Πέμπτη 18 Μαΐου 2023

ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΙ ΟΜΟΡΦΑΙΝΟΥΝ..ΟΙ ΜΕΤΑΞΩΤΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ

 












Παρακολουθωντας τον θορυβο απ τις αυθορμητες, προσωπικες δηλωσεις του Διονυση, τοσο για τον σοβαρο κινδυνο που περασε απ τον κορωνοιο προσφατα αλλα και τη γνωμη του για τις εκλογες και τη χωρα μας , θυμηθηκα μιαν ολως ιδιαιτερη κατηγορια ανθρωπων, σιγουρα σπανιων αυτη των μεταξωτων ..

Παλιος αυτός ο χαρακτηρισμός. Που λειτουργεί στις αξιολογήσεις μου για ανθρώπους η συμπεριφορά και η στάση των οποιων σε ασήμαντα πεδία της καθημερινότητας μου προκαλει αυθορμητα την αισθηση της σιγουριας κι αγαπης. 


Αυτά που συνήθως τα προσπερνάμε ή δεν τα παρατηρούμε, γιατί δεν μας απασχόλησαν ποτέ οι εκφάνσεις της μεταξωτής συμπεριφοράς ...

Οι άνθρωποι δεν συγκροτούν ως χαρακτήρες ένα συμπαγές όλον, αλλά ένα αντιφατικό σύνθεμα, στο οποίο συνυπάρχουν μεταξωτά στοιχεία και ακάνθινες απολήξεις. 

Γι' αυτό και είναι παρακινδυνευμένα τα άμεσα και οριστικά συμπεράσματα για την ποιοτητα των ανθρώπων ...

Παρ' όλα αυτά, διακινδυνεύω την εξαγωγή συμπερασμάτων παρατηρώντας ασήμαντες κινήσεις στη ρουτινα  του καθε μέρα, όταν συγχρωτίζομαι με κοσμο. 

Κι ομως υπαρχουν  γνωρίσματα που αποκαλύπτουν τον εσωτερικό κόσμο του άλλου. 

Ας πουμε εκπληττομαι από εκείνους που δεν ορμάνε να πιάσουν την καλύτερη θέση στο τραπέζι μιας ταβέρνας. 

Θεωρώ την κίνηση αυτή απότοκο ευγένειας και γενναιοδωρίας, η οποία αδιαφορεί για το ιδιοτελές συμφέρον. 

Αντίθετα, οι άνθρωποι που σπεύδουν για μια καλή θέση καταχωρίζονται μέσα μου σαν αρπακτικά. Κι έτσι συμπεριφέρονται, και σε άλλα ζωτικά πεδία... 

Κάποτε σ' ένα τραπέζι, στο οποίο κυριαρχούσαν επώνυμοι,απέναντί μου καθόταν ένας πολύ γνωστός καλλιτέχνης, μεγάλο όνομα, ο οποίος ούτε φλυαρούσε ούτε ακκιζόταν όπως κάποιοι άλλοι στη συντροφιά. 

Όταν άρχισαν να καταφθάνουν τα πρώτα κοινά πιάτα, ήταν ο μόνος που δεν επέπεσε για να εξασφαλίσει τη μερίδα του, αλλά ρωτούσε τους διπλανούς του και μοίραζε πρώτα στους άλλους και μετά, ό,τι έμενε, κρατούσε για τον εαυτό του. 

Μεταξωτός  σκέφτηκα...





Η μεταξωτή συμπεριφορά δεν παραπέμπει απαραιτήτως  στο σαβουάρ βιβρ και στους καλούς τρόπους εν γένει. 

Τέμνεται σε κάποιες περιπτώσεις, αλλά δεν αποτελεί αποτύπωμα διδαχθείσης μεθόδου για το φέρεσθαι.

Είναι θέαση του κόσμου χωρίς τα εγωιστικά γυαλιά του ωφελιμισμού. 

Είναι, ευρύτερα, η υποταγή του ατομικού συμφέροντος στη συλλογικότητα, χωρίς βέβαια αυτη η μεταξωτή συμπεριφορά να φτάνει σε σημείο ισοπεδωσης των προσωπικών δικαιωμάτων  

Κανένας δεν έχει δικαίωμα να αδικεί τον εαυτό του... 

Προσέξτε μια λεπτή απόχρωση: ποτέ ένας μεταξωτός  δεν νιώθει κορόιδο, όταν άλλοι τον προσπερνούν στην ιεραρχία χρησιμοποιώντας αθέμιτα μέσα .

Το άφες αυτοίς ..είναι ριζωμένο μέσα του. 

Αποτελεί μέρος του αξιακού του κώδικα. 

Ξέρει τι γίνεται στην αγορά. 

Αλλά συνειδητά δεν συμμετέχει στο εξοντωτικό αυτό παιχνίδι. 

Απέχει χωρίς να κλαυθμηρίζει.

Γιατί, εκτός από μετάξι, τέτοιοι άνθρωποι διαθέτουν και ένα σκληρό κοίτασμα, που τους επιτρέπει να είναι ταυτόχρονα  γρανιτένιοι. 

Ένας απ αυτούς έγινε φίλος μου  και το κατάλαβα από την πρώτη στιγμή ότι θα συμβεί αυτό. 

Πρώτη μέρα στη μονάδα γύρισε από τη σκοπιά και μπήκε στη σειρά για φαγητό. 

Ήταν τρίτος από το τέλος. 

Τότε ο μάγειρας λέει ότι έμειναν μονάχα δύο μερίδες. 

Ο φιλος πλησίαζε, ήταν ένας από τους δύο τυχερούς. 

Αλλά μόλις άκουσε τον μάγειρα, έφυγε αθόρυβα παραχωρώντας τη θέση του στον επόμενο. 

Έτσι. Αθόρυβα, αυτοθυσιαστικά, γενναιόδωρα, χωρίς να το κάνει θέμα...

Οι μεταξωτοί άνθρωποι, μιλούν ελάχιστα για τον εαυτό τους. Χαίρονται με τις επιτυχίες των άλλων. 

Δεν σπεύδουν χαιρέκακα να κάνουν πλάκα, με εξωτερικά γνωρίσματα που πονάνε τους άλλους... 

Δεν σπερμολογούν διακινώντας φήμες. 

Υπερασπίζονται κάποιον απόντα όταν λοιδορείται σε μια παρέα, χωρίς να είναι φίλος τους, αλλά επειδή νιώθουν ότι αδικείται...

Οι μεταξωτοί άνθρωποι προσέχουν τι λες, και δεν είναι ωσεί παρόντες στην κουβέντα, με το μυαλό τους στο τι θα πουν για να εντυπωσιάσουν. 

Με πλατιά καρδιά... 

Υπεράνθρωποι.. Όχι. 

Απλώς..μεταξωτοί... 

Φαίνονται από μακριά. 

Αρκεί να προσέξεις μικρές, ασήμαντες κινήσεις στη Συμπεριφορα των . 

Αν ξερετε καποιον , κρατειστε τον κοντα σας. 

Μην τον χασετε. 

Χαιρετε








https://tvxs.gr/news/egrapsan-eipan/metaksotoi-anthropoi-toy-gianni-trianti


ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ...

 






Όλοι νοιαζομαστε τα παιδιά μας .

Τα ονειρευομαστε να μπαίνουν  αριστούχοι στο Πανεπιστήμιο 

Δεν μιλάμε όμως για  τον μέσο γονιο που θελει να κάνει το παιδί του υπεύθυνο και επιμελές, τόσο για να μάθει, όσο και για να συνηθίσει  το σχολείο. 

Μιλαμε για τον αγχωτικό γονιό που ρίχνει το βάρος των φιλοδοξιών του στο παιδί. Που το περιμένει το μεσημέρι για να το ελέγξει . Που ταυτίζει την επιτυχία με ένα βαθμό της κλίμακας 1-20. Που δεν συμβιβάζεται με τη τιποτα, γιατί το δικό του παιδί οφείλει να είναι άριστο.

Το κυνήγι των βαθμών  δεν έχει καμία  θέση στη ζωή ενός μαθητή.  Γιατί…

Η αποστολή είναι δική τους κι όχι δική μας

Είναι σημαντικό για κάθε παιδί να γνωρίζει ποιες είναι οι υποχρεώσεις του και πού τελειώνει η παρέμβαση, αλλά και η βοήθεια της μαμάς και του μπαμπά. 

Η Αποστολή Σχολείο είναι δική του. Εκείνο θα διαβάσει, εκείνο θα πάρει μπράβο,  θα αποτύχει, θα κατσαδιαστεί ή θα επαινεθεί.

Το σχολείο του δίνει την ευκαιρία να αναπτυχθεί, και να διαπρέψει σε ένα νέο, ανεξάρτητο περιβάλλον, ίσων ευκαιριών, στο οποίο οι γονείς πρέπει να έχουν ρόλο υποστηρικτή, όχι προπονητή ή αφεντικού.

Οι βαθμοί είναι το μέσο για την επιτυχία, δεν είναι αυτοσκοπός

Διαβάζουμε για να μάθουμε,  βαθμολογούμαστε για να αξιολογηθεί η προσπάθειά μας. Μπορεί κανείς να μισεί από καρδιάς το εκπαιδευτικό σύστημα ή να επικροτεί κάθε μέθοδο και πρακτική του. 

Το μόνο βέβαιο όμως είναι ότι βαθμοί, τεστ και εξετάσεις είναι απλώς το μέσο για την επιτυχία και όχι μια πίστα που πρέπει να τερματιστεί με καλό σκορ.

Τι έχει πραγματικά σημασία να σκεφτεί το παιδί;

Τι είναι πιο σημαντικό να σκεφτεί ένα παιδί: 

Θα με σκοτώσει η μάνα μου, αν δει τους βαθμούς ή 

Γιατί μόνο 15; Αφού μπορώ και καλύτερα; 

Ασκώντας πίεση στα παιδιά μας, για να αριστεύσουν, συγκρίνοντάς τα με τον σημαιοφόρο και διαρκώς φορτώνοντάς τα με την προσωπική μας φιλοδοξία για πρωτιά (για την δική τους πρωτιά), δεν επιτυγχάνουμε τη βελτίωση και την ωριμότητά τους.

Μαθαίνεις καλό κολύμπι γιατί θες να γίνεις καλός κολυμβητής.

Αν φοβάσαι μη σε φάει ο καρχαρίας, το πολύ πολύ να μάθεις να κολυμπάς γρήγορα και άτσαλα για να γλιτώσεις. 






Ένας γονιός πρέπει να στηρίζει, όχι να στρεσάρει

Ο ρόλος κάθε γονιού από τη στιγμή που φέρνει ένα παιδί στον κόσμο, ειναι αυτός του υποστηρικτή 

Η υποχρέωση κάθε ανθρώπου που μεγαλώνει παιδιά είναι να τους παρέχει 

συναισθηματική ασφάλεια σε κάθε τους βήμα, όχι  να κάνει την καρδιά τους να πλημμυρίζει με πανικό και τα μάτια τους με δάκρυα.



Η επιτυχία συνδέεται με ψυχικές ικανότητες όπως αυτοπεποίθηση,   αισιοδοξία και ικανότητα διαχείρισης αρνητικών αισθημάτων. 

Κι αυτές ακριβώς οι ψυχο συναισθη ματικές δεξιότητες αναπτύσσονται σε ένα πλαίσιο ασφάλειας, ηρεμίας, επικοινωνίας και σεβασμού με τους γονείς.

Δημιουργούμε ένα ασφυκτικό κλίμα πίεσης, βαθμοθηρίας και στρες στο παιδί για να γίνει πιο επιτυχημένο, όταν η επιτυχία του εξαρτάται ακριβώς από το αντίθετο κλίμα.

Το Φέρε καλύτερους βαθμούς μεταφράζεται σε Δεν είσαι αρκετά καλός

Σε μια εκπαιδευτική κουλτούρα βασισμένη σε τεστ και βαθμούς από το 1 ως το 20, το Α ως το Γ, που μετράνε το πόσο καλός είσαι, και σε ένα σύστημα εισαγωγής στην ανώτατη εκπαίδευση που ζυγίζει την αξία σου ως μέλλοντα φοιτητή από 5-6 τρίωρα διαγωνίσματα, δεν είναι απορίας άξιο το πώς οι γονείς νιώθουν την ανάγκη να ελέγχουν μανιωδώς την πρόοδο των παιδιών τους. 

Ταυτόχρονα, στο πλαίσιο αυτής ακριβώς της κουλτούρας, είναι λογικό κι επόμενο, τα παιδιά να αυτοπροσδιορίζονται και να αξιολογούν τον εαυτό τους βάσει του 13 ή του 19 που αναγράφεται στον έλεγχο προόδου τους.

Αν, λοιπόν, κάτι οφείλουμε στα παιδιά , αυτό είναι να τα απαλλάξουμε απ’ αυτά τα ανούσια στάνταρτς 



Η πίεση για καλύτερους βαθμούς μπορεί να έχει αρνητικά αποτελέσματα εδώ και τώρα Σύμφωνα με βρετανική έρευνα, οι γονείς που πιέζουν τα παιδιά τους να επιτύχουν, έχοντας μη ρεαλιστικές προσδοκίες απ’ αυτά, είχαν αντίθετα αποτελέσματα ως προς τις επιδόσεις.

Τι έχει πραγματικά σημασία;

Ενα παιδί που δεν θέλει να διαβάσει, δεν θα διαβάσει  θα προσποιηθεί ότι μελετάει σκληρά. 

Είναι, οπωσδήποτε, απόλυτα λογικό και θεμιτό για κάθε γονιό να στοχεύει στην εξέλιξη και  στην επιτυχία του παιδιού του. Αυτό, όμως, μπορεί να γίνει μακριά απ’ το κυνήγι του Άριστα  ενισχύοντας τη φιλομάθεια, ανοίγοντας το μυαλό και δημιουργώντας τις βάσεις για έναν χαρακτήρα υπεύθυνο και ώριμο.

Και τέλος, τι να τον κάνεις έναν αγχωμένο σημαιοφόρο με κλαμένα μάτια..

Κυριακή 14 Μαΐου 2023

Ο,ΤΙ ΑΝ ΚΟΙΝΩΝΗΣΩΜΕΝ ..ΑΛΗΘΕΥΟΜΕΝ

 





Το  μ ι κ ρ ο β ί ω μ α, ειναι ένα σύμπαν μέσα σ ένα άλλο.


Ζούμε,  σε επάλληλα σύμπαντα ένος μικρόκοσμου,και γιατί όχι, δεχόμαστε οτι υπάρχουν άπειρα σύμπαντα χωρίς  τους περιορισμούς του χώρου και του χρόνου.

Σ ένα σύμπαν χωρίς χώρο και χρόνο όπως έχει αποδειχτεί ότι είναι το γνωστό μας σύμπαν, η έννοια του θανάτου, πιθανόν να μην υφίσταται. 







Mια καινούργια προσέγγιση, στον μεγαλύτερο φόβο του ανθρώπου, τον  Θάνατο, φέρει το παράξενο όνομα.

Βιοκεντρισμός, προέρχεται από το χώρο της κβαντοφυσικής,όπως και της θεωρίας των  παράλληλων συμπάντων.


https://nikiser.blogspot.com/2023/06/blog-post_26.html


Δεν συντρέχει λόγος να επικεντωθούμε στον όρο και την έννοια του, αλλά να μπούμε στην ουσία του, που είναι 

ο θάνατος και τα περί αυτόν.

Α ξ ί ω μ α : 

Καμίας Μορφής Ενέργεια Δεν Χάνεται.

Υφισταμένη Αλλάζει Μορφές, Τροποποιείται, Μεγαλώνει, Μικραίνει, Δεν Καταστρέφεται. 

Απλά Υπάρχει Για Πάντα όσο μπορεί να είναι αυτό  για την περιορισμένη αντίληψή μας.






Ξεκινώντας απ αυτό, και με δεδομένο ότι ο εγκέφαλος μας,είναι γεννήτρια  διαφόρων ειδών ενέργειας ο επιστη μονικός κόσμος καλείται να απαντησει στο λογικό και εναγώνιο ερώτημα:

Τι Γίνεται Αυτή Η Ποσότητα   Ενέργειας  Η επιστήμη, δια των ερευνητών διερωτάται: 

Μήπως υπάρχει η πιθανότης αυτή η ενέργεια, ψυχή τη λέμε εμεις, να μεταβιβάζεται  σ ένα παράλληλο σύμπαν.. 

Για τον Αδη  μιλά η Θεολογία. 

Για τους ειδήμονες, η θεωρία των παράλληλων συμπάντων δεν υφίσταται όπως τις αντιλαμβανόμαστε. 

Ο εγκέφαλός μας, δεν έχει θεωρητικά τη δυνατότητα να κατανοήσει την ύπαρξη του απείρου εφ’όσον είναι  προγραμματισμένος να κατανοεί μόνο πεπερασμένα σύνολα ικανά να τον βοηθήσουν στην επιβίωσή του σ έναν αφιλόξενο κόσμο, τον κόσμο μας κι επειδή  κόσμος σημαίνει στολισμός, καλό είναι να τον ονομάσουμε με τον σωστό τρόπο ώς κτίση.

Ο  Αϊνστάιν μια αδιαφιλονίκητη προσωπικότητα στο χώρο της επιστήμης, με αφορμή το θάνατό ενός φίλου του , είχε παραδεχτεί: 

Ότι Ο Διαχωρισμός Ανάμεσα Στο Παρελθόν,Το Παρόν Και Το Μέλλον Είναι Απλά  Μια άγονη, λόγω χαρακτήρα Ψευδαίσθηση και μάλλον είχε δίκηο.

Η Αθανασία , σύμφωνα με τους ασχολουμένους με το αντικείμενο επιστήμονες, όχι σαν θεολογικός όρος,  δεν είναι μια ατελευτητη ύπαρξη σε έναν κόσμο δίχως τέλος γιατί πολύ απλά, σαν έννοια, βρίσκεται περαν από την έννοια του χωρο-χρόνου όπως τον ξέρουμε.

Σ έναν κόσμο έξω από την αντιληπτική μας ικανότητα, κι από ό,τι θεωρούμε ως πραγματικό ή μη. 

Μήπως βλέπετε μιαν ομοιότητα με τον  κόσμο της Θεολογίας.. 

Όσο δεδομένη είναι η πεπερασμένη ικανότητα μας, στον προσδιορισμό της πραγματικότητας, άλλο τόσο είναι, και  στον προσδιορισμό της μη  πραγματικότητας. 

Αυτής που δεν περιορίζεται από το χώρο, το χρόνο και τους νόμους ενός χιλιοστού του σύμπαντος,αλλά επεκτείνεται σε ολόκληρη την δημιουργία και τις παράλληλες, άπειρες όπως και ο χωροχρόνος, μορφές της.











Συμπερασματικα,

Καθημερινά βλέπουμε την ανθρώπινη εξαθλίωση, με τις χιλιάδες μορφές της που πάντα υπήρχε, όμως ηταν καλά κρυμμένη μακιγιαρισμένη με τα ψιμίθια της απωλειας Τώρα που χάθημε το ψεύτικο λούστρο της υποκρισίας, φάνηκε σε όλη την γυμνότητά της.










Ανθρωποι σαν εμάς, αυτοχειριάζονται , που σημαίνει αυτοκτονούν , καθημερινά . 

Πριν 2000 χρόνια Εκείνος  μας είπε:

Δευτε πρός Με οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι, καγώ αναπαύσω υμας.Μάθετε απ εμού οτι πράος ειμί και ταπεινός τη καρδία.

Πόσο επίκαιρο είναι πράγματι σήμερα που η Επιστήμη μιλά πλέον για μιαν αθανασία της ενεργείας του νού.

Και πάλι θα θυμηθώ τον Ιανό, οντότητα με δύο πρόσωπα. 

Αθανασία του νου . Αθανασία της ψυχής. 

Κι όλο αυτό το μεγαλείο,τυλιγμένο στο πρόστυχο περιτύλιγμα της αθλιοτητος του σήμερα. 

Σκεφθειτε ολα τα παραπανω αναλογιζομενοι τις επικειμενες εκλογες...

Χαιρετε..