Ο πιό ευτυχισμένος λαός του κόσμου, ειναι ένα μικρό χωριό του Mexico, που οι κάτοικοί του έχουν κατα κεφαλήν εισόδημα $ 300 το χρόνο.
Διεθνείς Συνθήκες, Οργανισμοί Ειρήνης, ανθρώπινα δικαιώματα,
όλα ειναι υποκρισιες κενοι λογοι.
Κανεις δεν σκεπτεται το προσωρινο της ζωης,το προσκαιρο του βιου και την τελικη λογοδοσια ενωπιον του βηματος του Χριστου ;
Το μονο που σκεπτονται ειναι το πως θα σηκωθούν, θα φάνε, θα συναντηθούν με άλλους ομοίους τους για να διασκεδάσουν, μέσα σε φόβο μήπως δεν προλάβουν,
μια και επελθών ο θάνατος,
ταύτα πάντα εξηφάνισται.
Ποιός άραγε απ όλους εμάς σκέφτηκε ποτέ ότι πέρα των Διεθνών Νόμων Και Συνθηκών,
που παραβιάζονται,
Υπάρχει Κι Ο Πνευματικος Νόμος, Που Αργά ή Γρήγορα Θα Λειτουργήσει Σε Βάρος Εκείνων
Που Τον Παραθεωρούν και ανερυθίαστα παραβιάζουν αγνοώντας οτι το Σύμπαν λειτουργεί με Νόμους που δεν παραβιάζονται ατιμωριτί.
Αυτα προς γνωσιν, η συμμόρφωσις, ατυχως ερχεται πολυ αργοτερα κι ειναι οδυνηρη.
Χαιρετε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου