Δευτέρα 21 Ιουνίου 2021

ΜΙΛΩΝΤΑΣ ΓΙΑ ΑΓΑΠΗ

 


Posted on  

Αποτέλεσμα εικόνας για ΜΑΝΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ

 

 

Σχετική εικόνα

 

 

 

Ο Χριστός μας ζητα να τον ¨ομολογούμε¨  μπροστά στους ανθρώπους,διώκτες και αρνητές του ως Σωτήρα και Θεό μας.

Ξέρουμε πως, μέσα στους αιώνες, κανείς δεν αμφισβήτησε ότι υπήρξε θεραπευτης,διδάσκαλος  προφήτης, αναγεννητής . Το σημείο που ενοχλεί τους αρνητές Του είναι ένα και μοναδικό: 

η θεότητά του.Κι αυτό, γιατί η Θεότητα Του αυτή, καθορίζει τα πάντα στη ζωή μας.

 

 

 

Αποτέλεσμα εικόνας για ΜΑΝΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ

 

 

 

 

 

Εάν δεχθούμε τον Χριστό ,απλώς και μόνον ως ένα ιστορικό πρόσωπο ξεχωριστό και τέλειο, τότε αυτό δεν έχει καμία επίδραση στη ζωή μας.

Εάν όμως Τον αποδεχθούμε και Τον ομολογούμε ως Θεάνθρωπο Θεραπευτη και Σωτήρα μας, τότε αυτό έχει καθοριστική σημασία για τη ζωή μας. Διότι τότε θα πρέπει να αποδεχθούμε όλα όσα ζητάει από εμάς και να συμμορφώσουμε τη ζωή μας με το θέλημά του.

Ο δρόμος λοιπόν προς την αγιότητα προϋποθέτει όχι μία γενική και αόριστη ομολογία πίστεως, αλλά μία πίστη και ομολογία συγκεκριμένη

Στη συνέχεια ο Χριστός προβάλλει  τη δεύτερη προϋπόθεση Ζητά να Τον αγαπούμε  περισσότερο  από οποιονδήποτε άλλον στον κόσμο.




 

 

 

 

 

Εκείνος, λέει, που αγαπά τον πατέρα  ή τη μητέρα του περισσότερο από έμενα και με αρνείται, για να μη χωρισθεί από τους γονείς του, δεν αξίζει για μένα. 

Κι εκείνος που αγαπά τον γυιό του ή την κόρη  του περισσότερο από έμενα, δεν είναι άξιος να λέγεται μαθητής μου. 

Κι εκείνος που δεν παίρνει την απόφαση να υποστεί ¨σταυρικό θάνατο¨ και δεν έρχεται πίσω μου, αποφασισμένος να ακολουθήσει το παράδειγμά μου, δεν αξίζει για μένα.

Τότε Του αποκρίθηκε ο Πέτρος: 

Κύριε, εμείς αφήσαμε τα πάντα και Σε ακολουθήσαμε. Τι άραγε θα γίνει μ’ εμάς; 

Και ο Χριστός  α π α ν τ ά :

Στην οριστική όχι στον αόριστο, που σημαίνει πως η απάντηση του ισχύει εις το διηνεκές:

Καθένας που άφησε σπίτια ή αδελφούς ή αδελφές ή πατέρα ή μητέρα ή γυναίκα ή παιδιά ή χωράφια για να μη χωρισθεί από εμένα, θα λάβει πολλαπλάσια  σ’ αυτή τη ζωή και θα κληρονομήσει την αιώνια Ζωη.

 

 

 

 

 

 

 

Αποτέλεσμα εικόνας για ΜΑΝΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ

 

 

 

 

Μας το ζητάει όχι γιατί έχει ανάγκη από την αγάπη μας, αλλά για το δικό μας συμφέρον. 

Διότι τα συγγενικά πρόσωπα που βρίσκονται μακριά από το δρόμο του Θεού, υπάρχει ο κίνδυνος να μας επηρεάσουν αρνητικά. 

Που ακούστηκε ο γυιός σου επιστήμονας με σπουδές 12 ετών να γίνει μοναχος

Έπειτα υπάρχουν πολλοί ¨Χριστιανοί¨ που έχουν αρρωστημένη προσκόλληση στο παιδι τους .

Διότι όταν μπορέσουμε να αγαπήσουμε τον Χριστό πάνω απ’ οτιδήποτε άλλο στον κόσμο, ζούμε, από αυτή τη ζωή ,σ’ έναν άλλο κόσμο στον κόσμο της Βασιλείας του Θεού. 

Όταν έχουμε στραμμένα τα μάτια μας σ’ Εκείνον, καθισταμεθα δωρεοδόχοι των, μυστηριων του Θεού. Μπορούμε να γευθούμε τη γλυκύτητα της παρουσίας του· 

Να ζούμε καθημερινά μια πνευματική ζωή αγιότητος,  χάριτος.

Να απολαμβάνουμε τη λατρεία και την προσευχή ως ύψιστες πνευματικές ηδονές.

Έτσι θα έχουμε μέσα μας βιώματα, που θα συνεπαίρνουν την ύπαρξή μας.

Έτσι θα γίνουμε πολίτες της Βασιλείας Του απ αυτή τη ζωή. 


Χαιρετε

 

 

 

 

 

 

 


Κυριακή 20 Ιουνίου 2021

ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ...ΥΓΕΙΑ

 







Yπαρχει ενα  προγράμμα στο Harvard που αρκετά χρόνια προσπαθεί με ακαδημαϊκό τρόπο να απαντήσει στο ερώτημα: 

Πώς η θρησκεία και η πνευματικότητα σε συνεργασία με τη δημόσια υγεία και την καθημερινή ιατρική ,μπορούν να ανακουφίσουν την αρρώστια και να προωθήσουν την ανθρώπινη ευζωία.

Παρόμοια προγράμματα για 

Ιατρική, πνευματικότητα και θρησκεία 

τρεχουν  σε πολλά αμερικανικά παν/μια. Στον πρόλογο του βιβλίου της Tracy Balboni, καθηγήτριας Ιατρικής του Harvard,  που πρόσφατα εκδόθηκε  διαβάζουμε: 

Μέσω της κουλτούρας άρνησης του θανάτου, η ιατρική έχει αποκτήσει τρομερή δύναμη που τη διατηρεί με το να κρατάει αποστάσεις από τη θρησκεία και την πνευματικότητα που πολύ συχνά μας θυμίζουν τον θάνατο. 

Στο βιβλίο προτείνεται ότι 

και οι δύο σφαίρες ιατρική θεολογία πρέπει να βρεθούν,μέσα από το φως που έρχεται στη μια από την άλλη.







Σ ένα editorial του Lancet με τίτλο Θρησκεία, πνευματικότητα και ιατρική μαθαίνουμε ότι στις περισσότερες αμερικανικές ιατρικές σχολές προσφέρονται στους φοιτητές της Ιατρικής μαθήματα 

θρησκείας και πνευματικότητας

Στο ίδιο άρθρο αναφέρεται ότι σε συνέδριο της Αμερικανικής Ακαδημίας οικογενειακών γιατρών, το 99% των ερωτηθέντων: ήταν πεπεισμένοι ότι η θρησκευτικότητα μπορεί να είναι θεραπευτική. 






Στο άλλο έγκριτο ιατρικό περιοδικό NEJM ο τίτλος σε κύριο άρθρο ήταν: 

Πρέπει οι γιατροί να συνταγογραφούν θρησκευτικές δραστηριότητες;. 

Στο περιεχόμενό του μαθαίνουμε ότι 77% των ασθενών που νοσηλεύονται σε νοσοκομεία θέλουν οι γιατροί να λαμβάνουν υπ’ όψιν τις πνευματικές τους ανάγκες.

Υπενθυμίζεται ότι ο κύριος ρόλος του γιατρού είναι 

να θεραπεύει μερικές φορές, να ανακουφίζει συχνά και πάντα να αναπαύει

Είναι γνωστό ότι για πολλούς ασθενείς η θρησκεία είναι μια παρηγοριά και μια ανάπαυση στις δύσκολες στιγμές τους. 

Ομως το πόσο ενεργό ρόλο πρέπει να παίξει ο γιατρός στο θέμα αυτό αποτελεί ένα δύσκολο ζήτημα για το οποίο γίνονται όλο και περισσότερες συζητήσεις στην πρόσφατη διεθνή ιατρική βιβλιογραφία.






Οπως αναφέρεται στο περιοδικό της Mayo Clinic με τίτλο 

Θρησκευτική ενασχόληση, πνευματικότητα και Ιατρική: 

επιπτώσεις στην κλινική ιατρική 


οι γιατροί όπως παίρνουν το κοινωνικό ιστορικό κάθε ασθενούς πρέπει να γνωρίζουν και το πνευματικό ιστορικό του. 

Αυτό το ιστορικό είναι απαραίτητο τουλάχιστον όταν αντιμετωπίζουμε θέματα ανακουφιστικής ιατρικής σε πάσχοντες από προχωρημένο καρκίνο και άλλες ανίατες ασθένειες.

Η θετική για τον ασθενή σχέση του με τη θρησκεία δεν είναι χρήσιμη μόνο στα τελευταία του αλλά και σε άλλες φάσεις της ζωής του. 

Σε μία από τις πολλές σχετικές δημοσιεύσεις το 85% των ασθενών που ρωτήθηκαν, είχαν μία ή περισσότερες πνευματικές ανάγκες, όπως το 54%, ψάχνω για μια στενότερη σχέση με τον Θεό

το 47% θέλω να ζητήσω συγγνώμη  το 27% αισθάνομαι ότι με εγκατέλειψε ο Θεός

Μόνο 7% των ασθενών δήλωσαν ότι δεν τους ενδιαφέρουν θέματα θρησκείας ή πνευματικότητας.

Σε μια επιστημονικά και στατιστικά πολύ προσεγμένη μελέτη που βασίζεται σε 74.534 γυναίκες της περίφημης 






Nurses’ Health Study, το συμπέρασμα είναι εντυπωσιακό: 

Οι γυναίκες που εκκλησιάζονται συχνά έχουν στατιστικά σημαντικά χαμηλότερη θνησιμότητα από καρδιαγγειακά   και καρκίνους 

Οι συγγραφείς καταλήγουν ότι η θρησκεία και η πνευματικότητα πιθανόν να είναι μια υποεκτιμημένη πηγή που οι γιατροί πρέπει να εξερευνήσουν μαζί με τους ασθενείς τους, ανάλογα με την περίπτωση.






Τέλος, σε ένα άλλο άρθρο – άποψη του περιοδικού JAMA, με τίτλο Υγεία και πνευματικότητα, επισημαίνεται ότι 

οι σημερινοί κλινικοί γιατροί παραβλέπουν τη διάσταση της πνευματικότητας όταν αντιμετωπίζουν την υγεία των άλλων ή ακόμα τη δική τους

Στην COVID εποχή η συζήτηση για τον ρόλο της θρησκείας και της πνευματικότητας στην υγεία μας αποκτά ιδιαίτερο ενδιαφέρον.








 
Πηγη Δημήτρης Λινός καθηγητής Χειρουργικής στο ΕΚΠΑ, lecturer στο Harvard Medical School.

ΜΙΑ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΣΧΕΣΗ ΑΓΑΠΗΣ

 




Posted on  





Μια συντροφικότητα που προκαλεί συγκίνηση. Ένα ¨άλογο¨ ον, ο γέρο- σκύλος Άργος,παρ’ όλα τα χρόνια απουσίας του αφέντη του, μπόρεσε να τον αναγνωρίσει, αφήνοντας σ εμάς, όπως και στον Οδυσσέα,το δάκρυ να κυλήσει και να αγγίξει την καρδιά μας. Αβίαστα ερωτήματα έρχονται στο νου μας: Τί δέσιμο είχαν ο αφέντης με το σκύλο του, κάνοντας τον πολυταξιδεμένο και σκληρό από τις κακουχίες Οδυσσέα να δακρύσει; Τι είναι αυτό που μπορεί να οδηγήσει ένα ¨άλογο ον¨ να δεθεί συγκινησιακά μ ένα λογικό;Οι αρχαίοι Έλληνες αντιλήφθηκαν από πολύ ενωρίς τη διαφορετική σχέση που έχει ο σκύλος με τον άνθρωπο Σχέση φιλική, σχέση συνεργασίας. Σχέση πάνω απ’ όλα εμπιστοσύνης, όπως επίσης και φιλοσοφικής συντροφιάς Πριν από τον μεγάλο φιλόσοφο Σωκράτη,που άλλαξε τα δεδομένα της σκέψης  πάνω σε βαθιά και αιώνια προβλήματα της ανθρωπότητας, υπήρχαν οι ¨κυνικοί φιλόσοφοι¨. Αυτοί, γύριζαν στους δρόμους των πόλεων και μιμούνταν τη ζωή των σκύλων.













Ζούσαν σε πιθάρια ή σε βράχους προκειμένου να ταπεινωθούν  και να φιλοσοφήσουν.Άλλως τε, μη ξεχνάμε την εικόνα που μας έχει μείνει χαραγμένη στο μυαλό με τον μεγάλο αρχαίο φιλόσοφο  Διογένη, να περιφέρεται μέρα μεσημέρι στους δρόμους  της Αθήνας κρατώντας φανάρι και έχοντας συντροφιά έναν σκύλο, αναζητώντας  ¨άνθρωπο¨, και  υπονοώντας την ποιοτική έννοια της λέξης. Ισως καποτε να μαθουμε λίγο την αγάπη απ  τους φίλους μας τα ζώα, μια και δεν μπορούμε να τη νοιώσουμε  απ τους συνανθρώπους μας.

Χαιρετε.





ΠΡΟΣΒΟΛΗ ΚΑΙ ΣΥΓΧΩΡΕΣΗ

 












Σιγουρα δεν ειναι ευκολο. Ομως δεν γινεται διαφορετικα.Όταν κάποιος σε προσβάλει με οποιοδήποτε τρόπο, δεν πρέπει να τον εκδικηθείς, αλλα να τον συγχωρεσεις .

Κι αν η καρδιά σου αντιστέκεται, να την κάμψεις έχοντας πίστη στο λόγο του Κυρίου: 

Εάν μη αφήτε τοις ανθρώποις τα παραπτώματα αυτών, ουδέ ο πατήρ υμών αφήσει τα παραπτώματα υμών.

Δεν πρέπει να διατηρούμε στη καρδιά μας κακία ή μίσος για τον άλλο, έστω κι αν μας εχθρεύεται 

Οφείλουμε να τον αγαπάμε, κι όσο μπορούμε να τον ευεργετούμε σύμφωνα με τη διδασκαλία Του : 

Αγαπάτε τούς εχθρούς υμών.Αν αγωνισθούμε  να εκπληρώσουμε την εντολή αυτή, τότε μπορούμε να ελπίζουμε ότι θα λάμψει στη καρδιά μας το θείο φώς,που θα μας φωτίζει τον δρόμο προς την άνω Ιερουσαλήμ. 

Ας θελήσουμε να μοιάσουμε στα αγαπημένα παιδιά του Θεού. 

Ας ζηλέψουμε την πραότητα του Δαβίδ, για τον οποίο είπε ο φιλάγαθος Κύριος ότι βρήκε άνθρωπο που Τον ευαρεστεί και τηρεί όλες τις εντολές Του.Έτσι εκφράζεται για τον Δαβίδ, τον αμνησίκακο και αγαθό προς τους εχθρούς του. 

Γι’ αυτό κι εμείς δεν πρέπει με κανένα τρόπο να εκδικηθούμε τον αδελφό μας, αν θέλουμε, κατά τον όσιο Αντίοχο,να μη συναντήσουμε εμπόδιο την ώρα της προσευχής.Ο νόμος προστάζει να μεριμνούμε για το υποζύγιο του εχθρού. 

Για τον Ιώβ έδωσε μαρτυρία ο ίδιος ο Θεός ότι ήταν άνθρωπος άκακος. 

Ο Ιωσήφ δεν εκδικήθηκε τους αδελφούς του, που επιχείρησαν να τον σκοτώσουν. 

Ο Άβελ πήγε στον αδελφό του Κάϊν με απλότητα και χωρίς υποψίες.

Όπως μαρτυρεί ο λόγος του Θεού, όλοι οι άγιοι έζησαν με ακακία. Ο Θεός μας έδωσε εντολή να έχουμε έχθρα μόνον εναντίον του όφεως, ο όποιος απάτησε εξ αρχής τον άνθρωπο και τον έδιωξε από τον Παράδεισο.

Έδωσε επίσης ο Κύριος εντολή να έχουμε έχθρα εναντίον των Μαδιανιτών, δηλαδή των ακαθάρτων πνευμάτων της ασωτίας και υψηλοφροσύνης, που σπείρουν στην καρδιά τους αισχρούς λογισμούς.Το όριο της αρετής και της σοφίας είναι να ενεργούμε πάντοτε με διάκριση και ανεξικακία, χωρίς πονηρία και υστεροβουλία.






 

Οσίος Σεραφείμ του Σάρωφ