Δευτέρα 25 Νοεμβρίου 2024

ΕΞΑΡΤΗΣΕΙΣ

 



























Εξαρτήσεις

Δεν είναι μόνο τα ναρκωτικά, το αλκοόλ και το τσιγάρο. 

Είναι κι οι άνθρωποι, μια κατάσταση, ένας τόπος. 

Οποιαδήποτε επαναλαμβανόμενη συνήθεια που δεν μπορούμε να αποχωριστούμε, όχι επειδή δεν μπορούμε να ζήσουμε χωρίς αυτή, αλλά επειδή ο σωματικός και ψυχικός πόνος θα είναι αβάσταχτος. 





Σαν μια εκδίκηση του μυαλού μας.

Οι εξαρτήσεις καταστρέφουν σιγά σιγά, δυσκολεύουν την καθημερινότητά , στερούν πράγματα και σπρώχνουν στον γκρεμό, τότε  τους λεμε αντίο. 

Οι πιο ύπουλες είναι εκείνες που έχουν να κάνουν  με ανθρώπους. 

Δεν υπάρχει κέντρο απεξάρτησης ανθρώπων.

Είναι η αγκίστρωση σε τοξικούς φίλους, συγγενείς και επικίνδυνους. 

Να σε καταστρέφουν σιγά σιγά, μέσα από σχέσεις εξουσίας και παιχνίδια μυαλού. 

Κι εσύ υποχείριο αυτών των , οι οποίοι ορίζουν την αυτοεκτίμηση και τις επιλογές σου.

Το αντίο στους ανθρώπους που βαφτίζουν τον έλεγχο αγάπη είναι το σημαντικότερο αντίο της ζωής μας. ‘Η τουλάχιστον όσο σημαντικό θα ήταν το αντίο στον καπνο το αλκοολ και τον μπαφο. 





Αποχαιρέτησε όσους σε πικάρουν, πριν έρθει το τελευταίο αντίο.






πηγή: savoirville.gr

Σάββατο 23 Νοεμβρίου 2024

ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ..ΟΙΚΟΔΟΜΕΙΤΑΙ

 

















Με Δυνατή προσωπικότητα 

δε γεννιέσαι. Γίνεσαι

Με Αδύναμη προσωπικότητα δε γεννιέσαι. Γίνεσαι και επιτρέπεις να σε κάνουν ο,τι θελουν οι αλλοι. 

Όταν οι καποιοι συναντούν αυτον που έχει δυνατή προσωπικότητα 

δεν μπορούν να καταλάβουν με τι έχουν να κάνουν.

Αν τωρα είσαι μια δυνατή προσωπικότητα ,κάποιοι θα σε πουν  αυταρχικό. Άλλοι αγενή. Αλλά τίποτε από τά δυο δεν είναι αλήθεια. 

Αυτές οι λέξεις δεν έχουν καμία σχέση με μια προσωπικότητα. Σίγουρα κάποιοι θα σε φοβούνται. Αλλ αυτό γίνεται επειδή δεν καταλαβαίνουν πως  τα εχεις βρει με τον εαυτό σου, ετσι που δεν εχεις αναγκη την αποδοχή κανενός. 

Ό,τι δεν καταλαβαίνει κανείς το κατηγορεί ή προσπαθεί να το μειώσει. 

Πάντα ήταν έτσι και πάντα θα είναι. 

Υπαρχουν Φαναρια που δείχνουν ότι μια δυνατή προσωπικότητα που μπορεί να τρομάζει τους άλλους.



Δεν σπαταλάς το χρόνο σου βρίσκοντας δικαιολογίες για το τι δεν μπορείς να κάνεις. 

Επικεντρώνεσαι σ αυτά που μπορείς να κάνεις και βρίσκεις τρόπους να παρακάμψεις τα εμπόδια.

Προσέχεις ποιον βάζεις στη ζωή σου

Ως προσωπικότητα δεν επιτρέπεις σε κανέναν να σου πει ποιος είσαι, τι είσαι ή τι μπορείς να κάνεις. 

Ξέρεις πως κάποιοι θα προσπαθήσουν να σε μειώσουν για να αισθανθούν εκείνοι καλύτερα. 

Και κάποιοι χρειάζονται επιβεβαίωση για να νιώθουν καλύτερα. 

Εσύ δεν είσαι απ’ αυτούς. 

Δε χρειάζεσαι έναν φίλο, μια φίλη,  μια σύντροφο για να σου πουν ποιες είναι οι ικανότητές σου. 

Μπορείς να το συμπεράνεις χωρίς αυτούς.


Αν είσαι μια προσωπικότητα , έχεις ιδέες και όνειρα και θέλεις να χρησιμοποιείς τον χρόνο σου εποικοδομητικά ώστε να αλλάξεις τη δική σου ζωή προς το καλύτερο. Ξέρεις πως το κουτσομπολιό είναι σπατάλη χρόνο και «καίει» τα εγκεφαλικά κύτταρα. 

Άλλωστε οποιοσδήποτε μπορεί να κουτσομπολέψει με επιτυχία. 

Δεν είναι δα και το ποιο δύσκολο πράγμα στον κόσμο. 





Είναι πιο δύσκολο να κοιτάς τη δική σου ζωή, διότι έτσι βλέπεις την πραγματικότητα και δεν στρέφεις την προσοχή σου αλλού απαλύνοντας με αυτόν τον τρόπο τον πόνο σου, με την ψευδαίσθηση ότι εσύ τα κάνεις όλα καλά και οι άλλοι είναι σκάρτοι.






Επειδή έχεις επενδύσει πολύ χρόνο και κόπο στο να χρησιμοποιείς τον εγκέφαλό σου, σιχαίνεσαι όταν οι άνθρωποι κρίνουν πράγματα για τα οποία δεν έχουν καμία γνώση ή εμπειρία 

 Θα ήθελες πάρα πολύ να βοηθήσεις και να ενθαρρύνεις τους ανθρώπους να σκέφτονται τι θα πουν πριν ξεστομίσουν πράγματα για τα οποία έχουν πλήρη άγνοια. 

Ξέρεις όμως ότι θα ήταν μάταιος κόπος και έτσι παίρνεις τα κουβαδάκια σου και πας σε άλλη παραλία ενώ πίσω από την πλάτη σου γίνεται διαγωνισμός «ποιος θα καρφώσει καλύτερα το μαχαίρι».

Δεν έχεις ανάγκη την προσοχή κανενός

Οι άνθρωποι που δεν έχουν αυτή την ποιότητα θα νομίζουν ότι ευδοκιμείς και έτσι δε χρειάζεσαι κανέναν δίπλα σου. 

Η αλήθεια είναι πως μ αυτόν τον τρόπο προσελκύεις ανθρώπους με την ίδια ποιότητα και όχι μίζερους και ξινούς που θα σου αραδιάσουν όλα τα κακά της μοίρας τους για να τραβήξουν την προσοχή σου.

Δε σε φοβίζει τίποτε

Σίγουρα υπάρχει κάτι που σε φοβίζει. Αλλά σε σχέση με τους άλλους που δεν έχουν δυνατή προσωπικότητα, δεν αφήνεις αυτό τον φόβο να καθορίζει τη ζωή σου και να σου υπαγορεύει πως θα ζήσεις τη ζωή σου.


Η αβεβαιότητα, για σένα, είναι μια ευκαιρία για να κάνεις τα πράγματα καλύτερα. 

Ξέρεις ότι η ζωή δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να σου προσφέρει ασφάλεια. Αυτό είναι και το ωραίο γιατί μέσα από αυτή την αβεβαιότητα μαθαίνεις και εξελίσσεσαι γνωρίζοντας πως ο αυτός είναι ο ορισμός της ζωής , δηλαδή να τη ζεις με όσα σου φέρνει και όχι απλά να υπάρχεις και να λες ότι ζεις.

Κάποιοι θεωρούν πως είναι δύσκολο να συναναστρέφονται με δυνατές προσωπικότητες. 

Η αλήθεια είναι πως τους είναι άβολο και θα τους βγάλει από το όμορφο κλουβάκι τους γιατί μια δυνατή προσωπικότητα θα τους προκαλέσει να εξελιχθούν και να γίνουν μια καλύτερη εκδοχή τους εαυτού τους. Ας έχεις λιγότερους γύρω σου. 

Η ποσότητα δεν μετράει. Αυτό που μετράει είναι η ποιότητα. 

Και φυσικά να έχεις το κεφάλι σου ήσυχο από την γκρίνια και τη μιζέρια. 





ΠΗΓΗ: enallaktikidrasi.com

ΟΙ ΑΦΡΟΝΕΣ..Ο ΠΛΟΥΤΟΣ..ΚΙ Η ΤΡΑΓΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ.

 

 








Η φιλαυτία είναι η στάση ζωής. 

Υπάρχει στον καθένα μας,


σαν στοιχείο του χαρακτήρα μας.

Απ τον άστεγο, που κοιμάται 

στους δρόμους, μέχρι τον 

εξωφρενικά πλούσιο.

Η αγάπη του 

εαυτού, είναι που χαρακτηρίζει 

απλά τον φίλαυτο αστεγο,αλλά και 

τον άφρονα πλούσιο. 


Ο συγκεκριμμενος  πλούσιος, δεν 

βλέπει τίποτε άλλο παρά την 

ανάγκη μεγαλυτέρων αποθηκών, 

ζώντας με τη απάτη της απόλυτης 

ασφάλειας.

Πιστεύει οτι  έχει 

πολλά αγαθά, για πολλά 

χρόνια. 

Ετσι πλήρης μακαριότητας 

λέει Ψυχή μου , αναπαύου, φάγε, 

πίε, ευφραίνου.

Το πάθος της 

πλεονεξίας, σημειώνει η 

παραβολή,του πλούτου που δεν 

είναι καρπός αδικίας ή κλοπής.


Το αντίθετο. 

Ο άφρων ήταν 

γαιοκτήμονας και η γη του έδωσε 

μεγαλύτερη σοδειά. 


Σύμφωνα με 

Ιουδαϊκή ερμηνεία,αυτό μπορεί να 

θεωρηθεί ως ευλογία Θεού. 

Οι 

Πατέρες ομως είναι σαφείς: 

Το 

πλεόνασμα προέρχεται από την 

κλοπή εκείνων που το έχουν 

πραγματική ανάγκη. Αν ο 

κατέχων 


δεν αρπάζει άμεσα, ωστόσο 

στερεί 


έμμεσα,αφού το ογκούμενο 


πλεόνασμα παράγει 

υστέρημα,εξαιτίας της 

ανισοκατανομής των κοινών 

αγαθών. 

Υπάρχει μόνο μια μικρή 

διαφορά ανάμεσα στον κλέφτη και

 στον πλεονέκτη, σύμφωνα με τον 

άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο. 


Ο 

πρώτος κλέβει τη νύχτα, ενώ ο 

δεύτερος την ημέρα. 


 Κάποια 

στιγμή όμως,το θέατρο αυτής της 

ζωής τελειώνει. 

Κι ο άνθρωπος 

συνειδητοποιεί ότι από όσα κατείχε 

και χρησιμοποιούσε στη 

¨σκηνή¨της ζωής τίποτε δεν του 

ανήκει.Κι ο ίδιος, παρ όλη τη 

φιλαυτία του τίποτα δεν 

διασώζει θάβεται στη μητέρα 

γη. Στο πικρό τέλος της 

παραβολής ο Θεός λέει στον 

ανόητο:άφρων, αυτή τη νύχτα 

απαιτούν από σένα την ψυχή 

σου.Κι αυτά που ετοίμασες, σε 

ποιόν θα ανήκουν; Ποιοί απαιτούν 

την θλιβερή ζωή του;Οι δαίμονες 

που θα τον σύρουν στον τόπο της 

επιλογής του την άβυσσο της 

ακοινωνησίας, το σκοτάδι της 

αφιλίας, στην εμπειρία του 

πραγματικού θανάτου.


 








 

Αυτός ο πλούσιος δεν θα 

έχει ούτε 

όνομα, ούτε μνήμη, ούτε 

σωτηρία.

Στον αντίποδα 

τωρα.Υπάρχει ο σωζόμενος 

πλούσιος. Εκείνος που ενώ με 

τίμια μέσα αποκτά ή κληρονομεί 

πλούτο, θεωρεί τον εαυτό 

του οικονόμο αυτού του 

πλούτου για τις ανάγκες του 

κόσμου. Οικονομική είναι η χρήση 

του πλούτου, όταν δίνει το 

περίσσευμαστους άλλους, 

αναπληρώνοντας το υστέρημά 

τους.Αυτή είναι η αληθινή 

κοινωνικότητα. 

Αυτός είναι ο 

αληθινά φιλάνθρωπος, 

εκείνος που 

δεν θεωρεί τίποτε δικό του. Είναι 

διαχειριστής στη περιουσία του 

Θεού, που την προσφέρει σε 

όλους ανεξαιρέτως. Υπάρχει 

λοιπόν ανάγκη θεραπείας πριν το 

τέλος της παράστασης.Είναι η 

καταπολέμηση της πλεονεξίας και 

της φιλαυτίας.  

Πρακτικός τρόπος 

για την αντιμετώπιση της 

πλεονεξίας, είναι η παραμονή μας 

στα χρειώδη, τα αναγκαία. Οι 

αισθήσεις απαιτούν 

περισσότερα. Παραιτούμενοι από 

τις απαιτήσεις αυτές, αρκούμεθα 

στα αναγκαία του βίου:την απλή 

τροφή, το απλό ένδυμα, το απλό 

κατάλυμα.Ο  αυτάρκης 

χρησιμοποιεί απλώς 

όσα καλύπτουν 

τις ανάγκες του. Για δε τη 

φιλαυτία, αρκεί η καλλιέργεια της 

έμπρακτης αγάπης.Εγώ 

προσεγγίζω αυτόν που έχει την 

ανάγκη μου,και δεν περιμένω τον 


άλλον να έρθη σε μένα για 

βοήθεια.Η πρωταρχική ευαγγελική 


εντολή, υποδεικνύει όχι τί να μη 

κάνεις, αλλά τί να κάνεις.



 

Σου λέει όχι απλώς να μη κάνεις 

στους άλλους αυτό που δεν 

θέλεις να κάνουν οι άλλοι σε 

σένα, 

αλλά κάτι πολύ πιο ουσιαστικό: να 

κάνεις στους άλλους αυτό που 

θέλεις να κάνουν οι άλλοι σε 

σένα.Γι  αυτό και ο άγιος 

Αναστάσιος ο Σινατης 

καταδικάζειόχι μόνο τον πλούσιο 

που θησαυρίζει από αδικίες,αλλά 

και εκείνον που μπορεί να σώσει 

κάποιον άνθρωπο από λιμό, χρέος 

ή αιχμαλωσία, κι όμως δεν το 

κάνει.Δεν αρκεί να εφησυχάζεις, 

πιστεύοντας πως δεν εχεις 

πειράξει κανέναν. Αυτό δεν σε 

σώζει, δεν σε αναδεικνύει 

άνθρωπο. Αλλά να πλησιάζεις, να 

σκύβεις στο πρόβλημα του 

άλλου.Δεν χρειάζεται πάντα 

χρήματα ο πλησίον, κάποτε 

χρειάζεται τον καλό λόγο,το 

ειλικρινές ενδιαφέρον, 

την ευγενική 

συμπεριφορά. 

Αλλά και σε υλικό 

επίπεδο, αυτό που περισσεύει 

χάρη 

στη δική σου άσκηση και 

εγκράτεια 


είναι να μη συσσωρεύεται, αλλά 

να προσφέρεται για τις ανάγκες 

των 


αδυνάτων.


Τέλος, και το 

προσωπικό χάρισμα να διατίθεται 

στη θεραπεία των αναγκών των 


άλλων. 

Ώστε χρήματα και χαρίσματα 

να μη 

κατέχονται, αλλά 

να μοιράζονται.

Ο Θεός μιλά στο 

τέλος της παραβολής,αλλά μέσα 

από την παραβολή μιλά κάθε 

στιγμή, αιώνια παρών, 

στον καθένα μας προσωπικά, 

ώστε να 

έχουμε ανοιχτά και άγρυπνα τα 

μάτια της ψυχής. Η εποχή μας 

δημιουργησε ένα τραγικό υβρίδιο

που ατυχώς ζήσαμε όλοι , στη 

χώρα μας, τα τελευταία χρόνια 

της 

δεκαετίας του 90.

Όχι τον άφρονα 

πλούσιο που συνάζει απλώς τον 

πλούτο που δίνει η γη, αλλά τον 

άφρονα επενδυτήπου κάνει το 

κέρδος αυτοσκοπό και νόημα 


ζωής σε ένα κυρίαρχο οικονομικό 

σύστημα.Τότε χάθηκε σχεδόν το 

1/3 του συσωρευμένου 

πλούτου, απο μικρούς και 

μεγάλους δήθεν επενδυτές, που 

πουλούσαν τα σπίτια τους κι 

έπαιζαν στο χρηματιστήριο. 

Το 

2000, τέλειωσε το αστείο, 

μαζί με 


αρκετά δις που κέρδισαν 

οι άλλοι άφρονες έξυπνοι που μας 

κορόϊδεψαν.Η αλλοτρίωση υπήρξε 

ακόμη βαθύτερη. Η αρχή της 

νόσου είναι η ίδια, ίδια και η 

κατάληξη. Κανείς και με τιποτα 


δεν μπορεί να αλλάξει τα μυαλά 

του άλλου.Όποιος θέλει να είναι 

άφρων, ας είναι. Εμείς οι 

υπόλοιποι ας παραμείνουμε στα 

χρειώδη. Ας κάνουμε το 

περίσσευμα  μας¨ευλογία¨.Ας 


ζήσουμε σαν άρχοντες από το 

υστέρημά μας, κι αυτό, αν δώσει ο 

Θεός και είναι αγάπη, θα μας 

κάνει αληθινά πλούσιους. 


Χαίρετε.