμένο πλαίσιο είναι ένα πλαίσιο στο οποίο ΟΛΑ τα ΜΕΛΗ είναι ασφαλή, χαρούμενα και αγαπημένα. Από τον διευθυντή, τους υπαλλήλους, το διδακτικό προσωπικό, έως το πιο μικρό παιδί και τους γονείς του.
Ο δάσκαλος δεν ασκεί καταναγκασμό στο παιδί ΟΜΩΣ ούτε το παιδί έχει το δικαίωμα να ασκεί καταναγκασμό στο δάσκαλο
Σ ένα ελευθεριακό περιβάλλον ο ρόλος του εκπαιδευτικού είναι να έρχεται στο ύψος των μαθητών και οι μαθητές να τον αντιμετωπίζουν σαν συμπαραστάτη στη διαδικασία.
Μ αυτόν τον τρόπο γίνονται ΙΣΑΞΙΟΙ κι αυτό ΠΑΝΤΑ με αλληλοσεβασμό!
Όλοι προσπαθούν να λειτουργούν με τον ίδιο κώδικα που βασίζεται σε συγκεκριμένα χαρακτηριστικά.
Τέτοια είναι :
η συμβίωση χωρίς βία,
η κοινωνικοποίηση μέσω συλλογικών αντιαυταρχικών και αντιιεραρχικών διαδικασιών, η ελευθερία, η εξάλειψη ανταγωνιστικών σχέσεων και σχέσεων εξουσίας.
Σημαίνει χτίζω πολίτες του αύριο.
Πολίτες με αξιακό κώδικα.
Πολίτες με ενσυναίσθηση που αφουγκράζονται το πρόβλημα όταν αυτό προκύψει.
Πολίτες της ομάδας και της κοινότητας.
Πολίτες με όπλα την αμοιβαία βοήθεια και αλληλεγγύη, την αποδοχή της διαφορετικότητας και της ξεχωριστής δημιουργικότητας του κάθε ατόμου.
Σημαίνει ενδυναμώνω τα παιδιά με την ανάληψη της ευθύνης της διαχείρισης του πλαισίου, της αυτοδιαχείρισης της μάθησης και της προσωπικής επιλογής.
Η αυτορρύθμιση του προγράμματος, δηλαδή το να διαλέγω, από πόσες διαφορετικές επιλογές, με τι θα ήθελα να ασχοληθώ αυτήν τη μέρα, αυτήν τη βδομάδα, αυτόν το μήνα, βοηθά την μάθηση να έρθει ως κάτι φυσικό.
Γιατί όταν υπάρχει πραγματικό ενδιαφέρον, φυσικό επακόλουθο αποτελεί η έρευνα και η γνώση. Κι ο δάσκαλος βρίσκεται εκεί για να κάνει αισθητή την αναγκαιότητα εμπλουτισμού της περιέργειας των παιδιών, σχετικά με τον κόσμο και τους ανθρώπους, των τρόπων επικοινωνίας των σκέψεων και των ενδιαφερόντων τους.
Και κάπου εδώ, όπως σας υποσχέθηκα,
θα επαναλάβω:
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ δε σημαίνει σε καμία περίπτωση ΑΣΥΔΟΣΙΑ
H Ελευθερία πάει χέρι - χέρι με τον αμοιβαίο Σεβασμό.
Για να είμαστε πιστοί στη δική μας ελευθερία σημαίνει ουσιαστικά, να τιμάμε και να σεβόμαστε την ελευθερία ΟΛΩΝ των άλλων.
https://www.facebook.com/HypedTeacher?
