Posted on 31 Οκτωβρίου, 2017 by kosmaser
Μου γράφει η Αμαρυλλίς,
αντιγράφω το μήνυμά της
Εχω μια κόρη 3 ετών.
Πήγε στο Νηπιαγωγείο πριν μερικούς μήνες.
Η αλήθεια είναι οτι μας κοστίζει αρκετά, όμως και τί δεν κοστίζει σήμερα.
Απ τη δεύτερη εβδομάδα, παρατήρησα οτι η κόρη μου άρχιζε να αλλάζει.
Ηταν πιο παρατηρητική, πιό καλόβολη,απόλυτα ειλικρινής, και το κυριώτερο πιό υπάκουη.
Μεχρι τότε δεν ήθελε να ακούσει για Εκκλησία.
Σε μόλις 10 μέρες, μου ζήτησε η ίδια να πάμε στον Παππουλη, και έμεινε ήσυχη σε όλη τη Λειτουργία.
Οταν την άλλη μέρα ρώτησα την νηπιαγωγό αν τους ειχε μιλήσει για την Εκκλησία, εκείνη μου απάντησε αρνητικά.
Οταν ρώτησα την κόρη μου για τις κουβέντες της με τα άλλα παιδάκια, μου είπε για τον Σωτήρη, που πηγαίνει κάθε Κυριακή στην Εκκλησία,κι οτι είναι χαμογελαστός και γλυκούλης.
Ανησύχησα και θέλησα να έρθω σε επαφή με τη μητέρα του. Σήμερα είμαστε φίλες, και νομίζω πως εξ αιτίας της κόρης μου, και του Νηπιαγωγείου αναθεώρησα πολλά πράγματα στη ζωή μου.
Συμφωνώ πλήρως με τις απόψεις του Robert Fulghum, και το βιβλίο του,Όσα πραγματικά θα έπρεπε να ξέρω τα έμαθα στο Νηπιαγωγείο ,ήδη το διαβάζω.
Θα ήθελα να προτείνω στις μητέρες , σαν κι εμένα, να δοκιμάσουν την¨μ έ θ ο δ ο ¨της Εκκλησίας, έστω κι αν δεν πιστεύουν βαθύτερα.
Μην ξεχνάμε πως, ένα φάρμακο, το παίρνουμε, γιατί μας το συνέστησε ένας γιατρός που εμπιστευόμαστε, χωρίς να γνωρίζουμε το παραμικρό, γι αυτό το ίδιο το φάρμακο .
Ευχαριστώ για την φιλοξενία.
Η ολη αναφορα, γι αυτην την αναρτηση, στην οποια μπορειτε να ανατρεξετε.
Χαιρετε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου