Παρακολουθουμε το θεατρο του παραλογου στην κοινωνια μας σημερα.
Απ την πολιτικη με , υποτιθεται, επαγγελματιες που αλληλοσπαραζονται, χωρις αιδω.
Με ανθρωπους που μεχρι χτες νομιζες ισορροπημενους να βγαινουν ανερυθριαστα και να αποφαινονται πως συσσωμη η επιστημη βαλθηκε να μας ξεκανει.
Αλλα και το πρωτοφανες φρουτο :
Τις καθημερινες γυναικοκτονιες, και κακοποιησεις γυναικων,
Τις αυτοκτονιες να μας τρομαζουν.
Και να που φτανεις σ ενα οριακο σημειο ν αναρωτιεσαι :
Ποιος ειμαι τελικα..
Ενας Μεγαλος σατιρικος μας, ο Νικος Τσιφορος, ο καλος Θεος να τον αναπαυει, ελεγε, πριν μισον αιωνα :
Λες , έχω αμπέλια και χωράφια και σπίτια και γης.
Τιποτα δεν έχεις.
Κανένας άνθρωπος δεν έχει γη.
Η γης έχει εμάς και σπάει κέφι μαζί μας,
Ασε που την ενοχλάμε κάθε λίγο σαν.. κοτόψειρες.
Δύναμη;
Μπούρδες.Ίδρωσες να κάνεις μια πολυκατοικία 46 διαμερίσματα και πλακώνει ένας σεισμός και στην κάνει ..λιάδα.
Πήρες παρασήματα και Ζήτω κι έρχεται αδερφάκι μου ένα τόσο δα μικρόβιο από συνάχι και σε κάνει μια πτωματάρα χωρίς να το καταλάβεις.
Έβαλες ¨παρά¨ στην μπάντα και διέταξες κόσμο κάντε έτσι ρε μερμήγκια ασήμαντα, και σε πιάνει ένα κόψιμο και είσαι ρεζίλης στην λεκάνη του καμπινέ.
Κάνεις τον δυνατό κι έτσι και πιάσει μια παγωνιά τρέμεις σαν παλιόσκυλο. Κι απ την άλλη μεριά, μια μολόχα, ένα χορταράκι ασήμαντο, κάθεται όλη νύχτα και τρώει τους αέρηδες και το χιονιά και το πρωί είναι φρέσκο και δεν τούγινε τίποτα.
Πούν’ η δύναμή σου ρε φιόγκο κάτου από τούτο εδώ το Σύμπαν που μας πλακώνει με το βάρος του;
Πούναι τα μεγαλεία σου και το τουπέ σου;
Μιαν ανάποδη να πάρουνε τα πράματα, στα λεφτά,στα πολιτικά, στην υγεία, στα όλα που την βασίζεις Πας ξεγράφτηκες και μήτε που θέλουνε να σε θυμούνται οι άλλοι.
Πέθανες και περάσανε πενήντα χρόνια και μήτε κανένας ξέρει αν υπήρξες κι αν έκανες και σε φοβηθήκανε και σε λογαριάσανε.
+ Νικος Τσιφορος
Μακαρι να σκεφτονταν καπως ετσι ολοι αυτοι οι μυρμηκολεοντες που το παιζουν ¨ηγετες¨
Χαιρετε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου