ΥΠΟΣΙΤΙΣΜΟΣ

800 εκ. άνθρωποι είναι χρόνια υποσιτισμένοι ενώ 

2 δισ. άνθρωποι  υποφέρουν από ελλείψεις μικροθρεπτικών συστατικών παρά την κατανάλωση επαρκών θερμίδων.

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας αναφέρει σε πρόσφατη έκθεσή του ότι  1 δισ. είναι παχύσαρκοι 

650 εκ. ενήλικες, 340 εκ. έφηβοι και 39 εκ. παιδιά

 Εκτιμάται ότι μέχρι το 2025, 

167 εκ. άνθρωποι – ενήλικες και παιδιά – θα ασθενησουν  επειδή είναι 

υπέρβαροι ή παχύσαρκοι, ειδικά όσοι ζουν σε μεγάλα αστικά κέντρα.

Όσο γραφικές και αν ακούγονται πλέον οι ειδήσεις ότι εκατομμύρια άνθρωποι στον κόσμο δεν γνωρίζουν από ποια πηγή θα εξασφαλίσουν το επόμενο γεύμα της μέρας τους, ή αντίθετα διαβιούν σε ακραία παχυσαρκογόνα περιβάλλοντα, η επικαιρότητα δίνει το στίγμα της εποχής.

Η οξεία επισιτιστική ανασφάλεια αυξήθηκε από 135 εκ. ανθρώπους το 2019 σε 345 εκ. το 2022 σε 82 χώρες εξαιτίας :

των αυξημένων τιμών των τροφίμων λόγω του πολέμου στην Ουκρανία, 

των διαταραχών της αλυσίδας εφοδιασμού, 

της πανδημίας COVID-19 .

ΕΝΑ ΟΙΚΟΚΕΝΤΡΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΜΕ ΥΠΕΥΘΥΝΟΥΣ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΕΣ

Τι θα γινόταν αν υποστηρίζαμε συνειδητά τη μετάβαση σε ένα οικοκεντρικό σύστημα όπου η ανθρώπινη υγεία συνδέεται άρρηκτα και αλληλεπιδρά άμεσα με την υγεία άλλων στοιχείων των φυσικών οικοσυστημάτων της Γης 

(έδαφος, φυτά, ζώα);

Αν και η διανομή τροφίμων παγκοσμίως αποτελεί αμιγώς πολιτικό ζήτημα, με ελάχιστη έως μηδαμινή δυνατότητα άμεσης παρέμβασης από πλευράς πολιτών, σε επίπεδο πόλης, έχουμε τη δυνατότητα να επηρεάσουμε 

-και να διαμορφώσουμε εκ νέου- 

το αστικό διατροφικό περιβάλλον που  δραστηριοποιούμαστε, κάνοντάς το πιο βιώσιμο, ανθεκτικό και οικονομικά προσιτό για όλους. 

Με επίκεντρο τη θρεπτική τροφή, που ξεκινά το ταξίδι της από υγιή εδάφη και καταλήγει στον τελικό καταναλωτή, διατηρώντας αναλλοίωτο κάθε ποιοτικό χαρακτηριστικό της.

Το μέλλον των εθνών θα κριθεί απότον τρόπο με τον οποίο τρέφονται

Ακόμα κι αν χρειαστεί να αναστοχαστούμε τις ανάγκες και τις αξίες μας και να ισορροπήσουμε ανάμεσα σε ακραίες καταστάσεις της σύγχρονης εποχής, όπως είναι ο υπερκαταναλωτισμός και η άρνηση κατανάλωσης αγαθών. 

Ο υπεύθυνος καταναλωτής νιώθει μέρος ενός ενεργού κοινωνικού συνόλου, εξελίσσει την ταυτότητά του και αναζητά τρόπους να βελτιώσει την ποιότητα της ζωής του μέσω ηθικών αρχών κατανάλωσης όπως είναι η προστασία του φυσικού περιβάλλοντος, η δίκαιη αμοιβή προς τους παραγωγούς τροφής για τον αξιοπρεπή βιοπορισμό τους και η κοινωνική δικαιοσύνη. 

Επίσης, αναγνωρίζει ότι η τροφή μπορεί να γίνει το γιατρικό του, υιοθετώντας την προσέγγιση που βασίζεται στην πρόληψη της ανθρώπινης και περιβαλλοντικής υγείας. 

Υποστηρίζει τις αρχές της Ενιαίας Υγείας (One Health), που υπερασπίζεται το τρίπτυχο 

«Υγιές έδαφος- Υγιή φυτά- Υγιής άνθρωπος». 

Με θεαματικά αποτελέσματα.

‘Ισως αυτό εννοούσε ο Γάλλος φιλόσοφος και στοχαστής σε θέματα γαστρονομίας, Jean Anthelme Brillat-Savarin (1755-1826), όταν δήλωνε: 

«Το μέλλον των εθνών θα κριθεί από τον τρόπο με τον οποίο τρέφονται». ‘Ένα μέλλον που προδιαγράφεται λαμπρό εφόσον οι άνθρωποι έχουν αποκτήσει μια βαθύτερη κατανόηση της τροφής ως μια πολιτισμική, κοινωνική, πολιτική περιβαλλοντική και ατομική δραστηριότητα. Διατροφική κουλτούρα λέγεται και τη χρειαζόμαστε περισσότερο από ποτέ.

 

Βάσω Γιατσίδου Γεωπόνος MSc

Αναδημοσίευση από το εξαμηνιαίο freepress περιοδικό του ΚΘΒΕ «ΠΡΑΞΗ»