Πέμπτη 20 Μαΐου 2021

Η ΒΟΥΛΗΣΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ..ΠΟΥ ΕΜΕΙΣ ΤΟ ΛΕΜΕ ΘΑΥΜΑ

 

Posted on  

 

 

 

 

 

 

 

 


 

Λεει ο Κωνσταντίνος, θελεις σοβαρά να με πείσεις οτι ο νόμος της βαρύτητας  δεν υπάρχει, κι όλα είναι , ¨βούληση¨ του Θεού;  

Εξαίρετος επιστήμονας ο Κωνσταντίνος, με περγαμηνές του εξωτερικού, αλλ ατυχως ¨κατηχητόπουλο¨ στα 62 του.

Δεν θέλω να σε πείσω Κων/νε, απλά σου αναφέρω οτι : 

δεν υπαρχουν θαύματα,όπως τα εννοεί ο κόσμος. 

Είναι η βούληση του Θεού, που θέλει ελεύθερα να ενεργεί μ αυτόν ή τον άλλον τρόπο. 

Στην ανάσταση του Λαζάρου, δεν μπορούμε να μιλάμε για aνασταση, αφού ηταν 4 μέρες νεκρός . Είχε προχωρήσει η αποσύνθεση.

Εδώ έχουμε α ν α σ ύ σ τ α σ η του κυτταρικού μηχανισμού του Λαζάρου.Μια Πραξη Δημιουργιας.

Και κάτι τέτοιο δεν μπορεί να περάσει τη βάσανο της επιστημονικής εξήγησης παρά μόνο οτι έτσι το ήθελε ο Θεός κι αποτύπωσε στο γεγονός,Την  Αλλη Ανασύσταση  εκείνη της Δευτέρας Παρουσίας του Χριστού..

Ομως μπορούμε να δούμε γεγονότα πολύ πιο κοντινά μας. Ξέρεις σε καθημερινή βάση έχουμε καταστάσεις που ελέγχονται ως απίστευτες, πλην όμως, είναι καταγεγραμμένες επίσημα.

Ας πούμε σαν κι αυτή της Ουρανίας, Μιας Θαυμάσιας Νέας Γυναίκας Που Δεν Μπορούσε Να Κάνει Παιδί. Πήγε σε πολλούς γιατρούς στην Ελλάδα, στο Λονδίνο,σε ένα μεγάλο κέντρο στην Ουψάλα, όμως όλοι της είπαν ένα μεγάλο όχι ότι δεν μπορεί να γεννήσει.

 



 




Οι προσευχές  τα τάματα ,το κλάμα αμέτρητα 

Και να που Στα σαράντα δύο της έμεινε έγκυος χωρίς υποβοήθηση,το τονιζω αυτό γιατι η υποβοηθηση ειναι καθαρα θελημα δικό μας.

Σα να λέμε δεν ξερεις Εσύ γιατι μας αρνεισαι την τεκνοποιεία,εγω ομως θελω παιδια.

Η χαρά μεγάλη. Ώσπου ήρθε η ώρα να γεννήσει.Κι ο τοκετός ήρεμος χωρίς προβλήματα.Το μωρό τόσο όμορφο, που ομορφότερο δεν είχε ξαναγίνει.

 


Την επομένη ημέρα όμως ήρθε η δυσάρεστη είδηση.Ο γιατρός ανακοίνωσε πως το παιδί γεννήθηκε με ένα νεφρό και αυτό όχι λειτουργικό.

Έπρεπε να αρχίσει αιμοκάθαρση Πήγε στο εξωτερικό, πήγε παντού, δεν μπορούσε να γίνει τίποτε.

Οι προσευχές νύχτα-μέρα δεν σταματούσαν. Όταν το παιδί έφτασε δύο ετών,φορτωμένο με το ασήκωτο Σταυρό της αιμοκάθαρσης.

Με την ¨πεταλούδα¨ στο μικροσκοπικό του λαιμό, να σου σπαράζει τη καρδιά.Τότε ηταν που η αδελφή της μάνας , είδε ένα όνειρο. 

Το παιδί να προσκυνά τον Πανάγιο Τάφο.

Χωρίς δεύτερη σκέψη, μάνα και παιδί ταξίδεψαν στα Ιεροσόλυμα.Όταν μπήκαν μέσα στην Εκκλησία, το μωρό έκλαιγε συνέχεια.








Το Ξάπλωσαν Πάνω Στον Πανάγιο Τάφο.

Όμως το παιδί σφάδαζε στο κλάμα.Αρχισε να μελανιάζει κάποια στιγμή η μάνα του το πήρε στην αγκαλιά της. Το παιδί δεν μπορούσε να αναπνεύσει και το πήγαν εσπευσμένα στο νοσοκομείο. Οι γιατροί το σταθεροποίησαν  και Την ίδια μέρα γύρισε πίσω.

Την επομένη, έπρεπε να πάει για αιμοκάθαρση. Εκεί, στα Ιεροσόλυμα, όσο περιμενε στο νοσοκομείο, ένας καλόγερος ασκητής όλο της μιλούσε για θαύματα,ώσπου ξαφνικά τον άκουσε να λέει: Αλλο και τούτο.Τι χειρουργείο ήταν αυτό. Το παιδί σφάδαζε στο κλάμα από τους πόνους

Ποιο παιδί, γέροντα, ρώτησε η Ουρανία.Το δικό σας Απάντησε εκεινος.

Άγγελοι Το Χειρούργησαν Και Του Έβαλαν Δύο Γερά Νεφρά.

Α, ο γέροντας τρελάθηκε, σκέφθηκε εκείνη. Όταν σηκώθηκε να φύγει, τη χτύπησε στην πλάτη και της είπε:

Άντε, θα  κ ά ν ε ι ς   και κόρη.

Δεν πέρασαν παρά μερικές μέρες, κι οι γιατροί στην  Αθήνα, αποφάσισαν να κάνουν έναν απλό υπέρηχο. Εκπληκτοι είδαν το παιδί να έχει δυό κατάγερα,καινούργια νεφρά.

Το αστείο ήταν οτι δεν το σχολίασαν καν.

Είχαν βλέπεις άλλα σημαντικότερα να σκεφθούν.

Η Ουρανία όμως, θυμήθηκε τον γέρο-Καλογερο Σε μια βδομάδα ήταν στα Ιεροσολυμα.Τον βρήκε εύκολα, λές και την περίμενε.

Γέροντα, το παιδί μου είναι καλά.

Το παιδί μου έχει δύο γερά νεφρά.

Γονάτισε και φίλαγε τα χέρια του  Γέροντα Είσαι άγιος ,του ψιθύρισε.

Παιδί μου, μην το ξαναπείς αυτό. Άγιος είναι μόνο ο Θεός.

Δεν πέρασε πολύς καιρός κι ήρθε η άλλη ευχάριστη είδηση: Εγκυος.

Δεν μπορούσε πλέον να κρύψει την μεγάλη της χαρά Που όμως της θέρμαινε ακόμα πιό πολύ την πίστη.

Δεν είχε την παραμικρή αμφιβολία, οταν μετα απο καιρό ο γυναικολόγος χαμογελώντας της είπε οτι ήταν 

 κ ο ρ ι τ σ ά κ ι. 

Δάκρυσε, και τίποτα άλλο.

Η ιστορία της Ουρανίας.

Αλλη μια ιστορία απ τις πολλές, που τις λέμε θαύματα, που όμως δ ε ν  ε ί ν α ι   τέτοια, αλλά η βούληση του Θεού, που θέλει και ενεργεί  διαφορετικά ορισμένες φορές, όταν δεί οτι μπορεί να  σ ω θ ε ί   ένας άνθρωπος, άσχετα αν είναι μέσα   στην Εκκλησία, πιστεύει, είναι ηθικός, είναι καλός.

Δεν διαφωνώ, συμπλήρωσε ο Κωνσταντίνος, όμως ο Νόμος της βαρύτητας υπάρχει,όπως εκείνος της εντροπίας,  του μαγνητισμού. 

Ειπαμε και πιο πανω...

Εξαίρετος επιστήμονας ο Κωνσταντίνος, με περγαμηνές του εξωτερικού, αλλά ¨κατηχητόπουλο¨ στα 62 του.

 

      




 

 

 

 

 

Τετάρτη 19 Μαΐου 2021

ΥΦΕΡΠΩΝ ΦΟΒΟΣ ΘΑΝΑΤΟΥ

 


Αποτέλεσμα εικόνας για ελέγχου του DNA

 

 

 

 




φοβος θανατου κοσμασερ | iassis




Είμαι σίγουρος για τη πίστη μου. 
Ξέρω όλες τις Εκκλησίες και τα προσκυνήματα . Και να που τωρα ενας ιος, συνταραξε τη ζωη μου. Δεν ξερω τί να κανω.

Στην Εκκλησια που πηγαινω, αρρωστησε και πεθανε ενας ιερεας 60 ετων.Αρρωστησαν 3 γυναικες κι ο πρωτοψαλτης. Οχι δεν φορουσαν μασκα και κοροιδευαν αυτους που φορουσαν. Δεν πιστευαν οτι υπαρχει κατι το τοσο επικινδυνο. Μια απλη ιωση,ελεγαν μειδιωντας. Και να που αγωνιζονται να αναπνευσουν.Γιατι;





Η Μανία: Από τους Ιπποκράτη και Αριστοτέλη έως την φροϋδική μεταψυχολογία - Πύλη Ψυχολογίας - Psychology.gr



Ο φ ό β ο ς  είναι πλεον μόνιμη παρέα μου  Θαρθει κάποια στιγμή που αθελα μου θα αντιμάχομαι Εκείνον : 
Γιατί Θεέ μου όλο το κακο; Σε τί εφταιξα; 
Αυτο ομως που φοβαμαι περισσοτερο ειναι η κάθαρση.Τότε που θα νικηθει ο ιος ,και μαζι με ολους κι εγω  πανευτυχής, γιατί με άκουσε ο Θεός και μας πήρε τη θλιβερη αρρωστια.
Βρεθηκε  εμβολιο τελικα που εξαφανισε τον ιο..Αυτο που φοβαμαι ειναι οτι : 
Με μιας θα ξεχαστουν όλα όσα έλεγε ο Αγιος Γέροντας Παϊσιος για τους  δικούς του πόνους  

Τώρα  ειμαστε ..καλά κι ας τρίβει τα χέρια του ο ¨αλλοτριος¨  που μας έβαλε ολους πιστους κι απιστους απέναντι στο Θεό..Ομως τώρα 

ε ί μ α σ τ ε   κ α λ ά .Οι περισσοτεροι εμβολιασμενοι και ηρεμοι.

Καληνυχτα






Δεκέμβριος | 2017 | Kosmaser's Weblog

Τρίτη 18 Μαΐου 2021

ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΗΜΩΝ..ΕΜΠΙΠΡΑΜΕΝΗΣ..ΗΜΕΙΣ ΨΑΛΛΟΜΕΝ

 









Ο Ανδρεας Λουδαρος, σχολιαζει, μεταξυ των αλλων  στη στηλη του στο ¨Ορθοδοξια  Info¨

https://orthodoxia.info/news/tis-ekklisias-imon-empipramenis-imeis/


Παρατηρωντας την σύγχρονη εκκλησιαστική πραγματικότητα,  διαπιστώνουμε πως από τα πρώτα χρόνια της, αντιμετωπίζει διαφορες περιπτώσεις κι όπως μας δείχνει η ιστορία της, χωρίς καμία ιδιαίτερη ευκαμψία. Μάλιστα οι αποφάσεις ήταν απόλυτες, δυναμικές και δεν υπολόγιζαν ούτε τον αριθμό των ακολούθων, ούτε τη «γκρίνια» που θα εισέπρατταν οι ιεράρχες για τις αποφάσεις τους. 

Όταν για παράδειγμα ο Άρειος έλεγε τα δικά του, δεν ήταν ένας απλός παπάς σε μια ενορία κάπου στο πουθενά. Ήταν μια μορφή της εποχής με χιλιάδες ακολούθους σε όλον σχεδόν τον χριστιανικό κόσμο. Τότε λοιπόν η Εκκλησία δεν είπε : 

¨τι θα κάνουμε τώρα, οι οπαδοί του θα μας κυνηγήσουν¨, ούτε 

¨άστον να λέει, θα ξεχαστεί¨ 

αλλά με μια απόλυτη απόφαση απέκοψε τον Άρειο από το Σώμα της. 

Το ίδιο έκαναν και η Β’ Οικουμενική Σύνοδος με τον Μακεδόνιο, και η Γ’ με τον Νεστόριο .

Αν λοιπόν καταφέραμε να φτάσουμε σήμερα, 

είκοσι αιώνες μετά την Πεντηκοστή, 

να μπορούμε να ακούμε στις εκκλησίες όλου του πλανήτη, τα ίδια λόγια, να ακούμε τους ίδιους ψαλμούς, να έχουμε κληρικούς που αν τους βάλεις στη σειρά η άκρη της θα καταλήξει στην εποχή των Αποστόλων, δεν είναι επειδή η Εκκλησία έλεγε 

 ¨άστους θα βαρεθούν και θα σταματήσουν¨ 

ούτε επειδή έκανε πως δεν τους βλέπει, αλλά επειδή ακριβώς φρόντιζε κάθε φορά που ένα μέλος της απειλούσε το Σώμα, να το αποβάλλει. 

Απλά, αποφασιστικά και χωρίς αστερίσκους.

Σκεφτείτε δε, πως αυτή η ομοιομορφία, σε όλα τα επίπεδα, συντηρήθηκε σε εποχές που η επικοινωνία ήταν κάτι αδιανόητο. Ξεκινούσε ένα γράμμα από την Αλεξάνδρεια για την Κωνσταντινούπολη και μέχρι να πάει εκεί και να απαντηθεί, δεν γνώριζαν αν οι αποδέκτες θα ήταν ακόμη ζωντανοί.

Σήμερα πάλι, στην εποχή του instant, που όλα είναι γνωστά στον κόσμο την στιγμή που συμβαίνουν και δεν υπάρχει το παραμικρό εμπόδιο, 

η Εκκλησία αντιμετωπίζει προβλήματα που έχουν λυθεί από τις αρχές της πρώτης χιλιετίας.

Βγαίνει επίσκοπος από συνεδρίαση της Ιεραρχίας στην οποία μειοψήφησε και με περισσή ευκολία ανακοινώνει πάνω κάτω πως δεν ξέρω τι αποφάσισαν αυτοί εκεί μέσα, εμένα 

η συνείδηση μου, άλλα μου υπαγορεύει

Και δεν βρίσκεται ένας να του πει Δέσποτα τι λες;.

Βγαίνει άλλος επίσκοπος και λέει εντάξει τα βιβλία μας λένε για 7 Οικουμενικές Συνόδους αλλά εγώ τις μέτρησα 24

Επίσης κανείς δεν του λέει το παραμικρό.

Πάει ο άλλος κι αρχίζει να αναθεματίζει από ιερού βήματος όποιον θεωρεί πως του αλλοιώνει την πίστη. Και κανείς δεν του λέει τίποτα.

Άλλος στήνει ¨θρησκευτικό θεματικό πάρκο¨. Κάνει θαύματα καθημερινά, που αν τα αθροίσεις ξεπερνούν κι εκείνα που περιγράφονται και στην Παλαιά και στην Καινή Διαθήκη.

Τολμά κανείς να του μιλήσει; Προφανώς όχι… δεν είδες τι κόσμος τον ακολουθεί; 

Που να μπλέξουμε τώρα.

Κι επειδή σε όλα τα προβλήματα αρέσει να επεκτείνονται, τώρα έχουμε και ιερείς, που ακολουθώντας το παράδειγμα των αρχιερέων, με άνεση και ευκολία λένε στους πιστούς τους 

Δεν ξέρω τι λέει ο Δεσπότης αλλά εμένα η συνείδηση μου άλλα λέει κι αυτά θα κάνω, κι ας έρθει να με τιμωρήσει.

Και φθάνουμε στους πιστούς, πολλοί εκ των οποίων σήμερα επιδίδονται σε καθημερινό κυνήγι θησαυρού αναζητώντας, 

«φωτισμένους», «προορατικούς», «ζηλωτές» και κάθε λογής υπερβατικούς κληρικούς, 

από αυτούς που ως γνωστόν όταν λειτουργούν πετάνε στον αέρα 3-4 μέτρα, για να «αναπαυθούν» κάτω από το πετραχήλι τους

« κι άσε τους άλλους να πάνε στην κόλαση ». 

Ζητήματα δηλαδή, που δεν αντιμετωπίζουν πλέον ούτε οι πλέον σύγχρονες προτεσταντικές οργανώσεις, λυμένα εδώ και  χίλια χρόνια και παραπάνω, ταλαιπωρούν την σύγχρονη εκκλησιαστική κοινότητα, που στην εποχή της τεχνητής νοημοσύνης αναζητά τον παπα-σαμάνο που θα βγάλει φλόγες από το λάδι του ευχελαίου.

Δυστυχώς το συμπέρασμα είναι πως, 

της Εκκλησίας ημών εμπιπραμένης ημείς ψάλλομεν

Ειδικά την εποχή της πανδημίας, αυτή η παθογένεια αναδείχθηκε ακόμη περισσότερο. Η άνεση δηλαδή κληρικών κάθε βαθμίδος να αμφισβητούν ευθέως την πηγή της ύπαρξης τους θεωρώντας εαυτούς κάτι σαν ¨σύγχρονους Μεσσίες¨ ή για να μην γίνομαι υπερβολικός, ως θεματοφύλακες.

Μήπως λοιπόν ήρθε η ώρα και για την Εκκλησία να ασχοληθεί με τα δικά της Εξάρχεια για να επανέλθει, όσο είναι δυνατό, η τάξη και η ηρεμία;







Ανδρεας Λουδαρος 

https://orthodoxia.info/news/author/andreas-loudaros/