Η ΜΗΧΑΝΙΚΗ ΖΩΗ ΜΑΣ

 

Ελατε να δουμε πώς ζουν οι περισσότεροι άνθρωποι.

Ξυπνάνε το πρωί, ντύνονται, πηγαίνουν στη δουλειά τους, γυρνάνε από εκεί σχεδόν οχτώ ώρες αργότερα, βλέπουν τηλεόραση και κοιμούνται, μόνο και μόνο για να επαναλαβουν την ίδια ρουτίνα την επόμενη ημέρα για ολόκληρη τη ζωή τους.

Θεωρούμε αυτόν τον τρόπο ζωής φυσιολογικό, ακόμα και υγιή,

Ειναι ομως.

Η ζωή είναι πολύτιμη  και αντί να την χαιρόμαστε, επιλέγουμε να την σπαταλάμε . 

Οι συνήθειες, και η παράδοση, μας έχουν μετατρέψει σε άβουλα ρομπότ που δεν απολαμβάνουν την ζωή και απλά ακολουθούν ένα δρόμο που μας δόθηκε . 

Αυτός ο προγραμματισμός ωστόσο, μπορεί να διαλυθεί αν συνειδητο ποιήσουμε ότι ο τρόπος που ζούμε μας αποτρέπει από να γευτούμε τους χυμούς της ζωής και να μαζέψουμε το κουράγιο για να αλλάξουμε τον τρόπο που σκεφτόμαστε και δρούμε. 

Τότε, η ζωή μπορεί να μετατραπεί σε μια γιορτή, γεμάτη γέλιο, παιχνίδι και αγάπη.

Παμε να ελευθερωθουμε από την πλύση εγκεφάλου και να αποδράσουμε .

Από πολύ μικρή ηλικία οι περισσότεροι από εμάς έχουμε μάθει να αμφισβητούμε τον εαυτό μας και να κάνουμε μόνο αυτό που η εξουσία και οι αρχές μας διατάζουν να κάνουμε, ακόμα και αν δεν νιώθουμε καλά. 

Τώρα, ως ενήλικες δεν εμπιστευόμαστε τον εαυτό μας και έτσι επιλέγουμε να αφήνουμε άλλους να εξουσιάζουν τη ζωή μας. 

Ψηφίζουμε πολιτικούς που δεν κάνουν τίποτε άλλο παρά να ψεύδονται για να ικανοποιήσουν την εσωτερική τους πείνα. 

Έχουμε τη ψευδαίσθηση ότι ψηφίζοντας έχουμε τη δύναμη να επιλέξουμε το μέλλον μας, όταν στην πραγματικότητα οι επιλογές που μας παρουσιάζονται είναι περιορισμένες και σχεδόν οι ίδιες. Έτσι, επιτρέπουμε σε μια μικρή ομάδα ανθρώπων να μας χειραγωγεί για το προσωπικό της κέρδος και πιστεύουμε αφελώς ότι θέλει να συνεισφέρει στην βελτίωση και καλυτέρευση της κοινωνίας. 

Αν πραγματικά θέλουμε να ξεκινήσουμε να δημιουργούμε μια θετική αλλαγή στον κόσμο, πρέπει να σταματήσουμε να δίνουμε δύναμη σε άλλους καθιστώντας τους υπεύθυνους για τη ζωή μας και να πάρουμε την ευθύνη στα χέρια μας ώστε να γίνουμε οι δημιουργοί του πεπρωμένου μας.

Τα χρήματα  δημιουργούν το χρέος και επιπλέον την ψευδαίσθηση της ανεπάρκειας των πόρων, κάτι που αναγκάζει τον κόσμο να κινεί την αγορά και να σπαταλάει την ζωή του, εργαζόμενος ως σκλάβος για ένα μισθό. 

Αυτό αναπόφευκτα έχει ως αποτέλεσμα μια τεράστια ταλαιπωρία και κοινωνική διαμάχη που κυριαρχεί παντού στον κόσμο. Επιπροσθέτως, το οικονομικό μας σύστημα απαιτεί από τους ανθρώπους να καταναλώνουν χωρίς τέλος, ώστε τα χρήματα να συνεχίζουν να κυκλοφορούν στην οικονομία κάτι που μας κάνει να αγοράζουμε συνεχώς πράγματα που δεν χρειαζόμαστε και τα οποία θα καταλήξουν σε χωματερές, δηλητηριάζοντας το περιβάλλον από το οποίο εξαρτόμαστε και το οποίο μας συντηρεί. 

Αν δεν σας αρέσει αυτός ο τρόπος ζωής και θέλετε να δημιουργήσετε μια θετική αλλαγή στη ζωή σας και τον κόσμο, συνιστώ ανεπιφύλακτα να ερευνήσετε περαιτέρω τις υπερβολικά αρνητικές συνέπειες της οικονομίας μας και να μάθετε για εναλλακτικά και πιο αποτελεσματικά και περιβαλλοντικά βιώσιμα οικονομικά συστήματα.

Καθώς έχουμε μεγαλώσει μέσα σε ένα πολιτισμό καταναλωτισμού, πιστεύουμε ότι τα χρήματα μπορούν να αγοράσουν οτιδήποτε χρειαζόμαστε και θα φέρουν ευτυχία στη ζωή μας. 

Έτσι, επιλέγουμε να αγοράζουμε όλο και πιο πολλά πράγματα χωρίς τελειωμό, αλλά πάντα καταλήγουμε να νιώθουμε ανικανοποίητοι και πεινασμένοι για περισσότερα πράγματα. 

Η αλήθεια είναι ότι τα λεφτά μπορούν να μας παρέχουν υποκατάστατα των πραγμάτων που χρειαζόμαστε και όχι την ουσία.

 Δεν χρειαζόμαστε ούτε υλικά αποκτήματα ούτε υπηρεσίες αλλά πράγματα όπως η αγάπη, η φιλία και η δημιουργικότητα. 

Γι αυτό μην σκέφτεστε ποιο θα είναι το επόμενο καλύτερο πράγμα που θα αγοράσετε αλλά να επενδύετε τον χρόνο σας και τις προσπάθειές σας στο να έχετε εμπειρίες που ανοίγουν την καρδιά σας και διευρύνουν το μυαλό σας. Εμπειρίες που τα λεφτά δεν μπορούν να αγοράσουν.

Είναι αυτό που τρώτε ωφέλιμο για την υγεία σας ή δηλητηριάζετε το σώμα σας; 

Είναι αυτό που τρώτε περιβαλλοντικά βιώσιμο ή επιδρά αρνητικά στον φυσικό κόσμο; 

Αυτά είναι μερικά σημαντικά ερωτήματα που όλοι οι άνθρωποι θα έπρεπε να κάνουν στον εαυτό τους.

 Οι περισσότεροι επιλέγουν να τρώνε φαγητά που είναι γεμάτα με ζάχαρη, συντηρητικά, χωρίς θρεπτικές ουσίες. 

Επίσης καταναλώνουν ζωικά προϊόντα , χωρίς να ξέρουν ότι είναι βλαβερά για την υγεία τους . Βεβαιωθείτε ότι επιλέγετε προσεκτικά τι βάζετε στο στόμα σας αυτό θα είναι ένα από τα καλύτερα πράγματα που μπορείτε να κάνετε για τον εαυτό σας .

Η γνώση είναι δύναμη, όμως πνιγόμαστε σε έναν ωκεανό πληροφοριών. 

Τα  μέσα ενημέρωσης μας βομβαρδίζουν όλη την ώρα με παραπληροφόρηση ώστε να μας εξαπατήσουν και να πιστέψουμε τα ψέματά τους.

Έτσι χειραγωγούμαστε, ακριβώς με τον τρόπο που θέλουν. 

Ένας πραγματικός αναζητητής της αλήθειας δε δέχεται τίποτα εκ πεποιθήσεως αλλά ψάχνει για γεγονότα και προσπαθεί να αναπτύξει μια σφαιρική κατανόηση του τρόπου που βλέπει τα πράγματα. 

Αν δεν σας αρέσει η παραπλάνηση και επιθυμείτε να έχετε μια καλύτερη κατανόηση γι αυτά που συμβαίνουν στον κόσμο, βάλτε τα δυνατά σας για να μαζέψετε πληροφορίες  και να χρησιμοποιείτε την κριτική σας ικανότητα για να φτάσετε στα δικά σας συμπεράσματα σχετικά με το τι είναι αλήθεια και τι όχι.

Υπάρχουν πολλοί σοφοί άνθρωποι που έχουν καταγράψει τις σκέψεις για τα προβλήματα της ζωής και την υπερπήδηση των προβλημάτων αυτών. 

Υπάρχουν πολλά άτομα που έχουν ασκήσει κριτική στα έργα της κοινωνίας και προσφέρουν την οπτική τους στο πώς μπορούμε να βοηθήσουμε στη δημιουργία ενός πολύ πιο όμορφου κόσμου. 

Τα βιβλία μπορεί να σας βοηθήσουν υπέρμετρα να ανοίξετε τα μάτια σας και να βελτιώσετε την ποιότητα της ζωής σας, όμως λίγοι άνθρωποι καταναλώνουν χρόνο για να διαβάζουν βιβλία. 

Ή απλά επιλέγουν να διαβάζουν για ψυχαγωγικούς σκοπούς μόνο. 

Για να γλιτώσετε από άσκοπο διάβασμα, βεβαιωθείτε ότι δεν σηκώνετε όποιο βιβλίο βλέπετε μπροστά σας και το διαβάζετε, αλλά διαβάστε εκείνα που αγγίζουν το μυαλό σας και την καρδιά σας και σας δίνουν νέες προοπτικές που θα σας βοηθήσουν να κατανοήσετε καλύτερα τον εαυτό σας και τον κόσμο.

Όπως και κάθε ζωντανό άτομο έτσι και εσείς είστε μια μοναδική προσωπικότητα με μοναδικά ταλέντα και χαρίσματα που μπορείτε να προσφέρετε στον κόσμο. 

Έχουμε προγραμματιστεί να αμφισβητούμε τον εαυτό μας και να συμμορφωνόμαστε με ό,τι θεωρείται φυσιολογικό. 

Αυτό ωστόσο μας αποτρέπει από το να αγκαλιάζουμε τον εαυτό μας και να φτιάχνουμε το δικό μας μονοπάτι στη ζωή, κάτι που μας προκαλεί μεγάλο συναισθηματικό πόνο. 

Από σήμερα, απομακρυνθείτε από τη νοοτροπία του κοπαδιού και αρχίστε να δίνετε σημασία στην εσωτερική σας φωνή. Κάνοντας αυτό, θα ακολουθείτε το κάλεσμά σας και θα ζείτε με τον τρόπο που πραγματικά θέλετε να ζείτε.

Ένας πολύ καλός τρόπος να αποπρογραμματιστείτε από την φυσιολογικότητα του σύγχρονου τρόπου ζωής είναι να συγκεντρώσετε την προσοχή σας στη δημιουργικότητα. 

Έχουμε γεννηθεί όλοι δημιουργικοί, αλλά αργά αργά η δημιουργικότητά μας έχει καταπιεστεί τόσο πολύ που σχεδόν ξεχάσαμε ότι είμαστε δημιουργικά όντα. 

Το να είναι κάποιος δημιουργικός σημαίνει να σκέφτεται έξω από το κουτί και να βλέπει τη ζωή με διαφορετικό μάτι. 

Και το πιο σημαντικό, σημαίνει να βρίσκει νέους τρόπους να ζει και να συνειδητοποιεί ότι έχει τη δύναμη να ζήσει αυτή τη ζωή που θέλει να ζήσει.

Τέλος, το να μάθετε πώς να ζείτε στο παρόν είναι ο πιο σημαντικός τρόπος για να απελευθερωθείτε. Με το να είστε ενσυνείδητοι στο εδώ και τώρα, θα είστε ικανοί να ανταποκρίνεστε σε ό,τι συμβαίνει κάθε στιγμή αυθόρμητα, χωρίς να είστε θύμα του παρελθόντος σας. 

ΤΑΡΑΜΑΣ ΨΩΜΙ ΛΑΔΙ ΕΛΙΕΣ

 

Ο ταραμάς είναι πηγή πρωτεϊνών, βιταμίνης Α, D , καλίου, μαγνησίου και ψευδαργύρου.

Είναι πλούσιος και σε νάτριο, οπότε η κατανάλωση του πρέπει να γίνεται με ιδιαίτερη προσοχή από υπερτασικούς ή νεφροπαθείς.

Αποτελεί μία από τις φυσικότερες φυσικές τροφές γεματος απο καλά ωμέγα 3 λιπαρά οξέα. 

Μάλιστα μία κουταλιά ταραμά περιέχει την ίδια περίπου ποσότητα ωμέγα 3 λιπαρών όσο μία μπουκιά  σολομου 

Περιέχει μικρή ποσότητα βιταμινών Β, σεληνίου και ιωδίου.

Ο ταραμάς, έχει πολύ μεγάλη θερμιδική αξία, αφού τα 100 γραμμάρια ταραμά αποδίδουν περίπου 400 θερμίδες. 

Ειναι μια γευστικη προταση πανω σε μια φρυγανισμενη φετα ψωμιου ελαχιστος ταραμας και λιγο λαδι. Μαζι με 2-3 ελιες χορταινει και ικανοποιει γευστικα μαζι με τον πρωϊνο καφε.

Καλη Σαρακοστη

ΜΕΓΑΛΩΝΟΥΜΕ ΚΙΝΟΥΜΑΣΤΕ ΣΥΝΕΧΩΣ

 

Μεγαλωνουμε. Γινομαστε αργοκινητοι και τελικα σταματαμε καθε δραστηριοτητα.

Ισως σ αυτή τη άποψη να οφειλονται τα υψηλά ποσοστά παχυσαρκίας στη χώρα μας. 

Πάντως, αυτή η άποψη όχι απλά δεν αληθεύει, αλλά έχει χαρακτηριστεί και ως  

καταστροφικός μύθος για την άσκηση. 

Κατα τον  Daniel Lieberman, καθηγητή στο Τμήμα Ανθρώπινης Εξελικτικής Βιολογίας του Χάρβαρντ.

ο πλεον ολέθριος,  σοβαρός,  προβληματικός,  ανησυχητικός τρόπος με τον οποίο σκεφτόμαστε για την άσκηση  είναι ότι, καθώς οι άνθρωποι μεγαλώνουν, είναι φυσιολογικό να είναι λιγότερο δραστήριοι σωματικά.

Ιστορικά οι προγονοι μας κυνηγοί-συλλέκτες παρέμεναν σε καλή φυσική κατάσταση επειδή ο τρόπος ζωής τους απαιτούσε να κινούνται. 

Το συνεχες περπάτημα, το λύγισμα του σώματος, το κουβάλημα, όλα αυτά δεν υποβάθμιζαν τους μυς τους, όπως  πιστεύεται λανθασμένα. Αντιθέτως, η άσκηση τους διατηρούσε σε καλή κατάσταση.

Καθώς οι άνθρωποι μεγαλώνουν τείνουν να χάνουν δύναμη και ισχύ, κι αυτό δυσκολεύει βασικές εργασίες. Και όταν συμβαίνει , οι άνθρωποι γίνονται λιγότερο δραστήριοι. 

Όταν γίνονται λιγότερο δραστήριοι, γίνονται λιγότερο γυμνασμένοι. 

Αυτό ενεργοποιεί έναν καταστροφικό φαύλο κύκλο, δήλωσε ο Lieberman.

Η σύγχρονη ιατρική, το ασφαλέστερο περιβάλλον και η πολύ καλύτερη διατροφή κρατούν τους ανθρώπους στη ζωή πολύ περισσότερο, 

Αλλά αυτές οι εξελίξεις δεν τους κάνουν απαραίτητα σωματικά πιο υγιείς.

Σύμφωνα με τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων,

τέσσερις από τις πέντε πιο δαπανηρές χρόνιες παθήσεις 

μεταξύ των ενηλίκων ηλικίας 50 ετών και άνω, δηλαδή 

η αρθρίτιδα, το εγκεφαλικό , οι καρδιακές παθήσεις και ο διαβήτης,

μπορούν να προληφθούν ή να αντιμετωπιστούν 

μέσω της σωματικής δραστηριότητας.

Έτσι, οι της 3ης ηλικιας δεν περιορίζουν την άσκηση καθώς μεγαλώνουν, και κυρίως την προπόνηση δύναμης, η οποία είναι το κλειδί για τη διατήρηση της κινητικής λειτουργίας και της οστικής μάζας. 

Τα στοιχεία είναι αδιαμφισβήτητα... 

Η σωματική δραστηριότητα, καθώς μεγαλώνετε, είναι πιο σημαντική για τη διατήρηση της υγείας σας.

ΠΕΡΠΑΤΑΜΕ ΞΥΠΟΛΥΤΟΙ

Αν μπορεις να περπατας ξυπολυτος, εστω μεσα στο σπιτι σου κανεις καλο στη διαθεση σου.

Τα γυμνά πόδια είναι σημαντικά για τη βέλτιστη ανάπτυξη του νευρικού συστήματος και του εγκεφάλου

Τα παπούτσια εμποδίζουν ένα από τα πιο πλούσια σε νεύρα μέρη του σώματος να στείλει σημαντικά μηνύματα απ το περιβάλλον  στον εγκέφαλό μας, και ως εκ τούτου εμποδίζουν την ανάπτυξη του εγκεφάλου.

Τα μωρά χρησιμοποιούν τις πέντε βασικές αισθήσεις :

αφή, γεύση, όραση, ακοή και όσφρηση 

για να στείλουν ανατροφοδότηση από το περιβάλλον στον εγκέφαλό και να αναπτύξουν τις νευρικές του οδούς.

Αλλά υπάρχουν δύο άλλα αισθητήρια συστήματα για τα οποία σπάνια γίνεται λόγος 

το ιδιοδεκτικό σύστημα και 

το αιθουσαίο σύστημα.

Η ιδιοδεκτικότητα μας δίνει την ικανότητα να αντιλαμβανόμαστε την κίνηση και τη θέση του σώματός μας στο χώρο, ενώ το αιθουσαίο είναι υπεύθυνο για 

την ισορροπία και τον συντονισμό.

Η ανάπτυξη και των δύο αυτών αισθήσεων βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στην αισθητηριακή εισροή που λαμβάνουμε 

μέσω των γυμνών ποδιών, 

ειδικά κατά τη βρεφική και παιδική ηλικία.

Όταν ενεργοποιούνται από την πίεση και την κίνηση, οι νευρικές απολήξεις στα πόδια οι  ιδιοϋποδοχείς στέλνουν σήματα στον εγκέφαλο που του λένε πώς προσανατολίζεται το σώμα.

Οι πληροφορίες που λαμβάνονται από τους ιδιοϋποδοχείς χρησιμοποιούνται για την προστασία του ίδιου του ποδιού από τραυματισμό, αλλά και από τον εγκέφαλο για να κάνει ανεπαίσθητες προσαρμογές στο βάδισμά  για να προστατεύσει τα οστά και τις αρθρώσεις στο σώμα 

Τα παπούτσια εμποδίζουν αυτούς τους υποδοχείς να κάνουν τη δουλειά τους και αναστέλλουν την ανάπτυξη ισχυρών νευρολογικών οδών και συνδέσεων.

Συχνά οι γονείς συχνά βάζουν παπούτσια στα μωρά τους τη στιγμή που μαθαίνουν να περπατούν ή ακόμα και πριν καν αρχίσουν να περπατούν, Μ αυτόν τον τρόπο, αποτρέπουν τη διέγερση των ιδιο-ϋποδοχέων, περιορίζουν την κίνηση του παιδιού τους και βλάπτουν την ισορροπία και τον συντονισμό, καθώς οι μικροί μύς και οι αρθρώσεις στα πόδια δεν μπορούν να προσαρμοστούν στο μεταβαλλόμενο έδαφος.

Όταν επιτρέπεται σ ένα παιδί να είναι ξυπόλητο, τα απτικά του μονοπάτια αισθάνονται την επιφάνεια του εδάφους, οι ιδιοϋποδοχείς ανταποκρίνονται στην πίεση και το έδαφος δημιουργεί 

μικρές ανισορροπίες 

που δημιουργούν νευρομυϊκή δύναμη χωρικό προσανατολισμό, ισορροπία και συντονισμό.

Φυσικά θέλουμε να προστατεύσουμε τα πόδια των παιδιών από πιο σκληρά περιβάλλοντα, ισως πρεπει  να τα αφήνουμε να τρέχουν χωρίς παπούτσια σε γρασίδι, βρεγμένο χώμα, άμμο ή βρεγμένα φύλλα, όσο πιο συχνά γίνεται.

Ως αποτέλεσμα, 

θα ειναι η δημιουργια  διοδου για μια πλατφόρμα  ανάπτυξης των κέντρων του εγκεφάλου που  είναι υπεύθυνα για τον συναισθηματικό έλεγχο, την επίλυση προβλημάτων, τη γλώσσα, τις κοινωνικές δεξιότητες και ιδιως της αυτοπεποίθησης.

returntonow.net

ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟ ..ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΙΔΕΑ

 

Ως φαινεται αδυνατούμε σαν κοινωνικο συστημα να αντιμετωπίσουμε  τις χρόνιες ασθένειες. 

Εδω μπαινει στον επιστημονικο Στιβο 

Ο μυθος περι του φυσιολογικου.

Ατυχως δεν εχουμε ιδεα τί ειναι φυσιολογικο.  Απλα εικαζουμε απο τυχαιες μελετες με πολλα ατομα. 

Ετσι προκυπτει ο ορος : 

Φυσιολογικη τιμη Γλυκοζης σ ενα Διαβητη , αιμοπεταλιων και αιμοσφαιρινης σε μια γενικη αιματος, Υπερτασης και παει λεγοντας. 

Ομως ενας σωστος γιατρος δεν δινει βαση σε τιμες ΑΛΛΑ  

στον συγκεκριμενο ασθενη του.

Περα τουτων η εννοια περί καθε φυσιολογικού ειναι μακραν λανθασμενη , καθώς  αγνοεί την επίδραση ενος  τραύματος, του πανσθενους  στρες και πανω απ ολα του  σύγχρονου τρόπο ζωής.

 

Διαβαζουμε στο βιβλίο, του  Dr. Mate Ο Μυθος του Φυσιολογικου , 

τι ακριβώς είναι ενα  τραύμα, αλλά και τι προκαλεί:

Το αποτύπωμα του τραύματος . 

Κατ αρχας η λέξη τραύμα έχει γίνει καραμέλα στην κοινωνία μας. 

Ο κόσμος τής αποδίδει διάφορες  ερμηνείες, οι οποίες συγχέουν και αμβλύνουν το νόημά της. 

Η συνήθης αντίληψη για το τραύμα φέρνει στον νου εικόνες από καταστροφικά γεγονότα οπως : 

τυφώνες, κακοποίηση, παραμέληση και πόλεμο. 

Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να θεωρουμε το τραύμα  αφύσικο, και ασυνήθιστο, ως εξαίρεση. 

Βαζουμε ετικετα σε μιαν ομάδα ανθρώπων που τους αποκαλούμε τραυματισμένους, θεωρουντες ότι οι περισσότεροι δεν ανήκουμε σε αυτή την κατηγορία. 

Και εδώ πέφτουμε τελείως έξω.

 

Το τραύμα κυριαρχεί στην κουλτούρα μας, την ανατροφή των παιδιών, την εκπαίδευση,  την οικονομία και την πολιτική. 

Μάλιστα, κάποιος χωρίς τα σημάδια του τραύματος θα ήταν παρίας στην κοινωνία μας. 

Βρισκόμαστε πιο κοντά στην αλήθεια όταν θέτουμε το εξής ερώτημα: 

Ποια η θέση  μας στο φάσμα του τραύματος 

Ποια ειναι  σημάδια που φέρει ο καθένας μας σε όλη τη ζωή του και ποιος είναι ο αντίκτυπος; 

 

Κατ αρχας ξερουμε: 

Τι είναι το τραύμα; 

Είναι ένας εσωτερικός τραυματισμός, μια παρατεταμένη ρήξη διάσπαση εντός του εαυτού μας , λόγω δύσκολων ή οδυνηρών γεγονότων. 

Με βάση αυτόν τον ορισμό, τραύμα κατά κύριο λόγο είναι ό,τι συμβαίνει σε κάποιον ως αποτέλεσμα δύσκολων ή οδυνηρών γεγονότων που τυχαίνουν. 

Δεν είναι τα ίδια τα γεγονότα. 

Το τραύμα δεν είναι αυτό που συμβαίνει σ εσάς, αλλά αυτό που συμβαίνει εντός σας

Σκεφτείτε ένα  ατύχημα, στο οποίο κάποιος παθαίνει διάσειση. 

Το ατύχημα είναι αυτό που συνέβη. 

Η ζημιά είναι αυτή που υπεισερχεται στη συνέχεια. 

Το τραύμα είναι ψυχική ζημιά που παραμένει στο νευρικό σύστημα, στο μυαλό και στο σώμα,  πολύ μετά το αρχικό συμβάν, και ενεργοποιειται ανά πάσα στιγμή. 

Είναι  σύνολο κακουχιών το οποίο απαρτίζεται από την πληγή αυτή καθαυτή και απ τα βάρη που αυτή μας κληροδοτεί, τα οποία επιβάλλει στο σώμα και στην ψυχή μας: 

Ανεπίλυτα συναισθήματα . Μηχανισμοι αντιμετώπισης που αυτά υπαγορεύουν. 

Τραγικά, μελοδραματικά ή νευρωτικά σενάρια τα οποία ακούσια, αλλά αδυσώπητα, εξυφαίνονται. 

Και πανω απ ολα ο αντίκτυπος που όλα αυτά έχουν στο σώμα μας.

 

Όταν μια πληγή δεν επουλώνεται  υπάρχουν δύο πιθανότητες: 

Είτε θα παραμείνει ανοιχτή 

είτε, θα καλυφθεί από Ινωδογονο και τελικα απο ουλώδη ιστο. 

Ως ανοιχτή πληγή, αποτελεί πηγή συνεχούς πόνου κι ένα σημείο όπου μπορεί να χτυπάμε επανειλημμένως, ακόμη και με το παραμικρό ερέθισμα. 

Μας αναγκάζει να είμαστε σε εγρήγορση να φροντίζουμε συνεχως τις πληγές μας,  και περιορίζει την  ελευθερια μας να ενεργούμε με αυτοπεποίθηση, φοβουμενοι μην τυχόν και πάθουμε ξανά κακό. 

Μια  ουλή είναι προτιμότερη, παρέχει προστασία και κρατάει ενωμένους τους ιστούς, αλλά έχει κι αυτή τα μειονεκτήματά της: 

Είναι σφιχτή, σκληρή, άκαμπτη. 

Η αρχική υγιής, σάρκα ειναι παρελθον

 

Ενα αθεραπευτο τραύμα, είτε  ανοιχτο είτε με ουλή, είναι ένας περιοριοριστικο , τόσο σωματικα όσο και ψυχολογικα. 

Περιορίζει τις ικανότητές μας και δημιουργεί στρέβλωση της άποψης που έχουμε για  για τους άλλους. 

Το τραύμα, μέχρι να το φροντίσουμε, μας κρατάει παγιδευμένους στο παρελθόν, στερώντας μας την απολαυση  της παρούσας στιγμής. 

Υποχρεώνοντάς να καταπιέζουμε τα πληγωμένα και ανεπιθύμητα κομμάτια της ψυχής μας, κυριολεκτικα μας κομματιαζει.. 

Μέχρι να το αντιληφθούμε και να το αναγνωρίσουμε εμποδιζει καθε προοδο..

 Δημιουργει Απαξία , δηλητηριάζει σχέσεις και υπονομεύει την εκτίμηση Μας για την ίδια τη ζωή. 

Στην πρώιμη παιδική ηλικία μπορεί να παρεμποδίσει την υγιή ανάπτυξη του εγκεφάλου.