Η ΨΥΧΙΚΗ ΠΙΕΣΗ ΕΠΙΛΕΓΕΙ ΤΗΝ ΑΡΡΩΣΤΙΑ..

 

 

 

 

 

 

Ο  θάνατος είναι ο ρ ι α κ ό   σημείο 

στην ζωή του ανθρώπου. Με το 

φαινόμενα αυτο , ασχολήθηκαν 

οι υπαρξιστές φιλόσοφοι.

 

Ο  Κίρκεγκαρτ, αντιμετώπισε τον 

θανατο  με πίστη στον Θεό

Ο Γιάσπερς, με 

την κίνηση προςτον εαυτό, τους 

άλλους και την ιστορία, με απώτερο 

τέλος όμως την τραγωδία, τον 

θάνατο, που δεν μπορούμε να 

αποφύγουμε

Ο  Σάρτρ συνέδεσε την ύπαρξη με 

το μηδέν θεωρώντας πως 

προέρχεται από το μηδέν και 

μηδενίζει τα πάντα . 

Κι ο μεγάλος Χαϊντέκερ, ειδε την 

ύπαρξη με το νόημα για την ζωή, και 

την αλήθεια, με την ανάδυση από την 

λήθη και μάλιστα την λήθη του 

θανάτου .

Υπάρχουν υγιείς σωματικά που 

δεν έχουν απαλλαγεί από 

το υπαρξιακό κενό και την 

¨ανούσια ανυπαρξία¨ .

Από την βίωση μιας προ-

θανάτειας εμπειρίας, μιας 

αργόσυρτης κίνησης προς τον 

θάνατο. 

Ο Γιάλομ στην ¨συζήτησή¨ του με τον 

Νίτσε τόνισε:

παρελαύνω κι εγώ μαζί με όλους 

τους άλλους, με συντονισμένο βήμα  

π ρ ο ς  το θάνατο

Η νοηματοδότηση του ανθρώπινου 

βίου ,είναι ένα ¨εμβόλιο¨ αναγκαίο 

για 

κάθε ασθένεια. 

Χρειαζόμαστε αισιοδοξία, ελπίδα, 

προοπτική, νόημα ζωής. 

Αυτό που πρέπει να μας απασχολεί, 

δεν είναι το ότι θα πεθάνουμε, αλλά 

το

Π ώ ς   Θα Ζήσουμε Όσο 

Είμαστε Υγιείς.

Αυτό είναι το αποτελεσματικότερο 

εμβόλιο το ισχυρότερο αντιβιοτικό 

που μας κάνει πιο 

ανθρώπινους,αλλιώς θα ισχύει ο 

λόγος του Μπρόιερ: 

¨Επιλέγουμε την ψυχική πίεση, 

και η ψυχική πίεση είναι αυτή που

ε π ι λ έ γ ε ι   την αρρώστια¨

Χαιρετε

 

 

 

: